PERSONELGÜÇLENDİRME VE ÖRGÜTSEL BAĞLILIK ARASINDAKİ İLİŞKİDE ÖRGÜT KÜLTÜRÜNÜN MODERATÖR ETKİSİNİN İNCELENMESİNE YÖNELİK BİR ARAŞTIRMA

Örgüt kültürü ile ilgili olarak günümüze kadar yapılan araştırmalar incelendiğinde örgüt kültürünün birçok faktörile ilişkili olduğu tespit edilmiştir. Çalışanların örgüte olan bağlılıklarında belirleyici bir faktör olan çalışanlarıngüçlendirilmesi ve güçlendirmenin uygulanmasında belirleyici olan örgüt kültürü birbirleriyle yakından ilişkilikavramlardır. Yapılan literatür araştırması sonucunda bu faktörlerin ikili olarak incelendiği çalışmaların olduğufakat bu üç kavramın bir arada incelendiği hiçbir çalışmanın olmadığı görülmüştür. Bu çalışmanın amacı,personel güçlendirme ve örgütsel bağlılık arasındaki ilişkide örgüt kültürünün moderatör etkisinin tespitedilmesidir. Bu amacın gerçekleştirilmesine yönelik olarak özel sektörde faaliyet gösteren bir hizmet işletmesiçalışanlarına anket yapılmıştır. İlgili firmadaki çalışanlardan 160 kişi ile yapılan anket çalışması sonucunda 114anket çalışması değerlendirilmeye uygun görülmüştür. Toplanan veriler istatistik yöntemlerinden AMOSprogramı kullanılarak doğrulayıcı faktör analizi, ve SPSS kullanılarak korelasyon analizi ve hiyerarşik regresyonanalizi ile test edilmiştir. Yapılan araştırma sonucunda, personel güçlendirme ve örgütsel bağlılık arasındakiilişki üzerinde örgüt kültürünün moderatör etkisinin olmadığı tespit edilmiştir.

Anahtar Kelimeler:

Örgüt Kültürü, Personel Güçlendirme, Örgütsel Bağlılık

PDF

___

Albdour, A., A., ve Altarawneh, I. I. (2014) “Employee Engagement and Organizational Commitment: Evidence From Jordan”, International Journal of Business, 19(2), s.192-212.
Akçakaya, M. (2010) “Örgütlerde Uygulanan Personel Güçlendirme Yöntemleri: TürkKamu Yönetiminde Personel Güçlendirme”, Karadeniz Araştırmaları, 25, s.145-174.
Bergman, M. E., (2006) “The Relationship Between Affective and Normative Commitment: Review and Research Agenda”, Journal of Organizational Behavior, 27, s.645-663.
Brown, B.B. (2003) “Employees’ Organizational Commitment and Their Perception of Supervisors’ Relations-Oriented and Task-OrientedLeadership Behaviors”, Doctor of Philosophy in Human Development Falls Church, Virginia.
Doğan, S. ve Kılıç, S. (2007) “Örgütsel Bağlılığın Sağlanmasında Personel Güçlendirmenin Yeri ve Önemi”, Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 29, s.37-61.
Ebeid, A.Y.H. ve Gadelrab, H.F.(2009) “Identifying Dominant Organizational Culture Types in Public Egyptian Universities and Their Relationships to a Set of Developmental Indicators”, Problems and Perspectives in Management, 7(4), s.23-32.
Erdem, R., Adıgüzel, O. ve Kaya, A. (2010) “Akademik Personelin Kurumlarına İlişkin Algıladıkları ve Tercih Ettikleri Örgüt Kültürü Tipleri”, Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 36, s.73-88.
Koçel, T. (2014) İşletme Yöneticiliği, İstanbul: Beta Yayınları.
Masood, S. A.,Dani, S. S., Burns, N. D. ve Backhouse, C. J. (2006) “Transformational Leadership and Organizational Culture: The Situational Strength Perspective”, Mechanical and Manufacturing Engineering, 220, 941-949.
McMahon, B. (2007) Organizational Commitment, Relationship Commitment and Their Association with Attachment Style and Locus of Control, in Partial Fulfillment of The Requirements for The Degree Master of Science in Psychology, Georgia Institute of Technology.
Meyer, J. P.,Stanley, D. J., Herscovitch, L. ve Topolnytsky, L. (2002) “Affective, Continuance, and Normative Commitment to The Organization: A Meta-Analysis of Antecedents, Correlates, andConsequences, Journal of Vocational Behavior, 61, s.20-52.
O'Reilly, C. ve Chatman, J. (1986) “Organizational Commitment and Psychological Attachment: The Effects of Compliance, Identification, and Internalization on Prosocial Behavior”, Journal of Applied Psychology, 71 (3), s.492-499.
Penley, L. E. ve Gould, S. (1988) “Etzioni's Model of Organizational Involvement: A Perspective for Understanding Commitment to Organizations”, Journal of Organizational Behavior, 9, s.43-59.
Sayğan, F. N., (2011) “Relationship Between Affective Commitment and Organizational Silence: A Conceptual Discussion”, International Journal of Social Sciences and Humanity Studies,3(2), s.219-227.
Shein, E. (2004) Organizational Culture and Leadership, San Francisco: Jossey-Bass. Singh, B ve Gupta, P.K. (2008) “Organisational Commitment: Revisited”, Journal of the Indian Academy of Applied Psychology, 34 (1), s.57-68.
Steers, andLyman W. Porter(1979) The Measurement of Organizational Commitment, Journal of Vocational Behavior, 14,s.224-247.
Suderman, J. (2012) “Using the Organizational Cultural Assessment (OCAI) as a Tool for New Team Development”, Journal of Practical Consulting, 4(1), s.52-58.
Übius, Ü. ve Alas, R.(2009) “Organizational Culture Types as Predictors of Corporate Social Responsibility”, Engineering Economics, 61 (1), s.90-99.
Yürür, Ş. ve Demir, K. (2011) “Örgütsel Adalet ve Psikolojik Güçlendirme: Karşılıklı Etkileri Üzerine Bir Araştırma”, Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 16(3), s.311-335.
Zeglat, D.,Aljaber, M. ve Alrawabdeh, W. (2014). “Understating the Impact of Employee Empowerment on Customer oriented Behavior”, Journal of Business Studies Quarterly, 6(1), s.55-67.
http://www.tdk.gov.tr/index.php?option=com_gts&arama=gts&guid=TDK.GTS.571221cf838 9c3.19673949, (Erişim Tarihi 04.04.2016)