Araştırmada, Necm sûresinin 21 ve 22. ayetleri konu edinilmiştir. Amaç, âyetlerde eleştirilen esas konunun tespitidir. Bu tespiti yapma ihtiyacı, meallerde ilgili ayetlere dair birbirinden farklı anlamların dile getirilmiş olmasıdır. Zira incelenen mealler, âyetlerde eleştirilen husus hakkında üç ayrı görüş içermektedir. Bunlardan ilki kısaca Allâh’a çocuk isnâd edilmesi iken, ikincisi Allâh’a erkek çocuk yerine özel olarak kız çocuk isnâd edilmesidir. Üçüncü eleştiri konusu ise Allâh’a herhangi bir çocuk isnâdından öte müşriklerin hem kendi örf ve adetleri ile hem de akılları ile çelişen tavır ve tutumlarıdır. Karşılaştığımız bu durum ilgili ayetlere meal verilirken yapılan muhtemel hatalar ya da ihmallerden kaynaklanmış olabileceği düşüncesini uyandırmaktadır. Bu çerçevede söz konusu görüşler arasında tercih yapabilmek ve muhtemel anlamlardan en sahihini tespit edebilmek adına, Kur’ân’daki benzer âyetler de tespit edilerek bütünsel bir analiz yapılmıştır. Öncelikle ilgili âyetlere dair türkçe meallerin 33 tanesi ve ingilizce meallerin 3 tanesi karşılaştırmalı bir şekilde analiz edilmiştir. Ardından Necm sûresi 21 ve 22. âyetlerin hakikatte hangi konuda eleştiride bulundukları üslup ve bağlamları dikkate alınarak değerlendirilmiştir. Burada kullandığımız ‘bağlam’ kelimesi ile hem tarihsel bağlamı hem de metinsel bağlamı kast ettiğimizi belirtmeliyiz. Netice itibariyle bu değerlendirmeler, âyetlerin içinde bulundukları âyet grubu, yani birlikte indikleri düşünülen âyet grubu, başka bir ifadeyle sözsel/metinsel bağlamın yanı sıra Kur’ân bütünlüğü, âyetlerin indiği şartlar, âyetlerin ilk muhatapları ve âyetler nâzil olduğunda muhatapların içinde bulundukları sosyo-kültürel yapı dikkate alınarak yapılmıştır. Yapılan incelemeler ve değerlendirmeler, bu iki ayette esas eleştirilen hususun yukarıda zikredilen ilk iki görüş olmadığını, müşriklerin kendi içlerinde bile tutarlı olmayan davranışları ve Allâh inançları olduğu sonucunu ortaya çıkarmıştır. O halde bu iki ayette ve Kur’ân’daki benzer üslup ve içeriğe sahip olan âyetlerde Allâh’ın müşriklerin söylem ve tutum uyuşmazlığı barındıran karakterlerini eleştirdiği söylenebilir. Araştırmanın sonuç bölümünde, bazı meal yazarlarının hatadan ya da ihmalden değil de meal yazmanın doğasından kaynaklanan birtakım zorluklardan ötürü ilgili âyetlere verdikleri anlamları kısa tutmuş olabilecekleri göz önünde bulundurularak, şayet lafzî tercüme yapacaklarsa, mesajı okuyucuya yanlış aktarmamaları adına ilgili ayetlerde en azından bir dipnot vererek esas mesajı açıklamaları önerilmiştir. Ayrıca Necm sûresi 21 ve 22. âyetler için tarafımızca üretilen bir tefsîrî meal örneği de ilim ehlinin takdirine sunulmuştur.

In the research, the verses 21 and 22 from Sūrat al-Najm are discussed. The aim is to determine the subject of criticism in the verses. The need to make this determination is that different meanings have been expressed in some Qur’an translations for the relevant verses.This is because the examined Qur’an translations contain three different opinions about the subject criticized in the verses. Shortly, the first one is to say that Allāh had a child, while the second is to say that Allāh had specifically a daughter instead of sons. The third opinion for the subject of criticism in the verses is the attitudes of the meccan polytheists that contradict both their traditions and their minds beyond to say that Allāh had any daughter or son. This fact aroused in our minds that it may have been caused by possible mistakes or omissions made in the relevant verses. In this context, in order to make a choice among these views and to determine the most accurate of the possible meanings, the other versions of the relevant verses in the Qur’an were identified and a holistic analysis was performed by this way. Firstly, some of the related verses have been analyzed comparatively from 33 Turkish and 3 English Qur’an translations. Then, the subjects of which verses criticized in fact have been evaluated by considering their style and context. We have to mention that from the term ‘context’ we used here, we mean both the historical context and the textual context. As a result, these assessments or evaluations have been carried out within the framework of the verse group in which the verses (21 and 22) are located, that is, the group of verses thought to revealed together, in other words the verbal/textual context, as well as the coherence of the Qur'an, the first interlocutors, the socio-cultural structure and the conditions in which the verses had been revealed. The examinations and evaluations showed that the main or real or essential criticism in these two verses is not the first two views mentioned above, but that the inconsistent behaviors of the meccan polytheists even within themselves and their beliefs of Allah. Therefore, it can be said that in these two verses and the verses which have similar style and content in the Qur'an, Allāh has criticized the meccan pagans' character/personality icluding discord and attitude mismatch or conflicting. In the conclusion part of the research, considering that some writers/translators may have kept their meaning short for the related verses due to some difficulties arising from the nature of translation, not by mistake or neglect, but at least in the relevant verses, if they are to translate the verses literally, it is suggested that they explain the main message by giving a footnote in order not to forward Allāh’s message incorrectly to the reader. In addition, a sample of interpretive translation (tafsīrī meaning) produced by us for the verses 21 and 22 of Sūrat al-Najm was presented to the discretion of the scholars.