Hadisçiler Nezdinde Tenkid Yöntemin Özellikleri

ÖzBu makale, hadisçilerin hadis metinlerini tesbit etme konusunda uyguladıkları yöntemlerinden bahsetmektedir. Makale, bu yöntemin kurallarını, istifade ettiği işaretleri açıklamakta, önemli unsurlarını ve -nass açısından zamansal-mekansal uzaklıktan, esbâb-ı vürudtan ve dil bağlamından istifade etme ile bütün bunların mekasıd-ı şeriyye ile bağlantısını kurma gibi- muhaddislerin vaz’ ettikleri kuralları ortaya çıkartmaktadır. Bu yöntem sayesinde açık bir bakışaçısı, mükemmellikte son nokta olan ihtiyat yöntemi ortaya çıkmıştır. Ayrıca hadisçilerin, Descartes’tan on üç yüzyıl önce sistematik şüphecilik fikri ile davrandıkları, araştırmalarında ilmî yöntemin ahlak ve kurallarını uygulama konusundaki açık hırsları ve konunun yapısı ve önemine göre bazı kuralları uygulamadaki açık yumuşaklıkları anlaşılmıştır

Anahtar Kelimeler:

Özellikler, Kurallar, Unsurlar, Yöntem, Hadis tenkidi

Critical Approach Characteristics of Hadith Scholars

Abstract This study deals with the transmitters methodology in documentation of AL-Hadeeth AL-Nabawi showing its rules and general features. In addition, it clarifies the most important basics of this methodology and what the transmitters set of principles as considering the place and time side and the seasonal and linguistic context connecting to Shariah Law.Thus,it reveals a clear vision and a very accurate methodological subject. More, this study reveals that the transmitters are the first before Desecrates in working in methodological doubt thirteen years ago but with obvious daring in applying the principles and moralitities of the scientific methodology of research and obvious flexibility in applying some rules of the transmitters in terms of the nature of the subject and its importance.

Keywords:

The Characteristics, Rules, Elements, Methodology, Hadith criticism,

PDF

___

el-Âcırî, Ebû Abdullah Muhammed b. Ali. es-Suâlât li Ebû Dâvud es-Sicistânî. Dârü’r-risâle, 1979.
el-Üdlübî, Salahaddîn b. Ahmed. Menhec nakdü’l-metn inde ulamai’l-hadîs. Dârü’l-afaki’l-hadîsa, 1983.
Ahmed Emîn. Fecrü’l-İslâm. Kahire: Mektebetü’n-nahdati’l-Mısriyye, 1975.
İbn Ebû Hâtim. el-cerh ve’t-ta’dîl. Haydarâbâd: Dâiretü’l-me‘ârifi’l-Osmâniyye, t.y.
İbn Hibbân, Muhammed b. Hibbân. el-Mecrûhûn. thk. Muhammed İbrahim Zâyid. Halep: Dârü’l-ve’y, t.y.
İbn Hacer, Ahmed b. Ali. Takrîbü’t-Tehzîb. Halep: Dârü’r-reşîd, t.y.
İbn Hanbel, Ahmed b. Muhammed b. Hanbel. el-Müsned. Beyrut: Müessetü’r-risâle, 1421.
İbn Hanbel, Ahmed b. Muhammed b. Hanbel. el-İlel. Riyad: Dârü’l-Hânî, 1422.
İbn Dakîki’l-‘Îd, Muhammed b. Ali b. Vehb. el-İhkâmü’l-Ahkâm. Riyad: Dârü’l-muhakkik, t.y.
İbn Receb, Abdurrahman b. Muhammed. Şerhü İleli’t-Tirmizî. thk. Hemmam Said. Amman: Mektebetü’l-menâr, 1407.
İbnü’s-Salâh, Osman b. Abdurrahman. el-Mukaddime. Kahire: Dârü’l-Kütüb, 1974.
İbn Abdülber, Yusuf b. Abdülber. Câmi’u beyâni’l-ilmi ve-fazlihi. thk. Ebü’l-Eşbâl ez-Züheyrî. Dımam: Dâr İbnü’l-Cevzî, 1414.
İbn Adî, Abdullah b. Adî. el-Kâmil fî’d-du‘afâ. Beyrut: Dârü’l-fikr, 1985.
İbn Ma’in, Yahya b. Ma’in. et-Tarîh. thk. Ahmed Nûr Sayf. Merkezü’l-bahsi’l-ilmî, 1979.
Buhârî, Muhammed b. İsmail. el-Câmi’u’l-Sahîh. thk. Mustafa el-Buğa. Beyrut: Dâr İbn Kesîr, 1407.
el-Hâzımî, Muhammed b. Musa. Şurûtü’l-eimmeti’l-hamse. Beyrut: Dârü’l-Kütübi’l-ilmiyye, 1984.
Hasan b. Mes’ud b. Muhammed el-Yevsî. Zahrü’l-ekem fi’l-emsâl ve’l-hikem. Mağrib: Dârü’l-beyza, 1401.
Hatîb, Ahmed b. Ali. Târîhu Bağdâd. Haydarâbâd: Dâiretü’l-me‘ârifi’l-Osmâniyye, t.y.
Hatîb, Ahmed b. Ali. el-Cami’ li ahlaki’r-râvi. thk. Muhammed Acâc el-Hatîb. Beyrut: Müessetü’r-risâle, 1412.
Hatîb, Ahmed b. Ali. el-Cami’ li ahlaki’r-râvi ve âdâbi’s-sâmi’. thk. Salâh b. Muhammed b. Uveyza. Beyrut: Dârü’l-Kütübi’l-ilmiyye, t.y.
Hatîb, Ahmed b. Ali. el-Kifâye fî ilmi’r-rivâye. Medine: Mektebetü’l-ilmiyye, t.y.
Zehebî, Muhammed b. Ahmed. Tezkiretü’l-hüffâz. Beyrut: Dâr İhyâ’i’t-tur’si'l-Arabî, t.y.
Zehebî, Muhammed b. Ahmed. Mîzânü’l-i’tidâl. Matbaa İsa el-bâbî el-halebî, t.y.
Sehâvî, Şemsüddîn b. Muhammed. Fethu’l-muğîs. thk. Abdurrahman el-A’zamî. Matbaatu’s-selefi, t.y.
Sehâvî, Şemsüddîn b. Muhammed. el-İlân bi’t-tevbih li men zemme’t-târîh. Beyrut: Dârü’l-Kitâbi’l-Arabî, 1979.
Süyûtî, Abdurrahmân b. Ebû Bekr. Tedrîbü’r-râvî. thk. Abdulvahhâb Abdullatîf. Riyad: Mektebetü’r-Riyâdi’l-hadisa, 2011.
el-Ukaylî, Muhammed b. Ömer. ez-Zu’afâ’i’l-kebîr. thk. Abdulmu’ti Kal’acî. Beyrut: Dârü’l-Kütübi’l-ilmiyye, 1404.
el-Kâsımî, Celaleddîn. Kavaidu’t-tahdis min funûn mustalahi’l-hadîs. Beyrut: Dârü’l-Kütübi’l-ilmiyye, 1979.
Müslim b. Haccac. el-Câmi’u’s-Sahîh bi-Şerhi’n-Nevevî. Müessese menâhilü’l-irfân, t.y.
Müslim b. Haccac. el-Câmi’u’s-Sahîh. thk. Muhammed Fuad Abdulbaki. Dâr İhya’i’t-turâs, t.y.
Müslim b. Haccac. et-temyîz. thk. Mustafa el-A’zamî. Riyad: Matbaa Câmi’atü’r-Riyâd, t.y.