Figen COŞKUN, Erdal DEMİRTAŞ, Sami KINIKLI, Murat SOYUDURU, Hikmet DUYMAZ, Sertaç GÜLER

Evaluation of animal-related injuries from the perspective of 7423 cases admitted to Emergency Department

Amaç: Hayvan-ilişkili yaralanmalar tüm dünyada olduğu gibi ülkemizde de önemli bir halk sağlığı sorunudur. Bu yaralanmalarda ciddi enfeksiyonlar gibi komplikasyonlar oluşabilmektedir. Çalışmamızda hayvan-ilişkili yaralanmalar nedeni ile acil servise başvuran hastalarda sosyo demografik özellikleri, kuduz riskli temas niteliklerini ve profilaksi yaklaşımlarını, temas sonrası profilaksinin uygunluğunu incelemeyi amaçladık. Yöntem: Bu çalışma 2010-2011 yılları süresince Ankara Eğitim ve Araştırma Hastanesi acil servisine hayvan-ilişkili yaralanma nedeni ile başvuran 7423 hastanın dosya kayıtlarının retrospektif olarak değerlendirilmesiyle yapılmıştır. Çalışmada elde edilen veriler SPSS 11.5 paket programında değerlendirilmiştir. Bulgular: Çalışmaya 7423 hasta alındı. Hastaların %66.4'ü erkek, ortalama yaşları 31±18'dir. Hayvan-ilişkili yaralanmaların bahar ve yaz aylarında arttığı, bireylerin %80.8'inin ısırılma yolu ile temasa uğradığı belirlendi. Hastaların %69.8'inde etken köpekler, %27.5'inde kediler, %0.2'sinde ise vahşi hayvanlardı. Hastaların %51.6'sı üst ekstremite, %39.7'si alt ekstremite, %4.6'sı baş ve boyun, %2.4'ü göğüs ve %1.7'si sırt bölgesinden yaralanmıştı. En çok izlenen yaralanma tipi laserasyondu. Hastaların %43.6'sına 2+1+1 kuduz aşısı şeması uygulandığı, %7.1'ine 2+1+1 kuduz aşısı ve immunglobülin uygulandığı, %12.9'una 5 doz aşı şeması uygulandığı belirlendi. Hastaların %34.4'ünün ise kuduz profilaksisi uygulanmadan 10 gün izleme alındığı tespit edildi. Sonuç: Hayvan-ilişkili yaralanmalara en sık köpekler neden olmaktadır. Mekanizma köpekler için daha çok ısırma, kediler için tırmalamadır. Sıklıkla ekstremite bölgelerinde yaralanmaların oluştuğu, çocukluk yaş grubunda ise baş boyun bölgesindeki yaralanmaların diğer yaşlara göre yüksek olduğu görülmüştür. Hayvanın sahipli ve aşılı olması veya lezyonun mevcu t olup olmamasına göre kuduz profilaksisi uygulamasının değişiklikler gösterdiği belirlenmiştir.

Acil Servise Başvuran 7423 Olgu Üzerinden Hayvan-İlişkili Yaralanmaların İncelenmesi

Objective: Animal-related injuries are major issues of public health in all over the world and in our country as well. These animal-related injuries may result in serious complications like infections. In our s tudy we aimed to investigate the sociodemographic characteristics, the features of contact related to animal bites or exposure to rabies risk, prophylactic treatment strategies and appropriateness of post-exposure prophylaxis in patients with animal-related injuries. Method: This study was retrospectively designed by collecting data of the patients with animal related and bite wound injuries admitted to the emergency department of Ankara Training and Research Hospital during the years of 2010 and 2011. The data was analysed by using SPSS 11.5 software programme. Results: The study was consisted of 7423 patients. Animal related injuries were mostly seen in male patients (66.4%) and the mean age of the patients was 31±18. These injuries were mostly during spring and summer. In 80.8% of the patients the injuries were due to animal bites. Of the 7423 patients; 69.8% were injured by dogs, 27.5% by cats and 0.2% by wild animals. The location of the bite wounds were in the upper extremities in 51.6%, lower extremit ies in 39.7%, head and neck in 4.6%, chest in 2.4% and back in 1.7% of the patients. Lacerations were the most common type of injury. Of the patients 43.6% received 2+1+1 rabies vaccination schedule, 7.1% received 2+1+1 rabies vaccination schedule and immunoglobulin, 12.9% received 5 dosage vaccination schedule. Of the patients 34.4% followed up for 10 days without any rabies prophylaxis. Conclusions: According to the results of our study; most of the animal related injuries are caused by dogs. Dogs mostly cause bite injuries whereas cats cause scatch injuries. Wounds are located generally in the extremities. Head and neck injuries are more common in pediatric group compared with other age groups. Rabies prophylaxis application strategies were changed if the dogs were owned or not and according to the existence of the lesion.

PDF

___

Weiss HB, Friedman DI, Coben JH. Incidence of dog bite injuries treated in emergency departments. JAMA 1998; 279: 51-3.
Aksoy M, Demirbaş B, Maden F ve ark. Ankara İlinde 2005-2009 Yılları Arasında Görülen Şüpheli Isırıkların Ve Kuduz Aşılamasının Değerlendirilmesi. 3. Ekmud Kon- gresi, Ankara. Kongre Özet Kitabı 12-16 Mayıs 2010:199.
TC Sağlık Bakanlığı Temel Hiz- metleri Genel Müdürlüğü Kuduz Koruma ve Kontrol Yönergesi, 2005, Ankara
cdc. Rabies Virus. Available from: http://www.cdc.gov/Rabies/Virus. html. Available date: November 01, 2013.
Özsoy M, Yakıştıran S, Özkan E. 2000 yılında kuduz aşı merkezine başvuran lendirilmesi. Turk Hij Den Biyol Derg 2002; 59: 1-6. değer
Foord AJ, Heine HG, Pritchard LI, Lunt RA, Newberry KM, Rootes CL, et al. Molecular diagnosis of lyssaviruses and sequence compar- ison of Australian bat lyssavirus samples. Aust Vet J 2006; 84: 225- 30.
Gürçay M, Turan T, Özkaraca M, İrehan B. Türkiye'nin Doğu Ve Güneydoğu Anadolu Bölgelerinde Hayvan yolojisi. F.Ü.Sağ. Bil Vet Derg Epidemi- 2010; 25: 61-6.
Goswami A, Plun-Favreau J, Nicoloyannis N, Sampath G, Sid- diqui MN, Zinsou JA. The real cost of rabies post-exposure treat- ments. Vaccine 2005; 23: 2970-6.
Turgut S.Ş., Kemalpaşa'da Kuduz Riskli Temas Olgularında Profil- aksi Değerlendirilmesi, Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir 2010. 10. Ustaçelebi Ş, Kuduz Virusu,
Ustaçelebi Ş, Kuduz Virusu, Ustaçelebi Ş, Temel Ve Klinik Mikrobiyoloji. S.981- 5. Birinci Baskı, Güneş Kitabevi, Ankara, 1999.
Moore DA, Sischo WM, Hunter A, Miles T. Animal bite epidemiology and surveillance for rabies postex- posure prophylaxis. J Am Vet Med Assoc 2000; 217: 190-4.
Gündüz T, Elçioğlu Ö, Balcı Y. Beş yıllık süreçte köpek ve kedi ısırıklarının Eskişehir'den örnek bir çalışma. Ulus Travma Acil Cerrahi Derg 2011; 17: 133-40.
Ostanello F, Gherardi A, Caprioli A, La Placa L, Passini A, Prosperi S. Incidence of injuries caused by dogs and cats treated in emergency departments in a major Italian city. Emerg Med J 2005; 22: 260-2.
Patrick GR, O'Rourke KM. Dog and cat bites: epidemiologic anal- yses suggest different prevention strategies. Public Health Rep 1998; 113: 252-7.
Shetty RA, Chaturvedi S, Singh Z. Profile of animal bite cases in Pu- ne. J Commun Dis 2005; 37: 66- 72.
Lang ME, Klassen T. Dog bites in Canadian children: a five-year re- view of severity and emergency department management. CJEM 2005; 7: 309-14.
Bregman B, Slavinski S. Using emergency department data to conduct dog and animal bite sur- veillance in New York City, 2003- 2006. Public Health Rep 2012; 127: 195-201.