Bultmann’ın varoluşçu hermenötiği, mit-varoluş, tarihsel İsa ve Mesih-Hadisesi gibi ayrımlara odaklanır. Bultmann’a karşı, Ebeling, beşeri varoluşun lengüistik yapısının Hıristiyan kerigmasını eskatolojik mitolojiden arındırmaya mani olmasından dolayı, tarihsel İsa ve Mesih Hadisesi arasında ayrım yapmanın mümkün olmadığını kanıtlamaktadır. Ebeling asla mitolojiden arındırma kavramını reddetmedi, fakat onun için, mitolojiden arındırma, varoluşun dilini kurma anlamına gelir. Pannenberg Hıristiyan kerigmasını tarih temeli üzerine kurma konusunda Ebeling’le hemfikirdir. Özellikle Mesih-İsa’nın çarmıh ve yeniden diriltilme hadiselerini rasyonelleştirme ve tarihselleştirme noktasında Collingwood’un felsefesine müracaat eder. Hem Pannenberg hem Moltmann, kendi teolojik kavramlarını Yahudi apokaliptik geleneğinden elde ederler ve modern tarihselciliğin ötesinde apokaliptik hakikat anlayışına işaret ederler. Apokaliptik vaadin ışığında Mesih-İsa’nın tarihselliğini anlamak üzere, Pannenberg, tarihsel birlik görüşüne sahipken, Moltmann, acı ve umut arasındaki diyalektik ilişkiye işaret eder. Bultmann’ın mitolojiden arındırmasını tenkit etme ve modern tarihselcilikle apokaliptik tarih anlayışını uzlaştırma noktasında Ebeling’in mitolojiden arındırması onların teolojisiyle uyuşmaktadır.

Bultmann’s existentialist hermeneutics focuses on the distinctions such as myth-existence, historical Jesus-Christ-Event. Against Bultmann, Ebeling demonstrates that it isn’t possible to make a distinction between historical Jesus and Christ Event, since linguisticality of human existence prevents to demythologize Christian kerygma from eschatological mythology. Ebeling has never rejected the concept of the demythologization, but for him, it means establishing language of the existence. Pannenberg agrees with Ebeling about establishing Christian kerygma on the basis of the history. Especially he applies to Collingwood’s philosophy in order to rationalize and historicize cross and resurrection of the Jesus-Christ. Both Pannenberg and Moltmann get their own theological concepts from Jewish apocalyptic tradition and point beyond modern historicism to conception of the apocalyptical truth . In order to understand historicity of Jesus-Christ in the light of the apocalyptical promise, while Pannenberg has a view of historical unity, Moltmann signs dialectical relationship between the suffering and the hope. Ebeling’s demythologization coincides with their theology in order to ciriticize Bultmann’s demythologization and to reconcile modern historicism and view of apocalyptical history.