ORGANİZASYONLARDA UZUN SÜRE YÖNETİMDE KALMANIN SIRLARI VE GÖZLEMLENEMEYEN HETEROJENLİK

Organizasyonların yönetim anlayışı, organizasyonların rekabetçi ortamda ayakta kalmalarını sağlayarak, değişen piyasa koşullarını takip etmesine önderlik eder ve sonuç olarak başarılı organizasyon olma yolunda yapılması gereken her türlü adımı içinde barındırır. Ayrıca, iyi yönetme ve yönetimde kalma organizasyonlar için başarının anahtarı olarak görülür. Bu anlayışa sahip organizasyonlardaki üst yöneticiler zorlu bir görevi üstlenmektedirler. Görevini yapamayan yöneticiler ise değişimle karşı karşıya kalabilir. Organizasyonlarda yönetici değişimi bünyesinde birçok neden barındırmaktadır. Yönetim değişiminin modellemesinde yer alan değişkenlerin hepsini ölçmek çeşitli sebeplerden dolayı her zaman mümkün olmayabilir. Bu kapsamda yapılacak olan bir araştırmada, açıklayıcı değişkenlerin ölçümlerinden kaynaklı sorunlar gözlemlenemeyen heterojenlik teorisi çerçevesinde ele alınmaktadır. Bu çalışmanın amacı, işletme tepe yöneticilerinin yöneticilik sürelerinde etkili olan faktörleri belirlemektir. Araştırmanın yöntemi olarak, bu süreçte ortaya çıkan gözlemlenemeyen heterojenliği kontrol altında tutmak için tesadüfi etkiler poisson-gamma regresyon modeli kullanılmıştır. Araştırma verileri olay zamanı verileri olarak Çanakkale merkezinde ve ilçelerinde üst düzey yönetici çalıştıran 120 organizasyondan elde edilmiştir. Veriler organizasyon sahipleri ile görüşme formu hazırlanarak elde edilmiştir. Araştırma sonuçlarına göre, yöneticilik sürecinde etkisi olduğu düşünülen organizasyonla ilgili faktörler: organizasyonun büyüklüğü ve organizasyonun danışmanlık hizmeti alıp-almamasıdır. Yönetici yaşı ve yöneticinin üst düzey olarak toplantı yapıp yapmaması yönetici değişimindeki yönetici ile ilgili olan etkili olan faktörler olarak bulunmuştur

THE SECRETS OF STAYING IN MANAGEMENT FOR A LONG TIME IN ORGANIZATIONS AND UNOBSERVED HETEROGENEITY

The management approach of the organizations leads the organizations to survive in the competitive environment and keeps following the changing market conditions and consequently, it takes all the steps that need to be done in order to be a successful organization. It is also seen as a key to success in good governance and management for organizations. Top managers in organizations with this understanding are undertaking a challenging task. Managers who cannot do their jobs may face the change. There are many reasons in the managerial change in the organization. It may not always be possible to measure all variables included in the model of management change because of various reasons. In a study to be carried out in this context, problems arising from measurements of explanatory variables can be considered within the framework of unobserved heterogeneity theory. The purpose of this study is to determine the factors that are effective in the managerial duties of business executives. As a method of research, the Poissongamma regression model was used to keep the unobserved heterogeneity under control in this process. The research data was obtained from the 120 organization, operating a senior executive in the centre and districts of Canakkale as event history data. The data was obtained by preparing the interview form with the organization owners. According to the research results, factors related to the organization that are considered to have an impact in the management process are: the size of the organization and the organization’s consultancy services. The manager’s grief and the failure of the executive to make a high-level meeting have been found to be effective factors related to the manager’s change.

PDF

___

ALTUN, Y., İşleyen, Ş. ve Görür, Ç. (2018). “Türkiye’de Eğitim ve Sağlık Harcamalarının Eko-nomik Büyümeye etkisi: 1999-2017”, Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 9, ss. 223-244.
AMANKWAH-AMOAH, J. (2014). “A Unified Framework For Incorporating Decision Making İnto Explanations of Business Failure”, Industrial Management & Data Systems, 115(7), ss. 1341-1357.
BAKAN, İ., ve BÜYÜKBEŞE, T. (2010). “Liderlik “Türleri” ve “Güç Kaynakları”na İlişkin Mevcut-Gelecek Durum Karşılaştırması: Eğitim Kurumu Yöneticilerinin Algılarına Dayalı Bir Alan Araştırması”. KMÜ Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 12(19), ss. 73–84.
BLOSSFELD, Hans-Peter ve ROHWER, Götz (2002). Techniques of Event History Modelling: New Approaches to Causal Analysis, Mahwah: NJ Lawrence Erlbaum Associates, Inc,
CAMPBELL, M. J. (2001). Statistics at Square Two: Understanding Modern Statistical Applications in Medicine,London: BMJ Publishing Group.
CROUCHLEY, R. ve DAVİES, R. B. (1999). “A Comparison of Population Average and Random Effect Models for The Analysis of Longitudinal Count Data with Base-Line Information”, J.R. Statistical Society A, 162, ss. 331-347
DEAN, C.B. ve BALSHAW, R. (1997). “Efficiency Lost by Analyzing Counts Rather Than Event Times in Poisson and Overdispersed Poisson Regression Models”, Journal of The American Statistical Association. 92(440), ss. 1387-1398.
DEMİRKAYA, H., ve KANDEMİR-ŞİMŞEK, A. (2014). “21. Yüzyılın Anahtar Rekabet Faktörü Olan Psikolojik Sahiplenme Üzerine Bir İşletme Uygulaması”, Çalışma Dünyası Dergisi, 2(3), ss. 7-21.
DEMİRKAYA, H., ve KANDEMİR-ŞİMŞEK, A. (2014). “Örgütsel Adaletin Boyutları ile Örgütsel Güven Arasındaki İlişkinin Analizine Yönelik Bir İşletme İncelemesi”, Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 18(2), ss. 263-279.
HALABY, C. N. (2004).“Panel Models in Sociological Research: Theory into Practice”, Annu. Rev. Socio., 30, ss. 507-544
HAGER, M.A., GALASKİEWİCZ, J. and LARSON, J.A. (2004),“Structural Embeddedness And The Liability of Newness Among Nonprofit Organizations”, Public Management Review, Vol. 6 No. 2, ss. 159-188.
MANSO, G. (2017). “Creatingincentives for Innovation”. California Management Review, 60(1), ss. 18–32.
MAYER, K.U. ve TUMA, N. B. (1990). “Life Course Research and Event History Analysis: An Overwiev”, Event History Analysis in Life Course Research, ss. 3-20.
NARANJO-GİL, D. (2014). “The Role of Top Management Teams in Hospitals Facing Strategic Change: Effectson Performance”. International Journal of Healthcare Management, 8(1), ss. 34–41.
PLOYHART, R. E.,Holtz, B. C., ve BLİESE, P. D. (2002). “Longitudinal Data Analysis: Appli-cations of Random Coefficient Modeling to Leadership Research”. The Leadership Quarterly, 13(4), ss. 455–486.
POWERS, A.D. ve XİE, Y. (2000). Statistical Methods for Categorical Data Analysis, San Diego: Academic Press,
TAŞDÖVEN, H. (2016). “Örgütsel Başarısızlığa Teorik Bir Yaklaşım: Kamu Örgütlerinin Örgüt-sel Başarısızlığa Yatkınlıkları”. Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 23, ss. 57–70.
ÖZALP, İ., BESLER, S. ve TONUS, H. Z. (2006). “Örgütsel Başarısızlık (Organizational Failure): Başarılı İşletmelerin Bakış Açısından Örgütsel Başarısızlık Nedenleri ve Çözüm Yolları”, İktisat İşletme ve Finans, 21(249), ss. 121-134.