Bâbertî, Eşari ve Şafiliğin hâkim olduğu Mısırda yaşamış Hanefi-Maturidi geleneğinin önemli bir temsilcisidir. Daha çok Fıkıh ve Kelam alanlarında eserler vermiştir. O, eserlerinde Ehl-i Bida olarak nitelendir-dini mezheplerin görüşlerini değerlendirip eleştirirken Fırkâ-i Nâciye olarak nitelendirdiği mezheplerin de görüşlerini önemli derecede değerlendirmeye tabi tut-maktadır. Ehl-i Sünnet içerisinde kabul ettiği önem-li kişilerden birisi de İmam Şâfiîdir. Bâbertî, İmam Şâfiînin görüþlerinin değerlendirmesini, temel olarak ameli imana dâhil etmekten kaynaklı meseleler üze-rinde yapmaktadır. en-Nuketüz-Zârife isimli eseri bu bağlamda önemlidir. Bâbertî, İmam Şâfiîye yalnızca eleştiri yöneltmemiş bazı fikirlerinde de onun görüşlerini kabul etmiş ve kendi görüşlerine destek olarak da kullanmıştır. Bu makalede, Bâbertînin Şâfiîye yönelttiği eleştiriler genel olarak ele alınmaktadır.

Al-Bâbertî who is an important representative of Maturidite Hanafi tradition lived in Egypt where Ash’aris and Shafis were the major Islamic schools. His works mostly focus on the areas of Fiqh and Kalam. One the one hand al- Bâbertî criticizes views of the sects that he determines as ahl al-Bida, on the other hand he examines the views of the sects that he describes as ahl al-Najat in detail. Imam Shafi’i is one of the important scholars that al- Bâbertî examines within the scope of ahl al-Sunnah. Bâbertî examines views of Imam Shafi on the basis of issues of faith-action relations. In this aspect Bâbertî’s an-Nuka az-Zarifa can be considered as a significant work. In this work Bâbertî not only brings criticism but also accepts some of Shafi’s views and uses them in support of his personal views. Hence this article analyzes the Bâbertî’s criticism toward Shafi.