Sağlık Kurumları Çalışanlarında Örgütsel Stres ve Zaman Yönetimi İncelemesi: Bitlis İli Örneği

Günümüz çalışma hayatında hangi alanda faaliyet gösteriyorsa göstersin bir örgüt için en önemli olay devamlılığını sürdürebilmek, tutunabilmek, kalite hedeflerine ulaşabilmektir. Bu durum için de örgüt çalışanlarının tümünün zamanı kontrol etmesi gerekmektedir. Bunun yanında örgüt çalışanlarının zaman tuzakları olarak adlandırılan negatif etmenleri de yönetmesi gerekmektedir. Uygun çalışma koşulları, doğru iletişim, malzeme, eşit paylaşılmış iş yükü gibi etmenlerin yoksunluğunda aşırı stresli bir ortam kaçınılmaz olur. Doğal olarak iş verimliliği düşer ve belki de geri çevrilemeyecek hatalara gidilebilir. Bu çalışmanın amacı; sağlık sektöründe çalışan personelin zamanı verimli kullanıp kullanamadıklarını, çalışma ortamlarındaki stresörleri ve tüm bunların sebeplerini ortaya koymaktır. Bu amaçla Bitlis ilinde faaliyet gösteren kamu ve özel hastanelerde çalışan personele İnci Erdem Artan (1986) tarafından geliştirilmiş Örgütsel Stres Kaynakları Anketi, Britton ve Tesser (1991) tarafından geliştirilen ve Türkçe versiyonunun geçerlik ve güvenirlik çalışmasını Alay ve Koçak (2002) yapmış olduğu Zaman Yönetimi Anketi uygulanmıştır. Ayrıca araştırmacı tarafından hazırlanan sosyo-demografik özellikleri belirlemeye yönelik Kişisel Bilgi Formu da ilave edilmiştir. Araştırma kesitsel ve nedensel karşılaştırma türünde yapılmıştır. Farklı yaş gruplarından (156 erkek, 158 bayan) toplam 314 çalışana, Kamu Hastaneler Birliği üst yazısı ile izin alarak elden anketler ulaştırılmıştır ve tüm çalışanlar konu hakkında bilgilendirilmiştir. Verilerin değerlendirilmesinde homojen dağılıma Skewness-Kurtosis ve Kolmogorov-Smirnov testleriyle bakılmıştır. Dağılımın homojen olmamasından dolayı non-parametrik testlerden Kruskal-Wallis ve Mann Whitney U kullanılmıştır. Anlamlılık seviyesi p<0.05’dir. Araştırmada cinsiyet, medeni durum, yaş ve hizmet yılının zaman yönetimi ve örgütsel stres üzerinde belirleyici olmadığı, eğitim durumu ve görev unvanının belirleyici olduğu saptanmıştır.

Examination of Organisational Stress and Time Management of Health Organisation Personnel: Sample of Bitlis Province

At the present day all organisations aim to implement their quality target, maintain the continuity and keep the industry as well in which area them work. Those organisation people have to manage time control efficiently. Furthermore they have to manage and remove negative factors what are named as time traps. All the same if some circumtances couldn’t be provided as appropriate working conditions, proper communication, equal workload it became inevitable extreme stressfull working environment. Eventually it causes uncorrectable mistakes and decrease of organisation productivity. Aim of the study is to find out what are reasons and obstacles for health organisation people about working stressors and efficiently time management. Data is collected from health people that are working at pay and state hospitals in Bitlis in order to use Organisational Stressors Scale developed by İnci Erdem Artan (1986) and Time Management questionnaire according to Britton and Tesser’s (1991) survey that adapted by Alay and Koçak (2002) which called “Time Management Survey”. In order to identify socio-demografic specialities Personal Information Form is used which prepared by the researcher. This is a cross sectional and reasonal comparison study. 314 Participants are randomly selected from different age groups (156 male, 158 female) and informed about study with obtaining the permission from Public Hospital Association as well. In order to determine homogeneity Skewness-Kurtosis and Kolmogorov-Smirnov tests are used. Eventually Kruskal-Wallis and Mann Whitney U non-parametric tests are used for veri evaluation because of distribution result isn’t homogene. Significant level is p<0,05. Results of study showed that gender, marital status, age and years of service are not but educational status and job title are decisive on time management and organisational stress.

___

  • AKGEMCİ T, ÇELİK A, AYDOĞAN E, AKATAY A (2003). Zaman Yönetimi ve Yönetsel Zamanda Etkinlik, Gazi Kitabevi, Ankara,
  • ARPACIOĞLU G (2005). “Türkiye’de Zorbalık Bir Çalışma Biçimi”, Editör: Yalım D, İnsan Kaynaklarında Yeni Eğilimler, Hayat Yayıncılık, İstanbul
  • ARTAN İ (1986). Örgütsel Davranış, Örgütsel Stres Kaynakları ve Yöneticiler Üzerinde Bir Uygulama, Basisen Kültür ve Eğitim Yayınları, No.10, İstanbul.
  • ATAMAN G (2001). İşletme Yönetimi, Türkmen Kitapevi, İstanbul, s. 494.
  • BALTAŞ A, BALTAŞ Z (1996). Stres ve Başa Çıkma Yolları, 18. Basım, İstanbul: Remzi Kitabevi, s. 298.
  • BAŞAK T, UZUN Ş, ARSLAN F (2008). Hemşirelik Yüksek Okulu Öğrencilerinin Zaman Yönetimi Becerileri, TAF Preventive Medicine Bulletin, 7(5)
  • BEHAR ME, KAMINSKI M, PEIGNE E, VAICHERE E, GOZLAN C, AZOULAY S, GIORGI M (1990). Stress at work and mental health status among female hospital workers, Br J Ind Med, 47: 20-28
  • BERRY LM (1998). Psychology at Work: An Introduction To Industrial and Organizational Psychology. Boston, Mass. : McGraw-Hill.
  • CAN H (1997). Organizasyon ve Yönetim, Siyasal Kitapevi, Ankara, s. 283-286.
  • CASSIDY T (1999), Stress, Cognition and Health: Routledge, s. 17-18.