NECATİ ÖNER'İN DİL HASSASİYETİ

Kendi başına yaşama imkânına sahip olmayan insan toplum içerisinde yaşamak durumundadır. Bu yüzden insan için sosyal bir varlıktır ifadesi kullanılmaktadır. Toplum içerisinde toplumla beraber sosyalleşen birey, bu sosyalleşme süreci içerisinde gerek kendisine gerekse topluma yönelik birçok önemli etken işlevsel durumdadır. Bu önemli etkenlerden biri de dildir. Oluşan toplumun birlik ve beraberliğiyle beraber devamının sağlanmasında önemli bir fonksiyona sahip olan iletişimin gerçekleşmesi dille sağlandığı gibi topluma dâhil olan bireyin kendi varlığını ortaya koyup ifade etmesi de dil vasıtasıyla gerçekleşmektedir. Ayrıca gerek toplumun gerekse bireyin sahip olduğu imkânların sağlıklı bir şekilde geliştirilerek değerlendirilmesi de büyük oranda dile dayanmaktadır. Zira düşünsel, bilimsel ve kültürel gibi konularda yapılacak her türlü etkinlik bir şekilde dile dokunmak durumundadır. Dolayısıyla tarafların herhangi birinde meydana gelen değişiklik diğerini de bir şekilde etkilediğinden gerçekleşecek bu farklılıkta aralarında bir paralellik söz konusudur. Bu yüzden dil, düşünce, kültür ve bilimsel gelişmeleri tam anlamıyla birbirinden ayırmak ya da birbirinden bağımsız bir şekilde ele alarak değerlendirmek sağlıklı bir durum arz etmeyecektir. Dil, zihnin aynası olarak kabul edildiği gibi dil ile düşünce adeta bir kâğıdın iki yüzü gibidir. Biri diğerinden ayrılamadığı gibi ikisini birbirinden ayrı ele almak da mümkün değildir. Dil ve düşünceye bağlı olarak ortaya çıkan kültürü de bunlar olmaksızın temellendirmek mümkün değildir.

NECATİ ÖNER’S LANGUAGE SENSITIVITY

Human, who is a creature that does not have the opportunity to live on their own, have to live in society. For this reason, it is defined as a social being. Being socialized in the society, many important factors are functional for it and the society. One of these important factors is language. The realization of communication, which has an important function in ensuring the continuity of the formed society together with unity and solidarity, is ensured through the language as well as the expression of the individual involved in the society by expressing its own existence. In addition, the healthily evaluation both the society and the individual's opportunities is largely based on language. Because all kinds of activities such as intellectual, scientific and cultural issues have to touch the language in some way. Therefore, since the change in one of the parties affects the other in some way, there is a parallelism between the differences. Therefore, it will not be healthy to separate the language, thought, culture and scientific developments completely or to evaluate them independently. Language is considered as the mirror of the mind, and thought with language is like two sides of a paper. One cannot be separated from the other, nor is it possible to treat the two separately. It is not possible to justify the culture that emerges based on language and thought.

PDF

___

AKSAN, Doğan (2000), Her Yönüyle Dil, 6. Baskı, Ankara, Türk Dil Kurumu Yayınları.

SAYILI, Aydın (2001), “Bilim ve Öğretim Dili Olarak Türkçe”, Bilim, Kültür ve Öğretim Dili Olarak Türkçe içinde, Ankara, Türk Tarih Kurumu Basımevi.

AKARSU, Bedia (1998), Wilhelm V. Humbboldt’da Dil-Kültür Bağlantısı, İstanbul, İnkılâp Kitabevi.

ELİOT, Thomas Stearn (1981), Kültür Üzerine Düşünceler, Çev. Sevim Kantarcıoğlu, Ankara, Kültür ve Turizm Bakanlığı Yayınları

GÖKBERK, Macit (2011), Değişen Dünya Değişen Dil, 7. Baskı, İstanbul, Yapı Kredi Yayınları.

HANÇERLİOĞLU, Orhan (1977), Felsefe Ansiklopedisi (Kavramlar ve Akımlar), İstanbul, Remzi Kitabevi.

İZZETBEGOVİÇ, Ali (1992), Doğu ve Batı Arasında İslam, Çev. Salih Şaban, İstanbul, Nehir Yayınları.

KORLAELÇİ, Murtaza (1993), “Din-Kültür İlişkisi”, Felsefe Dünyası Dergisi (Temmuz), S. 8, ss. 35-47.

ŞAHİN, Nail (2001), “Dil ile Zihin İşleyişinin Etkileşimi”, Bilim, Kültür ve Öğretim Dili Olarak Türkçe içinde, Ankara, Türk Tarih Kurumu Basımevi.

ÖNER, Necati (2013), Dil Üzerine, 2. Baskı, Ankara, Divan Kitap

ÖNER, Necati (1991), “İnsanda Öz ve Varoluş”, Felsefe Dünyası Dergisi, (Temmuz), S.I, ss.2-11.

ÖNER, Necati (1999a), “Kavram”, Felsefe Yolunda Düşünceler, Ankara, Akçağ Yayınları

ÖNER, Necati (1999b), “Kültür”, Felsefe Yolunda Düşünceler, Ankara, Akçağ Yayınları..

ÖNER, Necati (2009) “Eğitimin Amacı”, Felsefe Dünyası Dergisi, s.49, ss. 1-3.

ÖZAKPINAR (1997), Yılmaz, İslam Medeniyeti ve Türk Kültürü, 7. Baskı, İstanbul, Ötüken Neşriyat.

ÖZLEM, Doğan (1996), Felsefe ve Doğa Bilimleri, İstanbul, İnkılâp Kitabevi.

ROTHACKER, Erich (1954), Tarihte Gelişme ve Krizler, Çev. Hüseyin Batuhan ve Nermi Uygur İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Konferansları, İstanbul.

UYGUR, Nermi (2013), Kültür Kavramı, 4. Baskı, İstanbul, Yapı Kredi Yayınları.