Coğrafya Öğretimi ve Yaratıcı Düşünce

Bu çalışmanın amacı, yaratıcı düşüncenin coğrafya öğretimindeki yerini belirlemektir. Yönlendirmeler ve doğuştan gelen özelliklerle şekillendirdiğimiz yaratıcı düşüncenin öğrencilerde ortaya çıkmasında okullardaki mekanın durumu ve öğretmenlerin etkisi büyüktür. Öğrencilerin sınıf ortamında öğrendikleri kavramları çok yönlü ve yaratıcı düşünmeleri, farklı bir dünya görüşü, bağımsız, ileriyi görmeleri, edindikleri bilgileri günlük yaşantılarında kullanmaları açısından önemlidir.

Geography Teaching and Creative Thinking

The purpose of this study is to determine the situation of the creative thinking on geography teaching. Situation of the buildings of the schools and impacts of the tutors have important role about emerging of the creative thinking which we formatted with directing and native character. It is important that the students could have multi purpose usage of the terms and creative thinking which the students learnt in the classroom, a different world view, independent fore wisdom and using the knowledge in daily life which they got.

PDF

___

AKGÜL, M., (2004), “Yaratıcı Müziksel Düşünce”, Eğitim Araştırmaları Dergisi, Sayı:14, Anı Yayıncılık, s. 41-47, Ankara.
ATAMAN, A., (1992), “Eğitim Sürecinde Yaratıcılık”, Yaratıcılık ve Eğitim, TED Yayınları, No:17, Ankara.
ATASOY, E., (2004), Coğrafya Bilimi ve Coğrafya Öğretimine Giriş, Ezgi Kitabevi, Bursa.
BARTH, J. L. VE DEMİRTAŞ, A., (1997), İlköğretim Sosyal Bilgiler Öğretimi Kaynak Üniteler, YÖK Dünya Bankası, Milli Eğitimi Geliştirme Projesi, Hizmet Öncesi Öğretmen Eğitimi, Ankara.
BAYMUR, F., (1984), Genel Psikoloji, İnkılap Yayınevi, 14. Baskı, Ankara.
BONK,C.J. ve SMİTH, G.S., (1998), “Alternative Instructional Strategies For Creative And Critical Thinking In The Accountıng Curriculum”, Journal of Accountıng Education, Vol.16, No:2, pp. 261-293, Great Britain.
CLİFFORD, J.N., (2002), “ The future of Geography:when the whole is less than the sum of its parts” Geoforum, p. 431-436, Nottingham.
DAVIS, K.C., (1992), Don’t Know Much About Geography, William Morrow and Company, Inc. Newyork.
DEMİRCİ, C., (2000), “Yaratıcı Düşünce”, Dil Dergisi, Sayı:88, s. 5-14, Ankara.
DEMİRKAYA, H., (2003), “ Eleştirel Düşünme Kuramının Lise Coğrafya Programı Üzerindeki Etkileri”, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, Cilt:36, Sayı:1-2, s.97-106, Ankara.
DEMİRKAYA, H., (2004), “ Yaşantısal Öğrenme Kuramının Coğrafya Öğretimine Uygulanması”, Süleyman Demirel Üniversitesi Burdur Eğitim Fakültesi Dergisi, Yıl:5, s.1-13, Burdur.
DOĞANAY, A., (2000), Sınıfta Demokrasi (Ed.:Ali Şimşek), Eğitim Sen Yayınları, Ankara.
DOĞANAY, H., (1989), “Coğrafya ve Liselerimizde Coğrafya Öğretim Programları” Coğrafya Araştırmaları Dergisi, Cilt:I, Sayı:1, s.7-25, Ankara.
DOĞANAY, H., (1993), Coğrafya’ya Giriş, Gazi Kitapevi, Ankara.
DOĞANAY, H., (2002), Coğrafya Öğretim Yöntemleri (Ortaöğretim Coğrafya Eğitiminin Esasları), Aktif Yayınevi, Erzurum.
DOĞANAY, H. ve ZAMAN, S., (2004), “Orta Öğretim Coğrafya Eğitiminde Hedefler- Stratejiler ve Amaçlar”, Doğu Coğrafya Dergisi, Sayı:8 , s. 7-27, Erzurum.
ERDEN, M. VE AKMAN,Y., (1995), Eğitim Psikolojisi (Gelişim, Öğrenme, Öğretme), Arkadaş Yayıncılık, 2.Baskı, Ankara.
ERDEN, M., (Tarihsiz), Sosyal Bilgiler Öğretimi, Alkım Yayınevi, Ankara.
ERİNÇ, S.M., (1998), Sanat Psikolojisi’ne Giriş, Ayraç Yayınevi, Ankara.
GARDNER, W., DEMİRTAŞ, A. VE DOĞANAY, A., (1997), Sosyal Bilimler Öğretimi, YÖK Dünya Bankası, Milli Eğitimi Geliştirme Projesi, Hizmet Öncesi Öğretmen Eğitimi, Ankara.
GARTENHAUS, A.R., (2000), Yaratıcı Düşünme ve Müzeler, (Çev.:Ruhiser Mergenci ve Bekir Onur), Ankara Üniversitesi Basımevi, Ankara.
GİRGİN, M., (2001), “Neden Coğrafya Öğreniyoruz?” Doğu Coğrafya Dergisi, Sayı:5 , s. 127-145, Erzurum.
GÜNDÜZ, M., (2004), Türkiye’nin Toplumsal Sorunları, Anı Yayıncılık, Ankara.
GÜNGÖRDÜ, E., (2002), Coğrafya’da Öğretim Yöntemleri, İlkeler ve Uygulamalar, Nobel Yayıncılık, Ankara.
İZBIRAK, R., (1986), Coğrafya Terimleri Sözlüğü, MEB Yayınları, Ankara.
KARCH, R.R. VE ESTABROOKE, E.C., (1963), Öğretim Teknikleri (Çev.:İbrahim Paro ve İbrahim Yurt), MEB Yayınları, Ankara.
KINCAID, M. ve DUFFUS, L. (2004), Learning, Thinking and Creativitiy, Published by IDES, Scotland.
LABORIT, H., (1996), Yaratıcı İnsan (Çev.:Bertan Onaran), 1. Baskı, Payel Yayınevi, İstanbul.
MOORE, K., (2000), Öğretim Becerileri (Çev.:Nizamettin Kaya), Nobel Yayınevi, Ankara.
ŞAHİN, C., (2003), Türkiye’de Coğrafya Öğretimi, Sorunları ve Çözüm Önerileri, Gündüz Eğitim ve Yayıncılık, Ankara.
SAN, İ., (1979), Sanatsal Yaratma, Çocukta Yaratıcılık, 2. Baskı, Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları No:181, Sosyal ve Felsefî Eserler Dizisi:17, Ankara.
SAYGIN, O., (1999), Kişisel Değişim Stratejileri, 2. Baskı, Hayat Yayıncılık, İstanbul.
SÖNMEZ, V., (1992), “Yaratıcı Okul, Öğretmen, Öğrenci”, Yaratıcılık ve Eğitim, TED Yayınları, No:17, Ankara.
SÖNMEZ, V., (2004), Öğretmen Elkitabı, 11. Baskı, Anı Yayıncılık, Ankara.
SUNGUR, N., (1992), Yaratıcı Düşünce, 1. Baskı, Özgür Yayınları, İstanbul.
TÜMERTEKİN, E. ve ÖZGÜÇ, N., (2002), Beşerî Coğrafya, Çantay Kitabevi, İstanbul.
YILMAZ, A., (2001), “İşbirliğine Dayalı (kubaşık) Öğrenme Yönteminin Yüksek Öğretim Sınıflarında Kullanılması”, Eğitim Yönetimi, Sayı:28, s. 593-612, Ankara.
YOUNG, J.G., (1985), “What is Creativity?”, The Journal of Creative Behavior, No:19, p.77-87.