Şihâbüddin es-Sivasî, Selçukludan Osmanlıya geçiş döneminde tefsir, hadis, fıkıh, nahiv ve tasavvufî eserleri ile etkin olmuş bir isimdir. Sivasî, aynı zamanda Zeyniyye yolunun Anadolu’da faaliyet gösteren önemli isimlerinden birisidir. Makalede öncelikle Sivasî’nin hayatına yer verilmiş, ardından ‘Risâletü’n-necât min şerri’s-sıfâtı’z-zemîme’ adlı eseri bağlamında nefsi ıslah edebilmenin yöntemlerine dair görüşleri değerlendirilmiştir. Akabinde Sivasî’nin çalışmasını hangi saiklerle kaleme aldığı ve hangi isimlerden etkilenerek eseri şekillendirdiği gibi konular üzerinde durulmuştur. Makalede, Sivasî’nin eserinin orijinal yönleri değerlendirilmiş ve Sivasî üzerinde etkili olan isimlerin bu etkileriyle Anadolu tasavvuf anlayışına olan katkıları üzerinde de durulmuştur. Çalışmada, nakledilen bilgi ve ulaşılan tespitlerden hareketle Sivasî’nin şerh ve haşiye geleneğine dayanan ilim anlayışına vurgu yapılmıştır.

Şihâbüddin es-Sivasî is a person who has been effective with the monuments including rendition, the prophet Muhammad’s sayings/deeds, islamic law, syntax and sufism during the transition from Seljukian to Ottoman. At the same time, Sivasi is one of the most important people who was active in Anatolia from the Zeyniyye way. In the article, first of all, the life of Sivasi has been participated, after that, his monument named ‘Risâletü’nnecât min şerri’s-sıfâtı’z-zemîme’ has been evaluated under the aspects of his view on the techniques of recovery of the flesh. Subsequently, it has been focused on the writing techniques and influences of Sivasi. In the article, the original aspects of the monument has been evaluated and the people who influenced Sivasi and their effects of sufism in Anatolia has been focused on. In the study, under the light of the transferred information and reached designations, Sivasi’s discipline concept, which depends on exegesis and apostil, has been emphasized.