İFLÂS MASASINA KARŞI İSTİHKAK İDDİASININ İLERİ SÜRÜLMESİ VE MASANIN İSTİHKAK İDDİASINI İNCELEMESİ

İflâs, alacaklıların alacaklarını tahsil edebilmek için iflâs organları tarafından, borçlu müflisin tüm malvarlığı üzerinde yürütülen bir cebri tasfiye usulüdür. İflâs açıldığı zaman müflisin haczi mümkün bütün malları ile masa oluşturarak, borçların ödenmesine tahsis edilir (İİK m. 184). Bu aşamada masaya dahil edilmiş bir mal üzerinde, üçüncü kişinin, mülkiyet hakkı veya herkese karşı ileri sürülebilen bir başka hakkı ihlal edilmiş olabilir. Üçüncü kişinin, söz konusu malın müflisin borçları için kullanılmasını engelleyebilmek amacıyla takip edeceği yol, istihkak iddiası prosedürü olacaktır. Hukukumuzda iflâsta istihkak iddiası, münhasıran İİK m. 228’de ve yalnızca üçüncü kişilerin mülkiyet hakkı bakımından düzenlenmiştir. Ancak iflâsta istihkak iddiasının kapsamı daha geniş düşünülmelidir. Zira üçüncü kişinin mülkiyet hakkı haricinde herkese karşı ileri sürülebilen bir hakkının da istihkak iddiasına konu edilmesi mümkün olabileceği gibi, iflâs masasının da müflisin üçüncü kişide bulunan bir malı üzerinde istihkak iddiasında bulunması olasıdır. İstihkak iddiasının muhatabı tarafından reddedilmesi halinde, iddia sahibi bu ret kararına karşı istihkak iddiasını mahkemede dava açarak sürdürebilir. Bu dava süreci, istihkak iddiasında bulunan taraf ve istihkak iddiasına esas olan hakka göre değişiklik gösterecektir. Üçüncü kişi, masaya karşı ileri sürdüğü mülkiyet hakkının masa tarafından reddedilmesi kararına karşı iflâsta istihkak davası (İİK m. 228) ve mülkiyet hakkı haricinde kalan herkese karşı ileri sürülen bir başka hakka dayanan istihkak iddiasının reddedilmesi kararına karşı sıra cetveline itiraz davası (İİK m. 235) açabilecektir.

Anahtar Kelimeler:

İflâsta istihkak iddiası, iflâs masası, iflâsta istihkak davası (İİK m. 228), sıra cetveline itiraz davası (İİK m. 235)

CLAIM OF REPLEVIN AGAINST BANKRUPT’S ESTATE AND EXAMINATION OF THE CLAIM OF REPLEVIN BY THE BANKRUPT’S ESTATE

Bankruptcy is a forced liquidation procedure carried out by the bankruptcy bodies on all assets of the bankrupt in order to collect the receivables of the creditors. When the bankruptcy is filed, all the assets of the bankruptcy that can be seized are allocated to the payment of the debts of the bankruptcy by forming the bankrupt’s assets (Law No. 2004, art. 184). At this stage, a third party’s property right or another right that can be asserted against everyone may be violated on a property that has been included in the bankrupt’s assets. The way to be followed by the third party in order to prevent the use of this property for the debts of the bankrupt is the claim of replevin procedure. In our law, the claim of replevin in bankruptcy is exclusively regulated in EBL art. 228 and only in terms of property rights of third parties. However, the scope of the claim of replevin in bankruptcy should be considered more broadly. In case the claim of remuneration is rejected by the interlocutor, the claimant can continue his claim of replevin by filing a lawsuit against this refusal decision. This litigation process will vary according to the party claiming the replevin and the right that is the basis of the the claim of replevin. The third party may file a lawsuit for action of replevin in bankruptcy against the decision of the bankruptcy office to reject the property right claimed against the bankrupt’s assets (Law No. 2004, art. 228) and he may file a lawsuit for action of against the order table against the decision of the bankruptcy office to reject the any other right asserted against everyone except the right of property (Law No. 2004, art. 235).

Keywords:

The claim of replevin, bankrupt’s estate action of replevin in bankruptcy (Law No. 2004, art. 228), action of against the order table (Law No. 2004, art. 235),

PDF

___

Altay S. (2004). Türk İflâs Hukuku, C. II, Vedat Kitapçılık, İstanbul, Ocak.
Ansay S. Ş. (1960). Hukuk İcra ve İflâs Usulleri, İstiklal Matbaası, 5. Baskı, Ankara.
Arslan R., Yılmaz E., Taşpınar Ayvaz S. ve Hanağası E. (2021). İcra ve İflâs Hukuku, Yetkin Hukuk Yayınları, Güncellenmiş 7. Baskı, Ankara.
Arslanpınar Tat T. (2021). Türk ve İsviçre İflâs Hukukunda Paylaştırma, On İki Levha Yayıncılık, İstanbul, Ağustos.
Atalı M., Ermenek İ. ve Erdoğan E. (2021). İcra ve İflâs Hukuku, Yetkin Yayınları, 4. Baskı, Ankara.
Basler Kommentar (2010). Autoren von Bauer T. ve Staehelin D., Bundesgesetz über Schuldbetreibung und Konkurs, Ergänzungsband, 2. Auflage, Helbing Lichtenhahn Verlag, Basel (Basler Kommentar SchKG EB-Bearbeiter).
Basler Kommentar (2011). Herausgeber von Honsell H., Vogt N. P., Geiser T., Zivilgesetzbuch II, Art. 457-977 ZGB, Art 1-61 SchIT ZGB, 4. Auflage, Helbing Lichtenhahn Verlag, Basel (BSK ZGB II-Bearbeiter/in, Art…, N…).
Başözen A. (2005). Müflisin Tasarruf Yetkisi, Turhan Kitabevi, Ankara.
Belgesay M. R. (1954). İcra İflâs Şerhi: İflâs Yolu İle Takip, C. 2, M. Sıralar Matbaası, İstanbul.
Berkin N. M. (1970). İflâs Hukuku, İstanbul Üniversitesi Yayınları No: 1509, Hukuk Fakültesi No: 329, Yeni Hamle Matbaası, İstanbul.
Blumensteın E. (1911). Handbuch des Schweizerischen Schuldbetreibungsrechts, Bern.
Deliduman S. (2002). İflâs Tasfiyesinde Alacaklılar Toplanması, Seçkin Yayıncılık, Ankara, Mayıs.
Egli A. (1942). Die Einwirkung des Gläubigerelements auf die Organisation und Durchführung des Konkurseröffnung im schweizerischen Recht, Diss., Zürich.
Erdönmez G. (2005). İflâsta Alacaklılar Toplanmasının Yetkileri, Legal Yayıncılık, İstanbul, Aralık.
Fiori S. (1904). Die Gläubigerversammlung im schweizerischen Konkursrecht, Diss, Universität Bern, Druck von Schulthess & Co, Zürich.
Fritzsche H. ve Walder-Bohner H. U. (1993). Schuldbetreibung und Konkurs nach schweizerischem Recht, Band II, Schulthess Polygraphischer Verlag, Zürich.
Görgün L. Ş. (1977). İflâsta İstihkak Davası, Ankara İktisadi ve Ticari İlimler Akademisi Yayın No: 107, Ankara.
Hänzi B. (1979). Die Konkursverwaltung nach schweizerischem Recht Beitrag zur Bestimmung ihrer Rechtsstellung und kurze Darstellung ihres Aufgabenbereiches, Schulthess Polygraphischer Verlag Ag, Zürich.
Höfliger M. (1987). Die ausseramtliche Konkursverwaltung nach SchKG, Diss., Freiburg.
Kazancı Hukuk, Kazancı İçtihat Bilgi Bankası, https://www.kazanci.com.tr).
Knauf A. ve Lissner S. (Herausgegeben von), Handbuch Insolvenzrecht, Autoren: Bäuerle E., Schmidberger B., Schleich T., Götz B., 1. Auflage, Verlag W. Kohlhammer, Stuttgart.
Kuru B. (1997). İcra ve İflâs Hukuku, C. IV, Alfa Basım Yayım Dağıtım, 3. Baskı, İstanbul, Ekim.
Kuru B. (2013). İcra ve İflâs Hukuku El Kitabı, Adalet Yayınevi, 2. Baskı, Ankara, Nisan.
Kuru B. ve Aydın B. (2021). İstinaf Sistemine Göre Yazılmış İcra ve İflâs Hukuku Ders Kitabı, Yetkin Yayınları, 6. Baskı, Ankara, Ekim.
Kurzkommentar (2014). SchKG, Herausgeber: Daniel Hunkeler, 2. Auflage, Helbing Lichtenhahn Verlag, Basel (Kurzkommentar SchKG-Bearbeiter/in, Art …, N…)
Küderli L. (1963). Die Willensbildung der Gläubigergemeinschaft, Zürich.
Lorandi F. (2017). Schuldbetreibung und Konkurs (SchKG), 3. Auflages, Dike Verlag AG, Zürich, St. Gallen.
Meriç N. (2015). Türk-İsviçre İcra Hukukunda Paylaştırma Kuralları ve Sıra Cetveline Müracaat Yolları, Yetkin Yayınları, Ankara.
Muşul T. (2012). İcra ve İflâs Hukuku Temel Bilgiler, Adalet Yayınevi, 4. Baskı, Ankara.
Olgaç S. (1978). İcra-İflâs, C. II, Olgaç Matbaası, Ankara.
Oruç Y. (2019). İflâs İdaresi, Seçkin Yayıncılık, Ankara, Kasım.
Özekes M., Seven V. ve Meriç N. (2021). Sermaye Şirketlerinde Sorumluluk Davası (TTK m. 549 vd.): Ticaret ve Usul Hukuku Kapsamında, On İki Levha Yayıncılık, İstanbul, Ekim.
Pekcanıtez H., Atalay O., Sungurtekin Özkan M., Özekes M. (2021). İcra İflâs Hukuk Ders Kitabı, On İki Levha Yayıncılık, 8. Baskı, Eylül.
Postacıoğlu İ. E. (1978). İflâs Hukuku İlkeleri, C. 1: İflâs, Sulhi Garan Matbaası, İstanbul Üniversitesi Yayınları No. 2307, Hukuk Fakültesi Yayınları No. 525, İstanbul.
Rüzgaresen C. (2011). İflâs Sebepleri, Adalet Yayınevi, Ankara.
Schulthess Kommentar (2017), Herausgeber von Jolanta Kren Kostkiewicz J. ve Vock D., Kommentar zum Bundesgesetz über Schuldbetreibung und Konkurs SchKG, Prozess- und Vollstreckungsrecht, Schulthess Juristische Medien AG, Zürich, Basel, Genf (Schulthess Kommentar SchKG-Bearbeiter/in).
Sprecher T. ve Jetzer R. P. (1997), Einführung in das neue Schuldbetreibungs- und Konkursrecht der Schweiz, (with English summary: Eisele D.), Publication 6, Schulthess Juristische Medien, Zürich.
Spühler K. ve Dolge A. (2011). Schuldbetreibungs-und Konkursrecht II, Schulthess Juristische Medien AG, Zürich, Basel, Genf.
Taş Korkmaz H. (2010). İflâs masası, Yetkin Yayınları, Ankara.
Üstündağ S. (2009). İflâs Hukuku (İflâs, Konkordato, İptal Davaları), Yaylacık Matbaası, 8. Baskı, İstanbul, Temmuz.
Vock D. ve Müller D. (2012). SchKG-Klagen nach der Schweizerishchen ZPO, Schulthess Juristische Medien AG, Zürich, Basel, Genf.
Yıldırım M. K. ve Deren-Yıldırım N. (2015). İcra ve İflâs Hukuku, Beta Basım Yayım Dağıtım, 6. Baskı, İstanbul, Nisan.
Yılmaz E. (1976). İflâs İdaresi, Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Yayınları No: 390, Sevinç Matbaası, Ankara.
Yılmaz E. (2016). İcra İflâs Kanunu Şerhi, C. II, Yetkin Yayınları, Ankara.
Zimmermann E. (1952). Die Aussonderung im schweizerischen Konkursrecht, Buchdruckkerei Burch & Cie., Lungern, Freiburg.