Denizli İlinin Peyzaj Bitkileri Üzerinde Taksonomik Bir Çalışma

Bu çalışma, 2014-2016 yılları arasında Denizli ilinin rekreasyon alanlarında kullanılan süs bitkilerinin lokalitelerive özelliklerinin tespit edilmesi amacıyla yapılmıştır. Araştırma alanını Adalet Parkı, Çamlık Parkı, EskihisarParkı, İncilipınar Vali Recep Yazıcıoğlu Parkı, Servergazi Parkı, Sümer Parkı, Yunus Emre Parkı oluşturmaktadır.İncelenen bitki taksonlarının alerjen özelliği, boyları, bölümü, çiçek rengi, çiçeklenme zamanı, familyası, formu,orijini ve Türkiye'deki yayılış alanı özellikleri tespit edilmiştir.Yapılan araştırma sonucunda 31 takım, 57familyaya ait 30 kültivar, 1 alttür ve 146 bitki türü olmak üzere toplam 165 takson tespit edilmiştir. Bu taksonların58'i ağaç, 57'si çalı, 24'ü çiçek ve otsu bitki, 12'si yer örtücü, 7'si kaya ve sulak alan bitkisi ve 7'si sarılıcı vetırmanıcı formundadır. Taksonların 21'i açık tohumlu, 144'ü ise kapalı tohumludur. Kapalı tohumlu taksonların19'u tek çenekli, 125'i ise çift çeneklidir. Araştırma sonucu saptanan 165 bitkiden 14'ünün alerjen özellikte olduğubelirlenmiştir.

A Taxonomic Study on Landscape Plants Used in Denizli

The aim of this study to detect the properties and locations of ornamental plants which were used in recreations areas in Denizli between 2014 and 2016. Survey area was formed by Adalet Park, Çamlık park, Eskihisar Park, Vali Recep Yazıcıoğlu Park, Servergazi park, Sümer Park and Yunus Emre Park. The allergenic properties, heights,sections, flowercolors, floweringtimes, families, forms and origins of inspected plant taxa, and their distributions in Turkey were detected. As a result of this research, 31 orders, 30 cultivars belongingto 57 families, 1 subspecies, 146 plantspecies and so overall 165 taxa were determined. Of those taxa, 58 are tress, 57 are bushes, 24 are flowers and herbs, 12 are ground cover, 7 are rock and wetland plants and 7 are clutching and creeping plants. 21 of 10 taxa are gymnosperm and 144 of them are angiosperms. Of those angiosperm, 19 are monocots and 125 are dicots. As a consequence of the whole study, 14 of 165 plants were defined as allergenic.

PDF

___

[1] Küçük V. 2002. Isparta Kenti Yol Ağaçlandırmaları Üzerine Araştırmalar. SDÜ, Fen Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Isparta.
[2] Zhang K.H., Song S. 2003. Rural-Urban Migration and Urbanization in China: Evidence from Time–Series and Cross–Section Analyses. China Economic rewiev, 14: 386-400.
[3] Öztürk F., Ölçüçü C. 2012. Hyacinthus orientalis subsp. chionophilus’un (Liliaceae) Türkiye’deki Yayılışı. 21. Ulusal Biyoloji Kongresi, 3-7 Eylül 2012, İzmir.
[4] Davis P.H. 1965-1988. Flora of Turkey and the East Aegean Islands (Vol 1-9 and Suplement). Edinburgh Univ. Press, Edinburgh.
[5] Davis P.H., Mill R.R., Tan K. 1988. Flora of Turkey and the East AegeanIslands. (Vol. 10). Edinburgh Univ. Press, Edinburgh.
[6] Güner A.,Özhatay N., Ekim T., Başer K.H.C. 2000. Flora of Turkey and the East Aegean Island Vol. 11. Edinburgh Univ. Press, Edinburgh.
[7] Tuzlacı E. 2010. Türkiye'nin Bahçe Bitkileri ve Kent Çiçekleri. Türkiye İş Bankası yayınları, Ser. No: 11213, İstanbul.
[8] Oluk S. 1999. Babadağ (Denizli)’ın Flora ve Vejetasyonu. E.Ü., Fen Bilimleri Enstitüsü, Doktora Tezi, İzmir.
[9] Pehlivan S. 1995. Türkiye'nin Alerjen Polenleri Atlası. Ünal ofset, Ankara.
[10] Sin A.B., Pınar N.M., Mısırlıgil Z. 2007. Polen Allerjisi Türkiye Allerjik Bitkilerine Genel bir Bakış.Engin yayınevi, I. Baskı, Ankara.
[11] Erdem U., Nurlu E., Yildirim T., Korkut A., Yilmaz R. 1997. Çanakkale İli Peyzaj Değerlerine Yönelik Bir İrdeleme, Yerleşim ve Çevre Sorunları: Çanakkale.
[12] Oluk S., 1999. Babadağ (Denizli)’ın flora ve vejetasyonu. E.Ü. Fen Bilimleri Enstitüsü, Doktora Tezi, İzmir.
[13] Sorger F. 2004. Türkiye Çiçekleri. Laser Ofset Matbaa, 601, Ankara.
[14] Tuzlacı E. 2010. Türkiye'nin Bahçe Bitkileri ve Kent Çiçekleri. Türkiye İş Bankası yayınları, Ser. No: 11213, İstanbul, 885.
[15] Yücel G.F. 2005. Park alanlarında kullanıcı memnuniyeti açısından bakımın önemi. YTÜ Mim. Fak. E-Dergisi, 2 (3): 176-187.
[16] Yücel E.,Yaltırık F., Öztürk M. 1995. Süs Bitkileri (Ağaçlar ve Çalılar) Ornamental Plants (Trees and Shrubs). Anadolu Üniversitesi Yayınları No: 833, Fen Fakültesi Yayınları No: 1, Anadolu Üniversitesi Basımevi, Eskişehir, 183.
[17] Tyruainen L. 1997. The amenity value of the urban forest an application of the hedonicpricing method. Landscape and Urban Planning, 37: 211-222.
[18] Aslanboğa İ. 2002. Bitkilendirmenin İlkeleri. T.C. Orman Bakanlığı Ege Ormancılık Araştırma Müdürlüğü Yayınları, İzmir.
[19] Akbulut Ç.D., Önder S. 2011. Aksaray Kenti Açık-Yeşil Alanlarının Nitelik ve Nicelik Yönünden incelenmesi. Selcuk Journal of Agriculture & Food Sciences / Selcuk Tarim ve Gida Bilimleri Dergisi, 25 (1).
[20] Anonim, 2011. Denizli İli 2011 Yılı Çevre Durum Raporu. Denizli Valiliği İl Çevre ve Şehiriclik Müdürlüğü, Denizli.
[21] Çiçek M., Semiz G., Çelik A. 2007. Pamukkale Üniversitesi Kınıklı Kampüsü (Denizli) ve Çevresinin Florası. Sakarya Üniv. Fen-Edebiyat Dergisi, 9 (1): 47-65.
[22] Öztürk F., Ölçüçü C. 2012. Hyacinthus orientalis subsp. chionophilus’un (Liliaceae) Türkiye’deki yayılışı. 21. Ulusal Biyoloji Kongresi, 3-7 Eylül 2012, İzmir, 661.
[23] Öztürk F., Çığ A., Ölçücü C., Başadoğan G. 2013. Natural, Aesthetic and Aromatic Plants of Lake Van Basin. International Caucasian Forestry Symposium, 24-26 October 2013, Artvin, 1064.
[24] Lord T. 2003. Flora: The Gardener's Bible: More Than 20,000 Garden Plants from Around the World (Vol 1-2). Cassell Publishing, United Kingdom.
[25] Press B. 1996. Collins Wild Guide – Trees. Collins Press, 192, London.
[26] Rice G. 2006. Encyclopedia of Perennials. Dorling Kindersley Ltd, London.
[27] Ullman H.F. 2013. Botanica. H.F.Ullmann Publishing, Germany.