Akdamar Anıt Müzesi’nin (Kilisesi) Tarihsel Süreçleri ve Kültürel Miras Turizmi Açısından Önemi

Kutsal Haç adına Vaspurakan Kralı I. Gagik tarafından Keşiş Manuel’e yaptırılan Akdamar Anıt Müzesi (Kilisesi), Abbasilere bağlı olarak 908–1021 yılları arasında Van ve çevresinde hüküm süren Vaspurakan Krallığının kültürel çeşitliği ve etkileşimini bütünüyle yansıtmaktadır. Kilise, hem mimarisi hem de süslemeleri ile dünya mimarlık tarihi içinde önemli bir yere sahiptir. Akdamar Kilisesi varoluşundan bugüne değin çeşitli toplumların ilgisini çekmiş ve Türkiye’de kültürel miras turizmi kapsamında da önemli bir çekim merkezi olmuştur. Akdamar Kilisesi hem kültürel miras turizmi hem kültür turizmi hem de inanç turizmi açısından Türkiye için önem arz etmektedir. Bu çalışmada, önemli kültürel değerlerimizden biri olan Akdamar Anıt Müzesi’nin geçmişten bugüne tarihsel gelişimi ve kültürel miras turizmi açısından önemi üzerinde durularak, incelenmiştir.

Anahtar Kelimeler:

Van, Akdamar Adası, Akdamar Kilisesi, Somut Kültürel Miras

Historical Processes of Akdamar Monument Museum and Potential of Cultural Heritage Tourism

Akdamar Monument Museum (Church), is commissioned from Manual Monk by King of Vaspurakan Gagik I. for behalf Holy Cross. It reflects all cultural diversity and interaction of Vaspurakan Kingdom, which reigned in province of Van and around that depending on Abbasids between 908–1021. Church has an important place in terms of architecturE and adornment in the world architectural history. Since its existence until today Akdamar Church, attracted the attention of various communities and it has been an important center of attraction for cultural heritage tourism in Turkey.Akdamar Church is very important for Turkey in terms of cultural heritage tourism, religious tourism and cultural tourism. In this study, the historical status of Akdamar Monument Museum (church) from past to present, which is one of the most important cultural treasure of us, and its importance regarding Cultural Heritage Tourism has been examined in detail.

Keywords:

Van, Akdamar Island, Akdamar Church, Tangible Historical Heritage,

PDF

___

Akbulut, Gülpınar ve Eyup Artvinli (2011), Effects of Turkish Railway Museums On Cultural Tourism, Procedia Social and Behavioral Sciences, 19, pp. 131–138.
Atiya, S.A. (2005). Doğu Hıristiyanlığı Tarihi, (Çev. N. Hiçyılmaz), İstanbul: Doz Yayınları.
Bahçe, A. (2009). Kırsal Gelişimde Kültür (Miras) Turizmi Modeli, Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, S. 25, 2009.
Bayhan, N. (2008). Kültürün gücü mü, gücün kültürü mü?. 23 Temmuz 2008, http://www.arkitera.com.tr.
Borg, Jan van der, Paolo Costa ve Giuseppe Gotti, (1996), Tourism in European Heritage Cities, Annals of Tourism Research, Vol. 23, No. 2, pp.306-321.
Dallen J.T. ve S. W. Boyd (2006). Heritage Tourism in the 21st Century: Valued Traditions and New Perspectives, Journal of Heritage Tourism, 1:1, 2006, s. 1–16.
Değirmencioğlu, Ö.(2014). İsa Peygamber ve Anadolu İkonografisi, Ankara: Detay Yayıncılık.
Demir, B. (2008). Türkiye’de Kentleşmenin Kentsel Kültürel Mirasa Etkileri, Afyon Kocatepe Üniversitesi, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Afyon, 2008.
Emir, Oktay ve Ali Avan (2010). “Yabancı Turistlerin Satın Alma Karar Sürecinde Kültürel Varlıkların Etkisi: Konya Örneği”, Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, S.24, s.203-219.
İpşiroğlu, M.Ş. (2007) Işıkla Canlanan Duvarlar Ahtamar Kilisesi, (Çev. A. Yalınız), İstanbul: Yapı Kredi Kültür ve Sanat Yayıncılık.
Gülcan, Bilgehan (2010). “Türkiye’de Kültür Turizminin Ürün Yapısı ve Somut Kültür Varlıklarına Dayalı Ürün Farklılaştırma İhtiyacı”, İşletme Araştırmaları Dergisi, Cilt: 2 S.1, s.99-116.
Güney, Ç. (2000). Akdamar Adası ve Kilisesi, Travel Dergisi, Sayı 50, İstanbul.
Karaca, Y.(2004). Doğu Anadolu Bölgesi Hıristiyan Dini Mimarisinde Jamatun Yapıları, Yüzüncü yıl Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Yayınlanmamaış Doktora Tezi.
Kozak, Nazmi Kozak, vd.(2010). Genel Turizm, Ankara: Detay Yayıncılık.
Macdonald, R. ve Joliffe, L. (2003). “Cultural Rural Tourism Evidence from Canada”, Annals of Tourism Research, 30–2:308.
Mnatsakanian, Stepan (2010). “Ahtamar: Ortaçağ Ermeni Mimarlığının Mücevheri”, Derleyen: Ara Sarafian-Osman Köker, İstanbul: Bir zamanlar Yayıncılık.
Nataraja T.C., Cultural Heritage Tourism In India, https://www.academia.edu/4284484/Cultural_Heritage_Tourism1, Erişim Tarihi: 29.12.2016
Öney, G. (1996). Hıristiyan ve İslam Dünyasını Kaynaştıran Akdamar Kilisesi, Sanatsal Mozaik Dergisi, Sayı 6, Eko Basım ve Yayıncılık, İstanbul.
Tansuğ, A. (2008). Kültürel Miras mı, Kültürel Varlık mı?. 18 Temmuz 2008, http://www.cekulvakfi.org.tr
Van 2006 Kültür ve Turizm Envanteri(2006). Tarihsel Değerler, İstanbul: Van Valiliği Yayınları.
Yang, Chih-Hai, Hui-Lin Lin ve Chia-Chun Han (2010). Analysis of international tourist arrivals in China: The role of World Heritage Sites, Tourism Management 31, pp. 827-837.
Yeter, E. (2008). Kentsel Gelişme ve Kültür Değerleri, İstanbul: Tarihi Kentler Birliği Yayını.
Yılmaz, Ö.Ö. (2005). Türkiye’de Kültürel Mirasın Sorunları ve Yönetimi, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara.