Renk körlüğünün saptanmasında yeni bir yöntem: Ishihara testinin bilgisayara uyarlanması 104 vakanın değerlendirildiği ön çalışma
AMAÇ: Renk körlüğünün saptanmasında ilk defa bilgisayara uyarlanan renk körlüğü testinin geçerliliğinin ve klasik Ishihara testi yöntemi ile uyumu araştırılmıştır. YÖNTEM: Yaşları 20-23 arasında olan 104 öğrencinin (44 erkek, 60 kız) renk görmeleri iki yöntemle incelenmiştir. Bu yöntemler : (1) Ishihara renk tablolarının bilgisayara uyarlanması ile yapılan bireysel test yöntemi ve (2) Ishihara renk tablolarının klasik yöntemle kitaptan gösterilmesi ile yapılan bireysel test yöntemidir. Öğrencilerin renkleri algılama yeteneği bu iki farklı yöntem ile değerlendirilmiştir. Sonuçlar karşılaştırılarak ilk defa uygulanan bilgisayar yönteminin geçerliliği ve yöntemler arası uyum araştırılmıştır. BULGULAR: Her iki testte de 6 erkek 1 kız öğrencide renk körlüğü tespit edilmiştir. Bu kız öğrencinin aile ağacı analizinden annesinin taşıyıcı babasının renk körü olduğu öğrenilmiştir. Renk körlüğünün bu sınıftaki erkeklerde görülme oranı %13.6 olarak saptanmıştır. Bütün sınıfta bulunan öğrencilerdeki renk körlüğü oranı ise %6.7 olarak hesaplanmıştır. Bu öğrencilerin hiç biri testin uygulanmasından önce renk körü olduklarını bilmediklerini belirtmişlerdir. SONUÇ: Her iki test sonucunda renkli görmesi normal ve kusurlu olan öğrencilere ait bulgular karşılaştırılarak ilk defa bilgisayara uyarlanmış yöntemin klasik test yöntemine göre uyumu, duyarlılık ve seçiciliği incelenmiştir. YORUM: Bilgisayara uyarlanmış Ishihara Renk Körlüğü testinin klasik yönteme göre algılama süresini saptama açısından daha ayrıntılı ve ışık ortamının sabit tutulması bakımından güvenilir bilgi verdiği saptanmıştır.
A new method for identifying of color blindness: Computer adaptation of ishihara test (A preliminary estimation for 104 case)
PURPOSE: To investigate the validity of brand-new computer adapted test and the concordance with classic Ishihara test method for the diagnosis of color blindness. METHODS: Color vision of 104 students aged between 20 and 23 was evaluated with 2 methods. These methods are: (1) Individual test method based on Computer adapted Ishihara Color Plates; (2) Individual test method based on Classical method of exposing Ishihara Color Plates in the book. The capabilities of the students perceiving colors were evaluated by these two different methods. The concordance between the two methods and the validity of the brand new computer adapted method were investigated. RESULTS: There were 6 male and 1 female student as color blind. The pedigree of the female student proved to have a carrier mother and colorblind father. The incidence of color blindness was %13.6 among males and the incidence inwhole population was %6.7. The students had been not aware of colorblindness before the test. CONCLUSION: The specificity, sensitivity and validity of the brand-new computer adapted test were investigated by comparing the test results of both normal and colorblind students.
___
- 1. Ayhan B, Tümerdem Y, Özsüt H. Dyschromatopsia ve genetik yapı Epidemiyolojik araştırma. İst Tıp Fak Mecmuası 1994;57:13-15.
- 2. Berne RM, Levy MN. Principles of Physiology. 3rd Ed., Missouri: Mosy Inc, 2000:.
- 3. Birch J. Efficiency of îshihara Test for identifying red- green colour deficiency. Opthal Physiol Opt 1997;17:403-408.
- 4. Ganley JP, Lian MC. Projected color slides as a method for mass screening of red-green color deficient individuals. Ophthalmic Epidemiology 1997;4:213-221.
- 5. Ganong William F. Review of Medical Physiology ln:Color Vision Inheritance of Color Blindness. 18 Ed., New Jersey: Prentice Hall Inc, 1997, p 155-156.
- 6. Gökbel H, Semin İ, Güvel H. Yalaz G. Özgönül H, Özen B. 4-6 Yaş grubu çocuklsrda renk körlüğü sıklığı. Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi 1992;6(1):55-57.
- 7. Güngör E. Say B. Renk Körlüğü ve Genetik. Hacettepe Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Dergisi 1966:9:114-125.
- 8. Işıklı B. Kalyoncu C, Metintaş S, Aslantaş D, Unsal A. 6-17 yaş okul çocuklarında kırma kusuru ve renk körlüğü. Türkiye Tıp Dergisi 1999;6(1):29-32.
- 9. Lakowski R. Is the deterioration of colour discrimination with age due to lens or retinal changes? Farbe 1962; 11:69-86
- 10. Neitz J, Carrol J, Neitz M. Color Vision Almost Reason Enough for Having Eyes.Optic&Phdtonic News 2001;12:29-33.
- 11. Neitz M, Neitz J. Molecular Genetics of Color Vision and Color Vision Defects. Arch Ophthalmol 2001;118:691-700.
- 12. Pinckers A. Color vision and Age. Ophtalmologica 1980:181:23-30 13. Pokorny J, Smith VC. New observations concerning red-green color defects. Color Res Appl 1987;7:159-164.
- 14. Say B, Güngör E, Altay Ç. Türk halkında renk körlüğü sıklığı ve bu herediter defektlerde G6PD eksikliği arasında münasebet. Hacettepe Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Dergisi 1966;9:96-101
- 15. Szabo P, Purrello M. Cytological mapping of human glucose-6-phosphate dehydrogenase genb distal to the fragile-X suggests a high rate of meiotic recombination across this site. Proc Natl Sci Genet 1984;81:7855-7859.
- 16. Tümerdem Y, Alpay T, Ayhan B. Türk çocuklarında doğumsal renk körlükleri (Epidemiyolojik bir araşrırma II) İst Tıp Fak Mecmuası 1985;48:611-617.
- 17. Weale RA. Notes on photometric significance of human crystalline lens. Vision Res 1961 ;1:183-191.