ÖĞRETMEN ADAYLARININ DEĞERLENDİRME TERCİHLERİ İLE ÖLÇME VE DEĞERLENDİRME GENEL YETERLİK ALGILARININ BELİRLENMESİ

Öz Araştırmanın amacı; öğretmen adaylarının değerlendirme tercihleri ile ölçme ve değerlendirme genel yeterlik algılarını belirlemektir. Araştırma tarama modelinde yürütülmüştür. Araştırmanın evrenini, bir devlet üniversitesinin eğitim fakültesi bünyesindeki lisans programlarına kayıtlı tüm öğretmen adayları oluşturmaktadır. Katılımcılar, seçkisiz olmayan örnekleme yöntemlerinden tabakalı amaçsal örnekleme yöntemi ile belirlenmiştir. Araştırmada lisans programları tabakalamada ölçüt olarak ele alınmış ve 4. Sınıfa devam eden, toplam 262 öğretmen adayı katılımcı olarak belirlenmiştir. Veri toplama aracı olarak; 1994 yılında Birenbaum tarafından geliştirilen ve 2008 yılında Gülbahar ve Büyüköztürk tarafından Türkçe’ ye uyarlan “Değerlendirme Tercihleri Ölçeği” ve 2008 yılında Nartgün tarafından geliştirilen “Öğretmen Adayları İçin Ölçme Ve Değerlendirme Genel Yeterlik Algısı Ölçeği” kullanılmıştır. Elde edilen veriler tek yönlü ANOVA analiz tekniği kullanılarak analiz edilmiştir. Sonuç olarak, öğretmen adayları genel olarak; süreç odaklı değerlendirme türlerini tercih etmektedirler. Ayrıca kendilerini ölçme ve değerlendirme konusunda orta düzeyde yeterli algılamaktadırlar.

Anahtar Kelimeler:

Ölçme ve değerlendirme, ölçme ve değerlendirme genel yeterlik algıları, değerlendirme tercihleri, öğretmen adayları

PDF

___

Acar, M. ve Anıl, D. (2009). Sınıf öğretmenlerinin performans değerlendirme sürecindeki değerlendirme yöntemlerini kullanabilme yeterlikleri, karşılaştıkları sorunlar ve çözüm önerileri. TÜBAV Bilim Dergisi.2(3), 354-363.
Birenbaum, M. (2007). Assessment and instruction preferences and their relationship with test anxiety and learning strategies. Higher Education. 53, 749-768.
Birgin, O. ve Gürbüz, R. (2008).Sınıf öğretmeni adaylarının ölçme ve değerlendirme konusundaki bilgi düzeylerinin incelenmesi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi.20 (2), 163
Çoklar, AN. Ve Odabaşı, HF. (2009). Eğitim teknolojisi standartları açısından öğretmen adaylarının ölçme ve değerlendirme özyeterliklerinin belirlenmesi. Selçuk Üniversitesi Ahmet Keleşoğlu Eğitim Fakültesi Dergisi. 27,1-16.
Gelbal, S. ve Kellecioğlu, H. (2007). Öğretmenlerin ölçme ve değerlendirme yöntemleri hakkındaki yeterlik algıları ve karşılaştıkları sorunlar. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 33,135-145.
Gülbahar, Y. ve Büyüköztürk, Ş.(2008). Değerlendirme tercihleri ölçeğinin türkçe’ ye uyarlanması. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 35, 148-161.
Güven, S. (2001, Haziran). Sınıf öğretmenlerinin ölçme ve değerlendirmede kullandıkları yöntem ve tekniklerin belirlenmesi. 10. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi, Bolu.
Gözütok, D., Akgün, ÖE ve Karacaoğlu, C. (2005, Kasım). İlköğretim programlarının öğretmen yeterlilikleri açısından değerlendirilmesi. Yeni İlköğretim programlarını değerlendirme sempozyumu (s.17-39).Kayseri.
Karaca, E. (2004). Öğretmen adaylarının ölçme ve değerlendirme yeterliklerine ilişkin algıları. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Karasar, N. (2007). Bilimsel Araştırma Yöntemi, Ankara: Nobel Yayın-Dağıtım.
Kilmen, S., Akın-Kösterelioğlu, M. & Kösterelioğlu, İ. (2007). Öğretmen adaylarının ölçme değerlendirme araç ve yaklaşımlarına ilişkin yeterlik algıları. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 7(1), 129-140.
Milli Eğitim Bakanlığı (MEB). (2002). Öğretmen yeterlikleri. Ankara: Milli Eğitim Yayınevi.
Milli Eğitim Bakanlığı (MEB). (2004). İlköğretim Okulu Matematik Dersi Öğretim Programı. Ankara: MEB. Talim Terbiye Kurulu Başkanlığı.
Nartgün, Z.(2008). Öğretmen adayları için ölçme ve değerlendirme genel yeterlik algısı ölçeği: geçerlik ve güvenirlik çalışması. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi.8 (2), 85-94.
Segers, M., Dochy, F. & Cascallar, E. (2003). The era of assessment engineering: changing perspectives on teaching and learning and the role of new modes of assessment. Segers, M., Dochy, F. & Cascallar, E,. (Eds), Optimising new modes of assesment: In search of qualities and standarts, içinde (s.1-12). Dordrecht: Kluwer Academic Publishers.
Struyven, K., Dochy, F., & Janssens, S. (2005). Students' Perceptions about Evaluation and Assessment in Higher Education: A Review. Assessment and Evaluation in Higher Education, 30 (4), 325-341.
Turgut, MF. (1997). Eğitimde Ölçme ve Değerlendirme Metotları. Ankara: Yargıcı Matbaası.
Van de Watering, G., Gijbels, D., Dochy, F. & Van der Rijt,J. (2008). Students’ assessment prefernces, perceptions of assessment and their relationships to study results. High Education.56, 645-658.
Yapıcı, M. ve Demirdelen, C. (2007). İlköğretim 4. sınıf programına ilişkin öğretmen görüşleri. İlköğretim Online, 6(2), 204- 212.
Yaşar, Ş., Gültekin, M., Türkkan, B., Yıldız, N. ve Girmen, P. (2005, Kasım). Yeni ilköğretim programlarının uygulanmasına ilişkin sınıf öğretmenlerinin hazırbulunuşluk düzeylerinin ve eğitim gereksinimlerinin belirlenmesi: Eskişehir ili örneği. Yeni İlköğretim programlarını değerlendirme sempozyumu, (s. 50-63). Kayseri.
Yetkin, D. ve Daşcan, Ö. (2006). Son Değişikliklerle İlköğretim Programı: 1-5 Sınıflar. Ankara: Anı Yayıncılık.
Yıldırım, A. ve Semerci, Ç. (2006). İlköğretimde (6., 7., 8.sınıflar) öğretmen ve öğrencilerin ölçme ve değerlendirmeye ilişkin görüşleri (Diyarbakır ve Elazığ İli Örneği). Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi.16(2), 83-95.
YÖK (1998). Eğitim fakültesi öğretmen yetiştirme lisans programları. http://www.yok.gov.tr/egitim/ogretmen/ogretmen_yetiştirme_lisans/giris.doc