Ayşe Simge ERGİN AYDOĞDU, Mustafa Zeki AYDOĞDU, Veysi AKTAŞ

Okul Dışı Öğrenme Ortamlarıyla İlgili Matematik Öğretmenlerinin Görüşleri

Öğretmenlerin öğretim sürecini okul dışına taşıması ve deneyim temelli öğrenme imkânların sunulması sürecini vurgulayan okul dışı öğretim; multidisipliner bir kavramdır. Doğal veya beşeri ortamlarda farklı ders kazanımlarıyla ilişkilendirilerek planlanan okul dışı öğretim, öğrencilerin akademik gelişimlerinin yanı sıra duyuşsal ve devinimsel gelişimlerini de destekleyici zengin bir içerik barındırmaktadır. Böylece okul dışı öğretim, resmi programla eş güdümlü biçimde örtük programın da okullarda işlevsel biçimde ortaya konulmasını sağlamaktadır.Bu çalışmada ortaokul matematik öğretmenlerinin okul dışı öğrenme ortamlarıyla ilgili görüşlerini ortaya koymak amaçlanmaktadır. Literatürde matematik öğretiminde okul dışı öğrenme ortamlarıyla ilgili oldukça kısıtlı çalışma bulunmaktadır. Bu çalışmanın literatüre katkı sağlayacağı düşünülmektedir. Araştırmada nitel araştırma yöntemlerinden özel durum çalışması kullanılmıştır. Araştırmanın veri toplama sürecinde açık uçlu sorulardan oluşan yarı yapılandırılmış görüşme formundan yararlanılmıştır. Formda yer alan sorular araştırmacılar tarafından hazırlanmış olup uzman görüşü alınarak son haline getirilmiştir. Araştırmanın çalışma grubunu İstanbul Küçükçekmece'de görev yapan 20 ortaokul matematik öğretmeni oluşturmaktadır. Araştırmaya katılan öğretmenlerin okul dışı öğrenme ortamlarını faydalı bulduklarını fakat uygulama sürecinde zorluklarla (yasal prosedür, maddi olanaksızlıklar, zaman problemi) karşılaştıklarını ifade etmişlerdir. Araştırmanın sonuçlarından bir diğeri de öğretmenlerin okul dışı öğrenme ortamlarıyla ilgili yeterince bilgi sahibi olmamalarıdır. Öğretmenlere okul dışı öğrenme ortamlarıyla ilgili eğitimler verilmesi gerektiği ve öğretmenlerin okul dışında öğretmeye teşvik edilmeleri önerilmektedir.

Anahtar Kelimeler:

Okul dışı öğrenme, ortaokul matematik öğretmenleri, matematik eğitimi

PDF

___

Aydoğdu, A. S. E., Aydoğdu, M. Z. ve Aktaş, V. (2022). Matematik Dersinde Bir Eğitim Aracı Olarak Sanal Müze Kullanımı. International Journal of Social Science Research, 11(1), 51-70.
Ay, Y., Anagün, Ş. S. & Demir, Z. M. (2015). Sınıf Öğretmeni Adaylarının Fen Öğretiminde Okul Dışı Öğrenme Hakkındaki Görüşleri. Electronic Turkish Studies, 10(15).
Bahadır E, Hırdıç K (2018). Matematik Müzesinde Yürütülen Öğrenme Etkinliklerinin Öğrencilerin Matematikleştirme Sürecine Katkıları ve Uygulama Hakkında Öğrenci Görüşleri. Turkish Studies (Elektronik), 13(26), 151- 172. 10.7827/TurkishStudies.14598.
Bozdoğan, A. E. (2012). Eğitim amaçlı gezilerin planlanmasına ilişkin fen bilgisi öğretmen adaylarının uygulamaları: altı farklı alan gezisinin değerlendirilmesi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 12 (2), 1050-1072.
Bostan Sarıoğlan, A. & Küçüközer, H. (2017). Fen Bilgisi Öğretmen Adaylarının Okul Dışı Öğrenme Ortamları ile İlgili Görüşlerinin Araştırılması. İnformal Ortamlarda Araştırmalar Dergisi, 2 (1),1-15.
Braund M. & Reiss M. (2004). The Nature of Learning Science Outside the Classroom. In M. Braund & M. Reiss (Eds.), Learning Science Outside the Classroom, 1-12, London: RoutledgeFalmer, UK.
Çengelci, T. (2013). Sosyal bilgiler öğretmenlerinin sınıf dışı öğrenmeye ilişkin görüşleri. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri Dergisi, 13(3), 1823-1841. https://doi.org/10.12738/estp.2013.3.1410
Çepni, S. (2018). Araştırma ve Proje Çalışmalarına Giriş (8. Baskı). Trabzon: Celepler Matbaacılık.
Çetinkaya, E, (2021). Farklı coğrafi bölgelerde görev yapan fen bilimleri öğretmenlerinin okul dışı öğrenme ortamlarına yönelik görüşlerinin belirlenmesi. Atatürk Üniversitesi Kazım Karabekir Eğitim Fakültesi Dergisi, 43, 298-331. Doi:10.33418/ataunikkefd.876107.
DeWitt, J. ve Osborne, J. (2010). Recollections of exhibits: Stimulated-recall interviews with primary school children about science center visits. International Journal of Science Education, 32(10), 1365-1388.
Eshach, H. (2007). Bridging in-school and out-of-school learning: Formal, non-formal, and informal education. Journal of science education and technology, 16(2), 171-190.
Kabapınar, Y. (2015). Sosyal Bilgiler Öğretim Programlarında “Okul Dışı Öğrenme”ye Bakmak: “Bize Her Yer Sınıf Bize Her Yer Öğrenme Ortamı”. Ahmet Şimşek ve Selahattin Kaymakçı (Ed.), Okul Dışı Sosyal Bilgiler Öğretimi (1. Baskı) Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
Kır, H., Kalfaoğlu, M. & Aksu, H. H. (2021). Matematik Öğretmenlerinin Okul Dışı Öğrenme Ortamlarının Kullanımına Yönelik Görüşleri. International Journal of Educational Studies in Mathematics, 8 (1), 59-76. DOI: 10.17278/ijesim.839925.
Kisiel, J. F. (2005). Understanding elementary teacher motivations for science fieldtrips. Science Education, 89(6), 936-955.
Kubat, Ü. (2018). Okul Dışı Öğrenme Ortamları Hakkında Fen Bilgisi Öğretmen Adaylarının Görüşleri. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, (48), 111-135. https://dergipark.org adresinden erişildi.
Lee, P. (2005). Putting principles into practice: understanding history. In S. Donovan & J. Bransford (Eds.), How students learn: history in the classroom (31-73). Washington D.C.: National Academic Press.
MEB. (2018ı). Matematik dersi öğretim programı (ilkokul ve ortaokul 1,2,3, 4, 5, 6, 7 ve 8. sınıflar). Ankara: MEB Yayınları.
MEB (2019). Millî Eğitim Bakanlığı Okul Dışı Öğrenme Ortamları Kılavuzu. http://ogm.meb.gov.tr/ adresinden 06.12.2021 tarihinde erişilmiştir.