Bu araştırma, hayvan refahına uygun bazı fiziksel değişikliklerin yapıldığı yeni tip bir kümes ile içme suyuna destek ürünleri katılan eski tip bir kümes arasında verim performanslarının karşılaştırılması amacıyla yapılmıştır. Araştırmanın materyalini, Afyonkarahisar İli’nde bulunan Tınaztepe Un ve Yem Sanayi’ne ait yumurtacı tavuk kümeslerinden elde edilen kayıtlar ve kümeslerde yapılan ölçümlerden elde edilen veriler oluşturmuştur. Elde edilen bulgulara göre, yeni tip kümesten daha fazla sayıda sağlam ve daha az kırık yumurta elde edildiği, kirli yumurta sayılarında değişkenlik bulunduğu, 3-16 aylık dönemde, yeni tip kümeste toplam 5111 (%9,4) adet, eski tip kümeste ise 7650 (%13,5) adet ölüm görüldüğü kaydedilmiştir. Bunlara ek olarak, kümeslerin randımanları arasında da anlamlı fark bulunmuş, yeni tip kümeste %90’ın üzerinde uzun süre seyreden değerlere karşılık, eski tip kümeste değerler %70-80 aralığında bir seyir izlemiştir. Bu araştırmada elde edilen sonuçlar, modern sisteme geçiş sürecinde ara model olarak ele alınabilecek iyileştirilmiş sistemde yapılan yumurta üretiminin, geleneksel sistemde yapılan üretime göre daha randımanlı olduğu ve tavukların yaşama gücünün bu sistemde daha yüksek olduğunu göstermiştir. Türkiye’de yumurtacı tavuk kümeslerinin 2023 yılına kadar AB standartlarına uygun hale getirilmesi gerektiği göz önüne alındığında, bu ve benzeri araştırmaların geçiş sürecinin hızlandırılmasına katkıda bulunması ümit edilmektedir.