Bu çalışmada, son dönem Osmanlı âlimlerinden biri olan Mehmed Ali Fethi’nin Tercüme-i Nasâyih-i Eflâtûn-ı İlâhî adlı derlemesinde Platon’a atfedilen ahlâkî öğütler bağlamında Osmanlı Ulemâsı’nın Platon’a ilişkin malumatı değerlendirilmiştir. Tercüme-i Nasâyih-i Eflâtûn-ı İlâhî’nin ışığında görülmektedir ki Osmanlı Ulemâsı’nın Platon’a ilişkin anlayışı Huneyn ibn İshak’ın ve başka muhtelif Orta Çağ yazarlarının Yunanî, Süryanî, Farisî kaynaklardan derledikleri ve İslâmî bir çerçeveye oturttukları öğütlerle sınırlıdır. Bu görüş, Osmanlı Tarihi boyunca Yunanca veya Arapça kaynaklı Platon çalışmaları ya da çevirileriyle karşılaşılmaması olgusuyla da desteklenmektedir. Dolayısıyla, çalışmamızda da işaret edeceğimiz üzere, felsefe tarihimizin Platon’un orijinal metinleriyle tanışmasının Cumhuriyet Dönemi’nde gerçekleştiği, önceki dönemlerde Platon’a dair malumatın ikincil kaynaklarla sınırlı olduğu söylenebilir

In this work, Ottoman Scholars’ knowledge on Plato is evaluated based on the framework of the moral advices attributed to Plato in Mehmed Ali Fethi’s Tercüme-i Nasâyih-i Eflâtûn-ı İlâhî [Translation of Advices of Plato the Divine]. With the Tercüme-i Nasâyih-i Eflâtûn-ı İlâhî, it is observed that Ottoman Scholars’ familiarity with Plato is limited with Islamicized advices compiled by some medieval writers notably Huneyn ibn İshak from Greek, Syriac and Persian sources. This view is supported by the fact that there are not any Greek or Arabic based Works or translations encountered in the complete Ottoman period. Therefore, it can be said that Turkish contact with the original texts of Plato occurred in the Republican Era