Bu çalışmada tek damar hastalığı nedeniyle koroner stent implantasyonu yapılan hastaların işlem öncesi ve sonrası EKG'leri değerlendirildi. Derivasyonlar arasındaki QT intervali farklılıkları olarak tanımlanan QT dispersiyonunun (QTd) ventriküler repolarizasyondaki bölgesel değişiklikleri yansıttığı ve indirekt olarak aritminin belirleyicisi olduğuna inanılmaktadır. Stent implantasyonu sonrası restenozun belirlenmesinde non-invaziv olarak kullanılabilen, güvenilir bir belirleyici yoktur. Koroner stent uygulanan hastalarda koroner revaskülarizasyonun QTd üzerine etkisi değerlendirilmemiştir. Bu çalışmanın amacı koroner stent uygulaması sonrası restenozun tespit edilmesinde QTd'nin rolünün araştırılmasıydı. Restenoz olan (n=21) ve olmayan (n=27) toplam 48 hastada (33'ü erkek, ortalama yaş 58±10 yıl) işlem öncesi ve uzun dönem takiple (ortalama 6.8-3.2 ay) 12 derivasyon yüzey EKG ile QTd değerlendirildi. Takip döneminin sonunda her hastaya koroner anjiografik tetkik yapıldı. Oniki derivasyonlu EKG'de maksimum ile minimum QT intervali arasındaki fark olarak değerlendirilen QTd ve düzeltilmiş QTd (QTcd) istirahatte değerlendirildi. Restenoz saptanmayan 27 hastada QTd ve QTcd değerleri uzun dönem takipte sırasıyla 58±14.4 ms ve 62.8x20.4 ms'den 26.3±9.2 ms ve 29.6±10.6 ms'ye indi (p0.05). Sonuç olarak, koroner stent implantasyonu sonrası artmış QT interval dispersiyonunun restenozun belirlenmesinde ucuz ve basit bir belirleyici olabileceği düşünüldü.

We studied the ECGs of patients with single vessel disease before and after coronary stent implantation. The interlead variability of QT interval, known as QT dispersion (QTd), is believed to reflect the regional variations in ventricular repolarization and thus, may provide an indirect marker of arrhythmogenicity. There are no reliable noninvasive markers of significant restenosis after stent implantation. The effect of coronary revascularization on QTd in patients who underwent coronary stenting has not been investigated extensively. The aim of this study was to evaluate the value of QTd in predicting restenosis after intracoronary stent implantation. QTd with 12 lead surface ECG was measured in 48 patients (pts) (21 with restenosis and 27 without restenosis: 33 male; mean age 58±10 years) before the procedure and after long term follow-up (mean 6.8±3.2 months). All patients had coronary angiographic control at the end of the follow-up period. QTd (as the difference between maximum and minimum QT interval measured from 12 lead ECG) and rate corrected QT (QTcd) were evaluated at rest. In 27 patients without restenosis. QTd and QTcd decreased from 58.0+14.4 msec and 62.8±20.4 msec to 26.3±9.2 msec and 29.6±10.6 msec in the long term follow-up, respectively (p < 0.001). However, in 21 patients with restenosis, there was no significant change in QTd and QTcd intervals and they were still increased at the end of the long-term follow-up (50.0±10.1 and 60.2±14.0 versus 51.2±11.4 and 54.2±15.1, respectively) (p > 0.05). In conclusion, increased QT interval dispersion may be an inexpensive and .simple marker of restenosis after intracoronary stent implantation.