EL-MUHACİR’İN “MESAİL MİN FIKHİ’L-CİHAD”KİTABINDA ÖNGÖRÜLEN CİHAD ANLAYIŞININ DEĞERLENDİRİLMESİ

Bu makalede, siyasî Selefî akımlar nezdinde saygıyla karşılanan ve kitabı rehber edi-nilen Ebu Abdullah el-Muhacir’in “Mesail min fıkhi’l-cihad” isimli kitabında savunduğu cihad anlayışı ele alınmıştır. Makalede, el-Muhacir’in savunduğu cihad anlayışını temellen-dirmek üzere ileri sürdüğü âyet ve hadisler teker teker ele alınarak incelenmiş ve el-Muhacir’in ortaya koyduğu tutum, Kur’ân’ın ve Hz. Muhammed’in tutumu temele alınarak değerlendirilmiştir. İncelemede el-Muhacir’in, görüşlerine dayanak yaptığı âyet ve hadisleri bağlamından kopararak vürûd sebeplerine bakmaksızın kendi görüşleri için manipüle ettiği ve İslâm geleneğinde benzeri olmayan nevzuhur bir anlayış ortaya koyduğu görülmüştür. Kendi düşüncesine destek vermeyen tüm kesimleri tekfir ederek düşman kategorine koyduğu ve onlarla mücadeleye giriştiği; böylece ileri sürdüğü cihad anlayışının, İslâm’ın öngördüğü cihad anlayışını aşarak herhangi bir ayrım gözetmeden sivil insanlara da yöneltilen bir silaha dönüştüğü tespit edilmiştir.

Anahtar Kelimeler:

Ebu Abdullah el-Muhacir, Mesail min fıkhi’l-cihad, Cihad, Se-lefî, Savaş, Barış

THE EVALUATİON OF THE CONCEPT OF JİHAD İN AL-MUHAJER’S BOOK OF “MESAEL MİN FİQH AL-JİHAD”

In this paper, the conception of jihad argued in the book titled “Masail min Fiqh al-Jihad” by Abu Abdullah al-Muhajir is analyzed, whose book is creditable and used as a reference in terms of political Salafi movements. The verses and hadiths put forth by him to base his understanding of jihad were analysed individually, and his stance in this matter is compared to that of the Qur’an and the Prophet Muhammad. In this analysis, it is clearly seen that al-Muhajir removed his reference verses and hadiths from their contexts and manipulated them for his own political interests, causing the emergence of a new understand that has never been seen in the Islamic tradition. It is identified that he considered unbeliever and categorized as enemy and fought against those who did not support his understanding, and that his understanding of jihad, which is against the understanding of jihad according to Islam, turns into a weapon aiming at civilians without discrimination.

Keywords:

Abu Abdullah al-Muhajir, Masail min Fiqh al-Jihad, Jihad, Salafi, War, Peace,

PDF

___

Abdurrauf el-Mısrî. Mu’cemu’l-Kur’an. Beyrut, 1948.
Ahmed, Muhammed Vakiullah. İshamu’l-İslâm fi tahkiki’s-selam el-‘âlemi. Kahire: Mektebetu Mısır, 2013.
Avde, Selman. Hukmu’l-Ameliyyati’l-İstişhadiyye. https://ar.İslâmway.net/article/2244/printable (erişim 04.04.2018)
Belhî, Mukatil b. Süleyman. el-Vucuh ve’n-Nezair fî’l-Kur’ani’l-Azim. Thk. Hatem Salih ed-Damin. Bağdat 2006.
Beydavî, Abdullah b. Ömer. Envaru’t-tenzil ve esraru’t-te’vil. Thk. Muhammed Subhî Hasan Hallak ve Muhammed Ahmed el-Atraş. Beyrut: Dâru’r-Reşid, 2000.
Beyhakî, Ahmed b. Huseyin. Delailu’n-nubuvve. Haz: Abdulmu’tî Kal’acî. y.y: Dâru’l-Kutubi’l-İlmiyye ve Dâru Reyyan li’t-Turas, 1988.
Buhârî, Muhammed b. İsmail. Sahih-i Buharî. Nşr. Ebu Suheyt el-Kuremî. Riyad: Beytu’l-Efkâr ed-Devliyye, 1998.
Bûtî, Said Ramazan. El-Cihâd fi’l-islâm keyfe nefhemuhû ve numarisuhû. Şam:1992.
Cevherî, Es-Sıhah Tacu’l-Luğa ve Sıhahu’l-Arabiyye. Thk. Ahmed Abdulğafur Attar. 4. Baskı. Beyrut: Daru’l-İlmi li’l-Melayin, 1990.
Ebu Davud. Sünen-u Ebi Davud. Thk. Şuayb el-Arnavut, Muhammed Kamil Karabeleli. y.y: Dâru’r-Risale el-Alemiyye, 2009.
Ebu Heniyye, Hasan, Ebu Rumman, Muhammed. Tanzimu’d-devleti’l-İslâmiye. Amman: Frıedrıch Ebert Stıftung yayını, 2015.
Ebu Rumman, Muhammed, Ebu Heniyye, Hasan. Aşikatu’ş-şehad., Amman: Frıedrıch Ebert Stıftung yayını, 2017.
Eserî, Ebu Hemmam Bekr b. Abdulaziz. İstişhad Eylemlerinin Hükmü Nedir? https://justpaste.it/3cz7 (erişim 04.04.2018)
Fılistinî, Ebu’l-Hasan. El-Buşra el-Mehdiyye li Muneffizî Ameliyyati’l-İstişhadiyye. Irak: Merkezu’l-Fecr li’l-İ’lam, 1431 h.
Fiyruzâbâdî, Mecduddin. El-Kamusu’l-muhît. 2. Baskı. Beyrut: Muessesetu’r-Risale, 1987.
Isfahanî, Rağıb. El-Mufredat fî Garibi’l-Kur’an. Thk. Muhammed Seyyid Keylanî. Beyrut: Daru’l-Ma’rife, t.y.
İbn Aşur, Muhammed Tahir. Et-Tahrir ve’t-tenvir. Tunus: ed-Dâru’t-Tunusiyye li’n-Neşr, 1984.
İbn Ebu Hatim. Tefsiru’l-Kur’ani’l-Âzim. Thk. Es‘ad Muhammed et-Tayyib. Mekke: Mektebetu Nizar Mustafa el-Baz, 1997.
İbn Esir. El-Kamil fî’t-tarih. Thk. Ebu’l-Fida Abdullah el-Kadî. Beyrut: Dâru’l-Kutubi’l-İlmiyye, 1987.
İbn Hacer el-Askalanî. Fethu’l-Bârî Şerhu Sahihi’l-Buharî. Nşr. Muhammed Fuad Abdulbaki vd. Beyrut: Daru’l-Marife 1379h.
İbn Hanbel, Ahmed. El-Müsned. Thk. Şuayb el-Arnavut vd. y.y: Muessesetu’r-Risale, 2001.
İbn Hişam. Es-Siyretu’n-nebeviyye. Thk. Komisyon. t.y.y.
İbn Mace. Sunen-u İbn Mace. Thk. Şuayb el-Arnavut vd. y.y, Dâru’r-Risale el-Alemiyye, 2009.
İbn Sa’d, Muhammed. Kitabu’t-tabakati’l-kebir. Thk. Ali Muhammed Ömer. Kahire: Mektebetu’l-Hancî, 2001.
İmam Kâsâni. el-Bedâiü’s-Sanâi‘i. Beyrut: 1974.
Karaman H, vd. Kur’an Yolu Türkçe Meal ve Tefsir. Ankara: Diyanet İşleri Başkanlığı Yayınları, 2014.
Keleş, Ahmet. “...Savaşmakla emrolundum.” Hadisi Örneğinde Hadislerin Tasnifi Problemi. Çukurova Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi. cilt 4. Sy. 2 (2004) 33-60.
Maturidî, Ebu Mansur Muhammed. Te’vilatu’l-Kur’an. Thk. Ahmet Vanlıoğlu. İstanbul: Mizan Yayınevi, 2005.
Muhacir, Ebu Abdullah. Mesâil min fıkhi’l-cihad. t.y.y.
Munis, Hüseyin. “el-İtâru’t-Târîhî li-Sûreti Berâe”. Mecelletü mecmai’l-luğati’l-arabiyye. LXVII.
Müslim, Hüseyin. Sahih-u Müslim. Nşr. Ebu Suheyb el-Kuremî. Riyad: Beytu’l-Efkar ed-Devliyye, 1998.
Okumuş, Ejder. “Küresel Durum-Problemi, Evrensel Barış ve İslâm”. Diyanet İlmi Dergi, 44, sy, 3, (2008) 7-30.
Orhan, Fatih. “Cihad Kavramı Üzerinden İslâm’a Sürülmek İstenen Leke: Terör”. Çukurova Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi. c. 14, sy 2, 2014, 89-112.
Özel, Ahmet. “Cihad”. TDV İslâm Ansiklopedisi. 7:527-531. İstanbul: TDV Yayınları 1993.
Ramh, Ahmed. El-Cihadu’l-‘Âlemi ed-Devaf’î ve’l-Meâlât. y.y: Merkezu Harmun li’d-Dirasati’l-Muasıra, 2016.
Razî, Fahrettin. Mefatihu’l-gayb. Beyrut: Dâru’l-Fikr, 1981.
Surî, Ebu Musab. Davetu’l-mukavemeti’l-İslâmiyye el-‘alemiyye. y.y. 2004.
Suyutî, Celaluddin. El-Hasaisu’l-kubra. Beyrut: Dâru’l-Kutubi’l-İlmiyye, t.y.
Taberî, Muhammed b. Cerir. Camiu’l-beyan ‘an tefsiri ayi’l-Kur’an. thk. Abdullah b. Abdulmuhsin et-Turkî. y.y: Dâru Hicr, 2003.
Tirmizî, Muahmmed b. İsa. Sünenu Tirmizî. Thk. Ahmed Muhammed Şakir vd. Beyrut: Dâru İhyai’t-Turasi’l-Arabî, t.y.
Vahıdî, Ali b. Ahmed. Esbabu nuzuli’l-Kur’an. Thk. Kemal Besyunî Zeğlul, Beyrut: Dâru’l-Kutubi’l-İlmiyye, 1991.
Yazır, Muhammed Hamdi. Hak Dini Kur’an Dili. 3. Baskı. İstanbul: Eser Neşriyat ve Dağıtım, 1979.
Zemahşerî, Mahmud b. Ömer. El-Keşşaf. Thk. Adil Ahmed Abdulmevcud, Ali Muhammed Muavvıd. Riyad: Mektebetu’l-Ubeykan, 1998.