Rabia Tuğba EĞMİR, Gülsüm GÜRLER HAZMAN

KOBİ’lere Sağlanan Teşvikler ve KOBİ’lerin Vergi Algısı İlişkisi: Afyonkarahisar Örneği

Öz Bu araştırmada KOBİ‘lere sağlanan teşviklerin KOBİ‘lerin vergi bilincine etkisinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Bu amaçla araştırmada KOBİ’lerin vergisel teşviklere ilişkin birtakım değişkenler bağlamında belirlenen algılarının, KOBİ’lerin vergi bilincine etkisi olup olmadığı araştırmada irdelenmiştir. Tarama modelinde gerçekleştirilen çalışmanın örneklemini Afyonkarahisar Organize Sanayi Bölgesi’nde çeşitli sektörlerde faaliyetini sürdüren 106 işletme oluşturmaktadır. Araştırmada veriler araştırmacılar tarafından hazırlanan bir anket aracılığıyla toplanmıştır. Araştırma sonucunda vergi teşviklerinin vergi ödemeyi kolaylaştırdığı, vergi yükü ve kayıp ve kaçaklarını azalttığı ve çeşitlilik itibariyle yeterli olduğu şeklinde belirlenen bağımsız değişkenler, vergi teşviklerinin yeterli olduğu şeklinde belirlenen bağımlı değişkeni % 47’lik bir yüzdeyle açıklamıştır. Ayrıca kolaylaştırma ve çeşitlilik değişkenlerinin yeterli değişkenini anlamlı olarak yordadığı araştırmanın bulguları arasındadır.

Anahtar Kelimeler:

KOBİ, teşvik, vergi bilinci

PDF

___

Yurttadur, M. (2011). KOBİ Yönetimi ve Büyüme. İstanbul: Beta Basım.
Yavuz, B. (2010). Ar-Ge Faaliyetlerine İlişkin Teşvikler ve Ar-Ge Giderlerinin Ums-Tms Kapsamında Mali Tablolara Yansıtılması. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Marmara Üniversitesi, İstanbul.
Ulusoy, R. ve Akarsu, R. (2012). Türkiye'de KOBİ’lere Yapılan Destekler ve İstihdam Üzerindeki Etkileri,Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 23, 105- 126.
Uludağ, İ. (1996). Gümrük Birliği Süresince KOBİ’ler ve Risk Sermayesi Şirketler Modeli. (İstanbul: İstanbul Ticaret Odası.
Uludağ, İ. ve Serin, V. (1990). Türkiye’de Küçük ve Orta Ölçekli İşletmeler.İstanbul: İTO Yayınları.
Tunçer, M. (2002). Vergilemeye Yaklaşım ve Türkiye. Vergi Dünyası, 249.
Torgler, B.,Schneider F. ve Schaltegger C. A. (2010). LocalAutonomy, Tax Morale andTheShadowEconomy, PublicChoice,144 (1), 293-321.
Taş, İ. (2001). Avrupa Birliği’nde Vergi Teşvik ve Uygulamaları ve Uyum Sorunu.(Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). İzmir.
Şeker, M. ve Yılmaz, B. E. (2007). Vergiye Karşı Tepkiler: Mükellef Davranışları, İstanbul SMMMO Yayınları. Erş. Trh.: 22.07.2016 http://www.istanbulsmmmodasi.org.tr/yayinlar.asp adresinden alınmıştır.
Şahin, A. (2009). Türkiye’de Optimal Mali Kurallar Açısından Vergi Politikaları ve Vergi Yükü Değerlendirmeleri. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Süleyman Demirel Üniversitesi, Isparta.
Silvani, C. ve Katherina B. (2000). Vergi İdaresi Reform Stratejisinin Planlanması: Tecrübe ve İlkeler. (Çev: Özgür Saraç). Türk İdare Dergisi,72 (426), Mart, 189-220.
Savaşan, F. ve Odabaş, H. (2005). Türkiye’de Vergi Kayıp ve Kaçaklarının Nedenleri Üzerine Ampirik Bir Çalışma, SÜ İİBF Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 5 (10), 1-28.
Sarıaslan, H. (1996). Türkiye Ekonomisinde Küçük ve Orta Ölçekli İşletmeler, İmalat Sanayi İşletmelerinin Sorunları ve Yeni Stratejiler. Ankara: TOBB Yayınları (Genel Yayın No: 309; BÖM:35).
Sarıaslan, H. (1994). Küçük ve Orta Büyüklükteki İşletmelerin Finansal Sorunları: Çözüm İçin Bir Finansal Paket Önerisi, Ankara: TOBB Yayınları.
Sağbaş, İ. (2010). Vergi Teorisi. Ankara: Ece Matbaası.
Pimenova, P. ve Vorst, R. (2004). The role of supportprogrammesandpolicies in improvingSMEsenvironmentalperformance in developedandtransitioneconomies. Journal of CleanerProduction, 12 (1), 549-555.
Öztürk, Ö. (2007). İstihdam Konusunda KOBİ‘lerin Önemi ve KOBİ Alanında Eğitim İstihdam İlişkisi Açısından Kamu İstihdam Kurumunun Rolü. (Uzmanlık Tezi). Ankara: Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı Türkiye İş Kurumu Genel Müdürlüğü.
Maden, S. I. (2013). Kosgeb Genel Destek Programının Firmalar Üzerindeki Etkilerinin Değerlendirilmesi: Göller Bölgesi Uygulaması. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Süleyman Demirel Üniversitesi, Isparta.
Kutlu, H. A. ve Demirci N. S. (2007). KOBİ’lerin Finansal Sorunları ve Çözüm Önerileri, 4. KOBİ’ler ve Verimlilik Kongresi, İstanbul Kültür Üniversitesi, 7-8 Aralık 2007.
KOBİ Stratejisi ve Eylem Planı, 2015 - 2018 Temmuz - 2015 Ankara
Krathwohl, D. R. (1993). Methods of educationalandsocialscienceresearch: An intagratedapproach. New York: St. Matrin’sPress.
Kıncal, R. (2010). BilimselAraştırma Yöntemleri.Ankara: Nobel Yayınevi.
Karasar, N. (2005). Bilimsel Araştırma Yöntemi. (14. Baskı). Ankara: Nobel Yayınevi.
Hazman, G. G. (2010). Kamusal Etkililik Göstergesinin Seçilmiş Değişkenler Üzerindeki Etkilerinin OECD Ülkeleri Açısından Değerlendirilmesi. Afyon Kocatepe Üniversitesi İ.İ.B.F. Dergisi, XII (II), 1-22.
Gücelioğlu, Ö. (1994). Küçük Ölçekli İşletmelerin KOSGEB’den Beklentileri.TesAr Yayını.
Fraenkel, J. R. ve Wallen, N. E. (2006). How to Design andEvaluateResearch in Education (Third Edition). New York.
Erdil, O. ve Kalkan, A. (2005). KOBİ’lere Sağlanan Desteklerin KOBİ’lerin Performanslarına Etkisi, İstanbul Ticaret Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 4 (7), 103-122.
Emil, M. F., Yılmaz, H.H. ve Rijckeghem, C. (2005). Kamu Borcu Nasıl Oluştu? Bu Noktaya Nasıl Gelindi. TESEV Yayınları Türkiye-Avrupa Birliği İlişkileri Serisi, İstanbul: Tavaslı Matbaacılık.
Ekinci, M. B. (2003). Türkiye’de KOBİ’lerin Kurumsal Gelişimi ve Finansal Sorunları. İstanbul: Askon Araştırma Raporları: 5.
Dünya Bankası, (2013). Doing Business 2013: SmarterRegulationsfor Small andMedium-Size Enterprises. Washington, DC: World Bank Group.
Dane, E. (2010). Türkiye’de ve İtalya’da KOBİ’ler ve İkili Ticari İlişkiler Çerçevesinde KOBİ Sorunlarının İncelenmesi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Ege Üniversitesi, İzmir.
Çoban, H. (2004). Vergi Mükelleflerinin Vergi Karşısındaki Davranışları Üzerine Ampirik Bir İnceleme: Denizli Örneği. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Pamukkale Üniversitesi, Denizli.
Çamkerten, B. (2002). AB CC BEST-Türkiye Raporu. Ankara: KOSGEB.
Bailey, K. D. (1982). Methods of socialresearch. (2. Baskı). New York: TheFreePress.
Aytemiz, L. ve Helhel, Y. (2007). KOBİ’lerin Teşvik Tedbirlerinden Yararlanma Eğilimi: Isparta Örneği, Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 12 (1), 163-179.
Alpugan, O. (1998).Küçük İşletmeler, Kavramı, Kuruluşu ve Yönetimi. (3.Basım). Ankara.
Alkan, A. (2009). Vergi Bilinci Ve Vergi Uygulamaları Karşısında Mükellef Davranışlarının Tespiti: Zonguldak İli Örneği. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Zonguldak Karaelmas Üniversitesi, Zonguldak.
Aktan, C. C., Dileyici, D. ve Vural İ. Y. (2006). Vergileme Ekonomisi ve Vergileme Psikolojisi, Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Aktan, C. C. (Ed.) (2001). Teşvik kollamacılık.Yolsuzlukla Mücadele Stratejileri, Hak-İş Yayınları, Ankara. Erş. Trh.: 12.01.2016 http://www.canaktan.org/din-ahlak/ahlak/yolsuzlukla-mucadelestratejileri/tum-yazilar/tesvik-kollama.pdf sitesinden alınmıştır.
Akgemci, T. (2001). KOBİ’lerin Temel Sorunları ve Sağlanan Destekler, Ankara: KOSGEB.
Akdoğan, A. (2006). Kamu Maliyesi. (Genişletilmiş 11. Baskı). Ankara: Gazi Kitabevi.
Abacı, H. (2015). Türkiye’de Kobi'lerin Gelişimi ve Yeri, Kobi’lere Sağlanan Teşvik ve Desteklerin Ürün Kalitesi, Ürün Yeniliği ve Karlılık Üzerindeki Etkilerinin İncelenmesi: "Afyonkarahisar Küçük Sanayi Sitesi Örneği". (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). İstanbul Arel Üniversitesi, İstanbul.