Suç konusu insanlık tarihi kadar eski bir olgudur. Antikçağda Platon, Kanunlar adlı kitabında suçun ruhsal bir tür hastalık olduğunu ileri sürmüştür. Aristoteles ise, suçu toplumdaki yoksulluk ve devrimlerle ilişkilendirmiştir. Suç yüzyıllar boyunca farklı zaman ve mekanlarda, farklı şekilleriyle karşımıza çıkmaktadır. Uygarlık, bilim ve teknolojik gelişmelerle beraber suçluluk da boyut değiştiriyor. Fakat son dönemlerde suçluluk konusu içinde en dikkat çekici konu hiç kuşkusuz çocuk suçluluğudur. Özellikle gelişmiş ve gelişmekte olan toplumlarda göç ve hızlı kentleşmenin birer sonucu olarak suça sürüklenmiş çocuk sayısı artmıştır. "Çocuk ve suç " kavramlarını aynı cümle içerisinde kullanılmaya başlanması ciddi bir sosyal sorun göstergesidir. Henüz kişilik gelişimini ve kimliğini tamamlayamamış çocuğu suça sürükleyen etmenler, çocuğun devamlı iletişim halinde bulunduğu sosyal çevresidir. Çocuk ne iyi ne de kötü bir karaktere sahip olmayan bireydir.  Zaman içerisinde yaşantılar ve eğitimle kişiliği şekillenir. Bu tanım, çocukluğun psikolojik ve sosyolojik deneyimler neticesinde geliştiğini gösterir.  Dolasıyla çocuğu suça sürükleyen etkenlerin sosyolojik olarak değerlendirilmesi büyük önem taşımaktadır. Bu çalışma, sosyal bir sorun olan çocuk suçluluğunun sosyolojik suç teorileri kullanılarak değerlendirilmesinin yapıldığı bir derlemedir. 

The subject of crime is a phenomenon as old as human history. Platon put forward that crime was a kind of spiritual disease in his book entitled as Laws in ancient times. Aristotle linked the crime to poverty and revolutions in society. Crime has occurred with different forms in different times and places for centuries. Civilization, along with developments in science and technology and the criminality also change its own dimension. However, the most notable issue of the criminality recently is juvenile delinquency. As a consequence of immigration and rapid urbanization, the number of juveniles pushed to crime has increased in particularly developed and developing societies. Being used of "Child and crime" concepts in the same sentence indicates a serious social problem. The factors which drive the children who have not complete their personality development and identity yet are their social environment in which the child is constantly communicating. A child is an individual that has neither good nor bad character. His/her personality is shaped by experience and education in time. This definition shows that childhood develops in the light of the psychological and sociological experiences. Therefore, the sociological evaluation of the factors which drive the child to crime is very significant. This study is a review evaluating child delinquency, which is a social problem, using sociological crime theories.