Hardt ve Negri’de Foucault’nun Biyoiktidarı: Sorunsallaştıran Özne ve Çokluk Hali

Bu makalede disipline edici ve düzenleyici iktidar kavramları Foucault’nun bireye dönüştürülenbedenlerin kontrolünün anlaşılabilmesi için ele alınmıştır. Biyoiktidar ve özne kavramları ileFoucault, iktidarın her şeyi kapsadığı ve her yerde olduğu kabulünü ortaya koymaktadır. Özne,biyoiktidar tarafından sarılmıştır. Öznenin sorgulama ile iktidara karşı direnişi, biyoiktidarınözneden beslenerek kendini yeniden üretmesi ile sonuçlanmaktadır. Bu paralelde çalışmadadisipline edici ve düzenleyici iktidar kavramsallaştırmalarının modern dönem ve ulus-devletolgularına denk geldiği; yeni dünya düzeni ve küreselleşme kavramlarının ise biyoiktidarın birparçası ve temeli olarak görüldüğü argümanları ortaya konmaktadır. Öznenin oluşturduğu dirençise çokluk olarak kavramsallaştırılmaktadır. Bu paralelde çalışmanın amacı, Hardt ve Negritarafından Foucault’da ele alınan biyoiktidar-özne arasındaki sarmal ilişkinin öncelikleimparatorluk ve çokluk kavramsallaştırmaları üzerinden bir okumasının yapılması, daha sonraçokluk olarak sorunsallaştırılan öznenin biyoiktidarın içerisinden bir çıkışının bulunupbulanamadığına dair sorunun sorulmasıdır.

Foucault's Bioeconomics in Hardt and Negri: Problematic Subject and Multiplicity

This article examines the concepts of disciplinary and regulatory power with a view to comprehending the control of bodies through individualization. Foucault emphasized that biopower is a form of power which is everywhere and encompasses everything. The subject is intertwined by biopower. The resistance of subject against power though interrogation, ends up in a situation where biopower reproduces itself by feeding on the subject. In this study it is argued that the conceptualization of disciplinary and regulatory powers corresponds to the phenomena of modern era and nation-state; while the new world order and globalization fit into biopower. In addition, the resistance of the subject is conceptualized as multitude. Hence, this study aims to assert a reading of empire and multitude by Hardt and Negri via the spiral/grifted relation between biopower and the subject; then asking whether there is a way for the subject, which turns into multitude, out of biopower.

___

  • Althusser, L. (2000). İdeoloji ve Devletin İdeolojik Aygıtları. İstanbul: İthaki Yayınları.
  • Boyne, R. (2000). Foucault ve Derrida: Aklın Öteki Yüzü. Ankara: BilgeSu Yayıncılık.
  • Brocklesby, J., ve Cummings, S. (1996). Foucault plays Habermas: An Alternative Philosophical Underpinning For Critical Thinking. The Journal Of The Operational Research Society, 47(6), 741-745.
  • Constanble, M. (1991). Foucault and Walzer: Sovereignty, Strategy and the State. Polity, 24/2, 269-293.
  • Foucault, M. (1982). The Subject and Power. Critical Inquiry, 8/4, 777-795.
  • Foucault, M. (1980). Power/Knowledge: Selected Interviewsve Other Writings 1972-1977. New York: Pantheon Books.
  • Foucault, M. (1998). Cinselliğin Tarihi I. İstanbul: Alfa Yayınları.
  • Foucault, M. (1995). Discipline and Punish: The Birth of The Prison. New York: Vintage Books.
  • Foucault, M. (1997). Ethics: Subjectivity and Truth. New York: The New Press. Foucault, M. (2002a). Kliniğin Doğuşu. İstanbul: Doruk Yayıncılık.
  • Foucault, M. (2002b). Toplumu Savunmak Gerekir. İstanbul: YKY.
  • Foucault, M. (2003). İktidarın Gözü Seçme Yazılar 4. İstanbul: Ayrıntı.
  • Foucault, M. (2005a). Büyük Kapatılma Seçme Yazılar 3. İstanbul: Ayrıntı.
  • Foucault, M. (2005b). Entelektüel’in Siyasi İşlevi. İstanbul: Ayrıntı.
  • Foucault, M. (2005c). Özne ve İktidar Seçme Yazılar 2. İstanbul: Ayrıntı.
  • Garland, D. (1986). Foucault’s ‘Discipline and Punish’—An Exposition and Critique. American Bar Foundation Research Journal, 11(4), 847-880.
  • Gordon, N. (1999). Foucault’s subject: An ontological Reading. Polity 31(3), 395- 414.
  • Hardt M., ve Negri A. (2011a). Çokluk: İmparatorluk Çağında Savaş ve Demokrasi. İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
  • Hardt M.,ve Negri A. (2011b). Ortak Zenginlik. İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
  • Hardt M.,ve Negri A. (2012). İmparatorluk. İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
  • Inda, J. X. (2005). Anthropologies Of Modernity: Foucault, Governmentality, And Life Politics. Malden, MA: Blackwell Pub.
  • Kulynych, J. J. (1997). Performing Politics: Foucault, Habermas and Postmodern Participation. Polity, 30(2), 315-346.
  • Kurzweil, E. (1977). Michel Foucault: Ending the Era of Man. Theory and Society, 4(3), 395-420.
  • Love, N. S. (1989). Foucault ve Habermas on Discourse ve Democracy. Polity, 22(2), 269-293. Marx, G. T. (1985). The Surveillance Society: The Threat of 1984-Style Techniques. The Futurist, 22-24.
  • Munro, I. (2002). The Coming of the Control Society. Ephemera Reviews, 2(2), 175-185.
  • Negri, A. (2006). İmparatorluktaki Hareketler: Geçişler ve Görünümler. İstanbul: Otonom Yayıncılık.
  • Newman, S. (2004). The place of Power in Political Discourse. International Political Science Review, 25(2), 139-157.
  • O’Neil, J. (1986). The Disciplinary Society: From Weber to Foucault. The British Journal of Sociology, 37(1), 42-60.
  • Spargo, T. (2000). Foucault ve Kaçıklık Kuramı, İstanbul: Everest Yayınları. Tekelioğlu, O. (2003). Foucault Sosyolojisi. Bursa: Alfa Aktüel Kitabevi.
  • Thiele, L. P. (1990), The Agony of Politics: The Nietzschean Roots of Foucault’s Thought. The American Political Science Review, 84(3), 907-925.
  • Turkel, G. (1990). Michel Foucault: Law, Power and Knowledge. Journal of Law and Society 17(2),170-193.
  • Wigman, B. (2006). Sovereign power and the hybrid nomadic subject in Hardt and Negri’s Empire. TASA Conference. University of Western Australia and Murdoch University.