ARRABAL’IN ‘CEPHEDE PİKNİK’ OYUNUNDA KARA MİZAH

Fernando Arrabal'ın yazdığı ve çevirisini Sadun Altuna'nın yaptığı grotesk tarzdaki Cephede Piknik (1954)savaşın anlamsızlığı üzerine yazılmış bir oyundur. Nerede, ne zaman olduğu belirtilmeyen herhangi bir savaşcephesinde savaşan oğullarını bir Pazar günü ziyarete gelen ve birlikte piknik yapmayı amaçlayan bir annebabanın oğulları ve esir düşen bir askerle yaşadıkları anlatılır. Oyun, isminden de anlaşıldığı gibi, oyunkişilerinden, kullandıkları objelere, dile kadar tamamen uyumsuz tiyatro özellikleri taşır. Çocukluğundan berisavaşa tanıklık etmiş bir yazar olarak Arrabal, savaş gibi katlanılması zor bir gerçeğe mizaha başvurarakkarşılık vermeyi tercih eder. Oyunda savaşın saçmalığı saçma yollarla anlatılır. Komiğin oluşumu için,normal-anormal değerlerin altüst edildiği, korkunçla gülüncün birbiri içine geçtiği bir dünya sergilense de,seyirci gördükleri karşısında kahkahalar atamaz. Çünkü saçmanın komiği rahatsız edicidir, yapılan mizah“kara mizahtır”.

BLACK HUMOR IN ARRABAL’S PICNIC ON THE BATTLEFIELD

Written by Fernando Arrabal and translated by Sadun Altuna, the grotesque-style Picnic on the Battlefield (1954) is a play written on the meaninglessness of war. It tells the story of what the parents, who came to visit their son and have a picnic together on a Sunday, of a man who fought on the front of a battle that is not specified to occur where and when went through with their son and a captive soldier. The play, as its name suggests, has completely incompatible theatre features from the characters to the objects used and to the language. As a writer who witnessed the war since his childhood, Arrabal prefers to respond to an unbearable fact, like war, by resorting to humor. In the play, the absurdity of war is explained in ridiculous ways. Even though a world where normal-abnormal values are turned upside down and where horror and ridiculousness are intertwined in order to create comedy is presented, the audience cannot laugh at what they see. This is because the ridiculousness of absurdity is disturbing and the humor used is “black humor”.

PDF

___

Arrabal, F, (2006), Panique: Manifeste pour le troisième millénaire, Punctum, Paris
Adamov, A, (1966), Paolo Paoli, (Introduction,Théatre III), Gallimard, Paris
Altuna, S, 5396-Cephede_Piknik-Fernando_Arrabal-24s (1).pdf
Batur, E, (1987), Kara Mizah Antolojisi, Hil Yayınları, İstanbul
Beckett, S, (1957), Fin de Partie, Les Editions De Minuit, Paris
Bergson, H, (2014), Gülme, (çev: Devrim Çetinkasap), Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, İstanbul
Berenguer, A, (1979), “Entrevista con Arrabal”, (Saratoga Springs, 1976), Fernando
Arrabal, der. Angel y Joan Berenguer, (Madrid: Espiral/Fundamentos) Aktaran:
Breton A. (1997). Anthology of Black Humor, City Lights Books, San Francisco
Combes, E, (2012), http://www.lintermede.com/theatre-chateau-clandestins-fernandoarrabal-cartoucherie.php#1123
Escarpit, R, (2016), Mizah Çev., Mehmet Yalçın , İmge Kitabevi Yayınları, Ankara
Enis, B, (2005), Kara Mizah Antolojisi, ‘Kanlı Bir Kristal: Kara Mizah’, Sel Yayıncılık, İstanbul
Esslin, M, (1999), Absürd Tiyatro, Dost Kitabevi, Ankara
Ionesco, E, (1966), Notes et contre notes, Gallimard, Paris
Kaya, Y, (2012), Savaş Gerçeğine Absürd Bir Yaklaşım, http://www.mimesis-dergi.org
Morreal, J, (1997), Gülmeyi Ciddiye Almak, Çev., Kubilay Aysevener, Şenay Soyer, İris Yayınları, İstanbul
Morel, M, (2012), Choix de narration, points de vue et confusion. Mémoire de recherche Master 2 Arts du spectacle, Jordi Soler Université Stendhal -Grenoble III UFR de lettres Département Arts du spectacle Entre roman et théâtre, https://laregledujeu.org
Nesin, A, (2001), Cumhuriyet Dönemi Türk Mizahı, Adem Yayıncılık, İstanbul Oluk Ersümer, A, (2014), Bir Alt Tür Olarak Sinemada Kara Mizah, Doktora Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, Güzel Sanatlar Enstitüsü Sinema-TV Anasanat Dalı. Sareil, J, (1984), L’écriture comique, P.U.F, Paris
Schifres, A, (1969), Entretiens avec Arrabal, Belfond, Paris
Stora-Sandor, J, (1984), L’humour juif dans la littérature de Job à Woody Allen, Presses Universitaire de France
Şan, M. K, (2012), “Edebiyat Sosyolojisinin Tarihinden Basamaklar” Edebiyat Sosyolojisi, Hece Yayınları, Ankara
Şener, S, (2003), Dram Sanatı, Mitos Boyut Yayınları, İstanbul
Şener, S, (2010), Dünden Bugüne Tiyatro Düşüncesi, Dost Kitabevi Yayınları, Ankara
Tek, Z. (2018), “Henri Bergson’un Gülme Kuramı Üzerinden Haldun Taner’in “Sancho’nun Sabah Yürüyüşü” Adlı Hikâyesinin İncelenmesi”, TYB Akademi Dil Edebiyat ve Sosyal Bilimler Dergisi: Mizah/İroni, 31-49
Vardar, B, (1998), Fransız Edebiyatı, Multilingual, İstanbul
Yanıkkaya, Z, (2003), Tiyatroda Grotesk ve Bir Örnek Olarak Fernando Arrabal Tiyatrosu (Doktora Tezi), Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Tiyatro Anabilim Dalı