Inovasyon aktivitelerinin inovasyon performansı üzerine etkileri: İmalat sanayii uygulaması

Çalışmanın amacı; Türkiyede imalat sanayi sektöründe inovasyon adına nelerin yapıldığını ortaya koymak ve inovasyon türleri, işbirlikleri ve engelleri gibi bazı temel aktivitelerin inovasyon performansı üzerine etkilerini incelemektir. Bu amaçla hazırlanan anket formunda, literatürde inovasyon aktiviteleri ve inovasyon performansını ortaya koyduğu ifade edilen temel göstergelere yer verilmiştir. Çalışmanın ana kütlesi, Türkiyenin ilk 500e giren büyük sanayi kuruluşları olarak belirlenmiş, bu ana kütleden ulaşılan 110 imalat sanayi kuruluşuna düzenlenen anket çalışması uygulanmıştır. İnovasyon türlerindeki çoklu iç ilişki problemini ortadan kaldırmak amacıyla değişkenler öncelikle faktör analizine tabi tutulmuş, sonrasında ise aktivitelerin inovasyon performansı üzerinde etkilerinin olup olmadığının incelenmesi için regresyon analizi ile bağımsız iki örnek t- testi uygulanmıştır. Analizler sonucu elde edilen bulgular; inovasyon türlerinin ve işbirliklerinin inovasyon performansını olumlu yönde etkilediği, inovasyon engellerinin ise beklentilerin aksine inovasyon performansı üzerinde anlamlı bir etkisinin bulunmadığı şeklinde özetlenebilir.

The purpose of this study is to reveal the nature of activities carried out and titled as innovation in Turkey, as well as to investigate whether the innovation activities do effect innovation performance or not. In this study, the indicators revealing innovation activities and performance are obtained through a survey research, in which 110 manufacturing industry companies, ranked among Turkey s top 500 manufacturers, take place. Factor analysis is employed in order to eliminate the multicollinearity problem in innovation types. Besides, regression analysis and independent two-sample t-test are conducted to shed light upon whether innovation activities are decisive on innovation performance. The find that innovation types and cooperation positively effect innovation performance and that innovation barriers does, surprisingly, not have an effect on innovation performance are among the results.

PDF

___

Askar, P., Erden, M. (1987), Ögretmenlik meslegine yönelik tutum ölçegi, Çagdas Egitim Dergisi, 12 (121), 81.
Ataünal, A. (1994), Türkiyede ilkokul Ögretmeni Yetistirme Sorunu (19231994) ve ABD, ngiltere, Fransa ve Almanyadaki Çagdas Uygulama ve Egitimler, Ankara: Ders Aletleri Yapım Merkezi Matbaası.
Bauch, P. A. (1982), Predicting elementary classroom teaching practices from teacherseducational beliefs, 42p, Paper presented at the Annual Meeting of the American Educational Research Association, New York, ED 226437.
Bilgin, H. (1996), Okul öncesi egitim kurumlarında çalısan ögretmenlerin ögretmenlik tutumlarının incelenmesi, Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Brophy, J. E. (1988), Educating teachers about managing classrooms and students, Teaching and Teacher Education, 4 (1), 118.
Can, G. (1987), Ögretmenlik meslek anlayısı üzerine bir arastırma (Ankara okullarında), Anadolu Üniversitesi Egitim Fakültesi Dergisi, 2 (1), 159170.
Cemaloglu, N., Erdemoglu Sahin, D. (2007), Ögretmenlerin mesleki tükenmislik düzeylerinin farklı degiskenlere göre incelenmesi, Kastamonu Egitim Dergisi, 15, 465-484.
Chase, C.I. (1985), Two thousand teachers view their profession, Journal of Educational Research, 79 (1), 1218.
Çapa, Y., Çil, N. (2000), Ögretmen adaylarının ögretmenlik meslegine yönelik tutumlarının farklı degiskenler açısından incelenmesi, Hacettepe Üniversitesi Egitim Fakültesi Dergisi, 18, 69 73.
Çelenk, S. (1988), Egitim yüksek okulu ögrencilerinin ögretmenlik meslegine iliskin tutumları, Yayınlanmamıs Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
Çeliköz, N., Çetin, F. (2004), Anadolu ögretmen lisesi ögrencilerinin ögretmenlik meslegine yönelik tutumlarını etkileyen etmenler, Milli Egitim Dergisi, 162, 136 145.
De Jesus, S.N., Conboy, J. (2001), A stress management course to prevent teacher distress, The International Journal of Educational Management, 15, 131-137.
Demirbulak, D. (2003), Veli ögretmen görüsmeleri ile ilgili bir çalısma, http/yayim.meb.gov.tr/yayimlar/146/demirbulak.htm,Erisim Tarihi [10.03.2008].
Dogan, C. (2003), Türkiyede Ögretmenlik Mesleginin sorunları ve Ögretmen Adaylarının Meslege liskin Görüsleri, stanbul: Burak Yayınevi.
Edwards, C. H. (1993), Classroom Discipline and Management, Newyork: Macmillan Publishing Company.
Erden, M. (1995), Ögretmen adaylarının ögretmenlik sertifikası derslerine yönelik tutumları, HÜ Egitim Fakültesi Dergisi, 11, 99105.
Gottlieb, E.E., Yakir, R. (1995), Perceptions of the research-teaching naxus and job satisfaction: an analysis fron the carneige international survey of the academic profesion, 27p, Paper presented at the Annual Meeting of the American Educational Research Association, San Francisco, ED 390320.
Gottfredson, D.C. (1986), Promising strategies for improving student behavior, USA, Maryland (Baltimore), ss. 40, ED 1.310/2: 315910.
Gözütok, D. (1994), Ögretmenlerin dayaga karsı tutumları ve okullarda dayak uygulamaları, I. Egitim Bilimleri Kongresi Bildiri Metinleri, 564573, Adana: ÇÜ Basımevi.
Gümüs, A., Çetin, . (2009), Ögretmen istihdamı ve uyarlanma biçimleri: issizlik, esnek çalısma ve otoriteryenizm, 18. Ulusal Egitim Bilimleri Kurultayı, Bildiri Özetleri, 408, Ege Üniversitesi, Egitim Fakültesi, İzmir.
Gürkan, T. (1993), İlkokul Ögretmenlerinin Ögretmenlik Tutumları le Benlik Kavramları Arasındaki liski, Ankara: Sevinç Matbaası.
Kagıtçıbası, Ç. (1999), Yeni İnsan ve nsanlar (10. Basım). İstanbul: Evrim Yayınevi.
Karahan, H. (2005), Ortaögretim kurumlarında görev yapan cografya ögretmenlerinin diger ögretmenlerle ögretmenlik tutumları açısından incelenmesi, Yayınlanmamıs Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi Egitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
Kaya, A. ve Büyükkasap, E. (2005), Fizik ögretmenligi programı ögrencilerinin profilleri, ögretmenlik meslegine yönelik tutum ve endiseleri: Erzurum Örnegi, Kastamonu Egitim Dergisi, 2, 367380.
Köksal, N. (2009), Ögretmen adaylarının ögretmen yeterliklerine sahip olma düzeylerinin ve meslege yönelik tutumlarının degerlendirilmesi, 18. Ulusal Egitim Bilimleri Kurultayı, Bildiri Özetleri, 393, Ege Üniversitesi, Egitim Fakültesi, İzmir.
Korkmaz, G. (2010), lkögretim Okullarında Görev Yapan Ögretmenlerin Okul Yasam Kalitesini Algılama Düzeyleri ve Mesleki Tutumlarının incelenmesi, Yüksek Lisans Tezi, ÇÜ. Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.
Küçükahmet, L. (1998), Ögretim ilke ve Yöntemleri (9. Baskı), İstanbul: Alkım Yayınları.
Lewis, R. (1999), Teachers coping with the stress of classroom discipline, Social Psychology of Education, c.3, ss.155171.
Medved, J.A. (1982), The Applicability of Herzberg's motivation-hygiene theory, Educational Leadership, 39 (7), 555.
Mooji, J. (2008), Primary education, teachersprofessionalism and social class about motivation and demotivation of government school teachers in India, International Journal of Education Development, 28, 508523.
Okçabol, R., Akpınar, Y., Caner, A., Erktin, E., Gök, F., Ünlühisarcıklı, Ö. (2003), Ögretmen Yetistirme Arastırması, Ankara: Egitim-Sen Yayınları.
Onay Özkaya, M. (2001), Kadınların is hayatında basarılarını etkileyen faktörler, 5. Ulusal Ekonometri ve statistik Sempozyumu, Bildiri Metinleri,
http:/idari.cu.edu.tr/sempozyum/bil19.htm, Erisim Tarihi [02.01.2010].
Peker, R. (2002), lkögretim okullarında görev yapan ögretmenlerin mesleki tükenmisliklerine etki eden bazı faktörler, Uludag Üniversitesi Egitim Fakültesi Dergisi, 15 (1),305318.
Ramsey, W., Ransley, W. (1986), A method of analysis for determining dimensions of teaching style, Teaching and Teacher Education, 2 (1), 6979.
Rodgers, C. (2002), Defining reflection: another look at john dewey and reflective thinking, http://www.jcu.edu/education , Erisim Tarihi [30.03.2010].
Russell, D.W., Altmaier, E., VanVelzen, D. (1987), Job-related stres, social support, and burnout among classroom teachers, Journal of Applied Psychology, 72, 269- 274.
Sadık, F. (2000), İlkögretim birinci asama sınıf ögretmenlerinin sınıfta gözlemledikleri problem davranıslar, Yüksek Lisans Tezi, ÇÜ. Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.
Saracaloglu, A. S. (1993), Fen ve edebiyat fakülteleri ögrencilerinin ögretmenlik meslegine yönelik tutumları, İzmir I. Egitim Kongresi Bildirileri, 565569, İzmir: Buca Egitim Fakültesi Yayını.
Sürücü, A. (1997), Ögretmenlik formasyonu alan ögrencilerin ögretmenlik meslegine yönelik tutumları, Yayımlanmamıs Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
Sahin, N. (1992), Arifiye Anadolu ögretmen lisesi 3. sınıf ögrencilerinin ögretmenlige iliskin tutumlar, Yayınlanmamıs Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara
Sener, A. (2009), Yaslılık, yasam doyumu ve bos zaman faaliyetleri, http://www.sdergi.hacettepe.edu.tr/yasamdoyumu.pdf , Erisim Tarihi [28.3.2009].
Tamara, J. (2001), An initial exploration into a time of change: teacher perceptions of their profession in the new millennium, 29p, SPERA National Conference Proceedings, 17th Wagga Wagga, New South Wales, Australia, ED 470626.
Tan, M. (1993), Ögretmen adaylarının egitimde dayak konusundaki tutumları, Egitim Bilimleri Birinci Ulusal Kongresi, 3755, Ankara: Milli Egitim Basımevi.
Tanrıverdi, H.D. (2008), Anasınıfı ögretmenlerinin meslege yönelik tutumlarıyla anasınıfı egitim programında öngörülen hedeflere ulasılma derecesi arasındaki iliski, Yüksek Lisans Tezi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
Tas, S. (2009), İlkögretim okulu müdürlerinin etkili iletisimi ile okul iklimi arasındaki iliski, 1.Uluslararası Türkiye Egitim Arastırmaları Kongresi Bildiri Kitabı, 531 543, Çanakkale.
Tekerci, H.(2008), Farklı okul öncesi egitim kurumlarında çalısan ögretmenlerin mesleki doyumlarının ve tutumlarının incelenmesi, Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi, Egitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Tezbasaran, A. A. (1997), Likert Tipi Ölçek Gelistirme Kılavuzu, Ankara: Türk Psikologlar Dernegi Yayınları.
Tezcan, M. (1995), Egitim Sosyolojisi (10. Baskı), Ankara: Feryal Matbaa.
Tufan E., Güdek B. (2008), Müzik ögretmenligi meslegine yönelik tutum ölçeginin gelistirilmesi, Gazi Egitim Fakültesi Dergisi, 28 (1), 75-90.
Tümkaya, S. (1996), ögretmenlerdeki tükenmisligin sosyo-demografik özellikler ve is ortamı ile iliskisi, III. Ulusal Psikolojik Danısma ve Rehberlik Kongresi Sözlü Bildiri, Adana: Çukurova Üniversitesi.
Üstün, E., Erkan S., Akman B. (2004), Türkiyede okul öncesi ögretmenligi ögrencilerinin ögretmenlik meslegine yönelik tutumlarının incelenmesi, Manas Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 10, 129-136.
Yavuz, M. (2005), İlkögretim okulu müdürlerinden beklenen roller ve karsılanma düzeyleri, Doktora Tezi, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
Yazgan nanç, B., Bilgin, M., Kılıç Atıcı, M. (2007), Gelisim Psikolojisi (3. Baskı), Ankara: PegemA Yayıncılık.
Yazıcı, H. (2009), ögretmenlik meslegi, motivasyon kaynakları ve temel tutumlar: kuramsal bir bakıs, Kastamonu Egitim Dergisi, 17 (1), 3346.
Zoraloglu, Y.M. (1998), Ögretmenlerin mesleki stres kaynakları ve stresin örgütsel dogurguları., Yüksek Lisans Tezi, KTÜ Sosyal Bilimleri Enstitüsü, Trabzon.