Amaç: Anodermal yırtık ya da kesik olarak tanımlanan anal fissür oluşumundakonstipasyon başta olmak üzere birçok faktör etkilidir. Bu çalışmanın amacı anne sütüylebeslenmenin, defekasyonun, anal bölge temizliği ve bakımının anal fissür gelişimineetkisinin belirlenmesidir. Gereç ve yöntem: Bu çalışmaya İzmir Bornova Atatürk Sağlık Ocağı ve Celal BayarÜniversitesi Tıp Fakültesi Pediatrik Gastroenteroloji Polikliniğine Ocak-Mart 2006 arasındabaşvuran yaşları 1-17 ay arası (ortalama  standart sapma 6,6  4,0 ay) 72 bebek (40 erkek32 kız) alındı. Bunlar anal fissür saptanan ve saptanmayan bebekler olarak iki gruba ayrıldı.Bebeğin yaşı, beslenmesi, defekasyon ritmi, gaita kıvamı, doğumdan sonraki gaita çıkışzamanı, konstipasyon için tedavi görüp görmediği, önceki anal fissür öyküsü ve yıkanmasıklığı kaydedildi. Hazır bez kullanımı, anal bölge bakımı ve temizliğinde kullanılan ajanlarsoruldu. Bebeklerin tümüne ayrıntılı anal bakı yapıldı. Bulgular: Anal fissürü olan grupta 29, olmayan grupta 43 bebek vardı. Anne sütü ilebeslenme anal fissür gelişiminden koruyucu bulundu (eksponensiyel B = 0,11, %95 CI =0,02 – 0,76). Defekasyon ritmi ve gaita kıvamı iki grup arasında anlamlı farklı olmasınakarşın regresyon analizinde anlamlı farklı bulunmadı (sırası ile p=0,09 ve 0,29). Anal bölgetemizliğinde ıslak mendil kullanımının anal fissür riskini anlamlı arttırdığı saptandı(eksponensiyel B= 11,0, %95 CI= 2,13 – 57,6). Önceki anal fissür öyküsü regresyonanalizinde anlamlılığını yitirdi (eksponensiyel B= 4,34, %95 güven aralığı= 0,89 – 20,99).Regresyon analizi modeline alındığında yaştaki her 1 aylık artışın fissür riskini 1,4 katarttırdığı bulundu. Doğumdan sonra ilk defekasyon zamanı, konstipasyon tedavisi, yıkanmasıklığı ve anal bölge bakımının her iki grup arasında anlamlı farklılık göstermedi. Sonuç: Anne sütü alımının anal fissür gelişimi riskini azalttığı, ıslak mendil kullanımının isearttırdığı düşünülmüştür