AB HUKUKUNDA SUBSİDİARİTE İLKESİ VE UYGULANMASI

Kurucu antlaşmaları çerçevesinde hem devletler-arası hem de ulus-üstü özellikleri bir arada barındıran bir uluslararası örgüt olan Avrupa Birliği’nde (AB) yetki paylaşımı, tarihsel evrimi süresince değişen ve tartışılan bir konu olmuştur. Bu çalışma, Birlik ve üye devletler arasında paylaşılan/yarışan yetki alanlarında Birliğin yetki kullanımı sınırlarını belirleyen bir ilke olarak subsidiaritenin AB hukukundaki yeri ve uygulanması ile ilgili süreç odaklı ve bütüncül bir değerlendirme sunarak güncel tartışmalara katkıda bulunmayı hedeflemektedir. Çalışmada, üye devletlerin yetki alanlarını korumak üzere kurucu antlaşmalara eklediği bu ilkenin Birlik tasarruflarında uygulanması, yasama ve yargı açısından incelenmiş ve hukuki denetim açısından ortaya çıkan sorunlar belirlenmiştir. Usul kuralları ve oluşan Adalet Divanı içtihadı bir arada değerlendirildiğinde, subsidiarite ilkesinin esas olarak Birlik yasama faaliyetlerinde bir ön denetim işlevi gördüğü ortaya çıkarılmıştır.

Anahtar Kelimeler:

Subsidiarite, AB, AB Hukuku

THE PRINCIPLE OF SUBSIDIARITY AND ITS IMPLEMENTATION IN EU LAW

Shared competence has been a fluid and contested topic in the European Union (EU), which is an international organization that has incorporated both intergovernmental and supranational characteristics, throughout its historical evolution. This study aims to contribute to current discussions on the place and implementation of subsidiarity as a principle determining the boundaries of the excercise of competence by the Union in the fields of shared competence between the Union and member states, by presenting a process-oriented and comprehensive evaluation. In the study, the implementation of this principle - which has been incorporated in the founding treaties by member states in order to protect their competence - in EU actions was inquired and the related problems were ascertained. When procedural rules and the culminated case law of the Court of Justice were evaluated together, it was found out that the principle of subsidiarity predominantly serves the function of ex ante control of EU legislative actions.

Keywords:

Subsidiarity, EU, EU Law,

PDF

___

Barber, N.W. (2005). The limited modesty of subsidiarity. European law journal, 11( 3): 308–325.
Bermann, George A. (1994). Taking subsidiarity seriously: federalism in the European Community and the United States. Coluımbia law review, 94 (2): 331-456.
Bosnich, David A. (1996). The principle of subsidiarity. Religion and Liberty, 6(4). http://www.acton.org/pub/religion-liberty/volume-6-number-4/principle-subsidiarity. (20.10.2016).
Bozkurt, E. ve Özcan, M. (2001). Subsidiarite (ikincillik ilkesi) ve Avrupa Birliği bütünleşme sürecine etkisi üzerine bir değerlendirme. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi dergisi, 6(1): 1-21.
Cavlak, H. (2017). Subsidiarite (yerellik) ilkesi ve Avrupa Birliği çevre politikası. Balkan sosyal bilimler dergisi, 6(11): 134-145.
Chalmers, Damian ve Szyszczak, Erika M. (1998). European union law volume one: law and EU government. Aldershot: Ashgate Publishing.
Constantin, Simona (2008). Rethinking subsidiarity and the balance of powers in the EU in light of the Lisbon Treaty and beyond. Croatian yearbook of european law and policy, 4: 151-177.
Craig, Paul (2012). Subsidiarity: a political and legal analysis. Journal of common market studies, 50(1): 72-87.
Dashwood, Alan (2004). Relationship between member states and the European Union/European Community. Common market law review, 41 (2): 355-381.
De Burca, Grainne (1999). Reappraising subsidiarity’s significance after Amsterdam. Harvard Jean Monnet working paper, 7/99. http://www.jeanmonnetprogram.org/papers/99/990701.html. (20.11.2015).
Evans, Michelle (2013). The principle of subsidiarity in European Union law: some comparisons with Catholic social teaching. Solidarity: the journal of Catholic social thought and secular ethics, 3(1): 60-77.
Güneş, Ahmet M. (2014). Avrupa Birliği’nde subsidiarite ilkesinin uygulanmasının ulusal parlamentolar tarafından denetlenmesi. Legal hukuk dergisi, 141: 37-62.
Hartley, T.C. (1994). Foundations of European Community law: an introduction to the constitutional and administrative law of the European Community. Oxford: Clarendon Press.
Henkel, Christoph (2002). The allocation of powers in the European Union: a closer look at the principle of subsidiarity. Berkeley journal of international law, 20(2): 359-386.
Horspool, Margot (1998). European Union law. London: Butterworths.
Kiiver, Philipp (2008). The Treaty of Lisbon, the national parliaments and the principle of subsidiarity. Maastricht journal of European and comparative law, 15: 77-83.
Metin, Y. ve Altan, Y. (2011). Lizbon Antlaşması sonrasında subsidiarite ilkesi. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi dergisi, 16(3): 131-147.
Moens, Gabriel A. ve Trone, John (2015). The principle of subsidiarity in EU judicial and legislative practice: panacea or placebo?. Journal of legislation, 41(1): 65-102.
Teasdale, Anthony (1993). Subsidiarity in post-Maastricht Europe. The political quarterly, 64(2):187-197.
Tekinalp, G., Tekinalp, Ü. ve diğerleri (2000). Avrupa Birliği hukuku. İstanbul: Beta Basim Yayim Dağitim A.Ş..
Van Kersbergen, Kees ve Verbeek, Bertjan (1994). The politics of subsidiarity in the European Union. Journal of common market studies, 32(2): 215-236.
Yıldırım, A. (2014). Yerellik ilkesi ve Türkiye’de uygulanabilirliği üzerine bir değerlendirme. Akademik sosyal araştırmalar dergisi, 2(5): 130-140.
Weinberger, Lael Daniel (2014). The relationship between sphere sovereignty and subsidiarity. İçinde Michelle Evans ve Augusto Zimmermann, (Der.) Global perspectives on subsidiarity: an overview: 49-63. Dordrecht: Springer.
Zeyrekli, S. ve Ekizceleroğlu, R. (2007). Avrupa Birliği bağlamında hizmette yerellik (subsidiarite) ilkesi ve ilkenin Türkiye açısından ele alınışı. Çağdaş yerel yönetimler dergisi, 16(3): 29-48.