VAV HARFİ ve KUR’AN’I ANLAMAYA ETKİSİ

Mesajı ulaştırmaya aracılık eden dilin en önemli unsurlarından biri de edatlardır. Asıl etkilerini cümle içerisinde diğer kelimelerle kullanımlarında görebildiğimiz edatların hangi anlamda kullanıldığının tespit edilmesi doğru anlamanın gerçekleşmesi için son derece önemlidir. Arapça'da bu edatlardan biri olan vâv harfinin de hangi anlamda kullanıldığının tespit edilmesi veya edilememesi doğrudan cümlenin anlamına yansımaktadır. Bu yüzden edat olarak birden çok çeşidi bulunan vâv'ın hangi ayette hangi anlamda kullanıldığı anlayan ve yorumlayan açısından önemli bir husustur. Zira içinde bulunduğu bağlamda vâv'ın hangi anlamda kullanıldığı çoğu zaman kolaylıkla tespit edilmekle birlikte bazı ayetlerde birden çok ihtimalin söz konusu olması ayetin anlamıyla ilgili tercih farklılıklarının gerekçesi olabilmektedir. Ancak tercih farklılıklarının anlamda meydana getirdiği değişikliğin derecesi hepsinde aynı değildir. Zira anlam zenginliğinin bir yansıması kabul edilebilecek anlam değişikliklerinin yanında ihtilaf boyutuna ulaşan değişiklikler de görülebilmektedir. İşte bu çalışmada vâv harfinin Kur'an'daki kullanım örneklerinden hareketle vâv'ın hem anlam zenginliğine katkısı hem de ihtilaflardaki etkisine dikkat çekilecektir. Böylece anlama ve yorumlamada her unsurun önemli olduğu ve en küçüğünden en büyüğüne hiçbir unsurun göz ardı edilmemesi gerektiği vurgulanmaya çalışılacaktır

THE LETTER OF VAV AND IT’S EFFECT ON UNDERSTANDING THE QUR’AN

One of the most important elements of language which is a mean to deliver the message is prepositions. We can see their main effects by the usage of them with other words in sentences and the determining of their real meaning is extremely important to understand exactly. To be able to determine or not to determine the letter “vav” which is one of these prepositions in which meaning it is used reflects directly to the meaning of the sentence in Arabic. So it is an important matter for those who understand and interpret the letter “vav” which has multiple varieties and in which verse and in what meaning it is used. Because it usually cannot be determined easily in the context the use of in which meaning it is used and it can be the reason of the preferences related to the meaning of the verse that there are multiple possibilities. But the rate of the change made by the differences of the preference in the meaning is not as the same in all. There are meaning changes to be accepted as a reflection of the reachness of meaning and also changes reaching at dispute dimension can be seen. In this study, with the motion of the usage of the letter “vav” in the Qur’an, it will be pointed out to both the contribution of “vav” to the richness of meaning and to the effects on disputes. Thus, that each element is important on understanding and interpretation and each element from the smallest one to the biggest one shouldn’t be ignored will be tried to be emphasized

PDF

___

AKDAĞ, Hasan, Arap Dilinde Edatlar, Konya trs., Tekin Kitabevi.
AKDEMİR, Salih, Son Çağrı Kur’an, Ankara 2004, Ankara Okulu Yayınları.
ASAD, Muhammad, The Message of The Qur’an, Gıbraltar (Cebelitarık) 1997, Dar al-Andalus.
ATEŞ, Süleyman, Kur’an-ı Kerim ve Yüce Meâli, İstanbul trs., Yeni Ufuklar Neşriyat.
AYDIN, İsmail, Kur’an’ın Filolojik Yorumu, Ankara 2014, Ankara Okulu Yayınları.
BAYRAKLI, Bayraktar, Yeni Bir Anlayışın Işığında Kur’an Tefsiri, İstanbul 2013, Bayraklı Yayınları, Cilt XXI.
el-BEYDÂVÎ, Abdullah b. Ömer, Tefsîru’l-Beydâvî (Envâru’t-Tenzîl ve Esrâru’tTe’vîl),
Beyrût 1424/2003, Daru’l-Kütübi’l-İlmiyye, Cilt II.
CÜNDİOĞLU, Dücane, Anlamın Buharlaşması ve Kur’an, İstanbul trs., Kitabevi. el-CÜRCÂNÎ, Ali b. Muhammed eş-Şerîf, Kitâbü’t-Ta’rifât, Thk: Muhammed Abdurrahman el-Mer’aşlî, Beyrut, 1424/2003, Dâru’n-Nefâis.
ed-DERVÎŞ, Muhyiddîn, İ’râbu’l-Kur’ani’l-Kerîm ve Beyânuhû, Şam/Beyrût 1420/1999, Daru İbn Kesîr ve Daru’l-Yemame, Cilt IX.
DOĞAN, Candemir, Kur’an-ı Kerim Meallerinden Örneklerle Karşılaştırmalı Arapça-Türkçe Bağlaçlar, İstanbul 2013, Cantaş Yayınları.
DURMUŞ, İsmail, “Harf”, TDV İslam Ansiklopedisi, Cilt XVI, İstanbul 1997.
DURMUŞ, İsmail, “Vâv”, TDV İslam Ansiklopedisi. Cilt XLII, İstanbul 2012.
ELMALILI, Muhammed Hamdi Yazır, Hak Dini Kur’an Dili, İstanbul trs., Feza Gazetecilik, Cilt X.
el-FERRÂ, Ebî Zekeriyyâ Yahya b. Ziyad, Meânî’l-Kur’an, Alemü’l-Kütüb, Beyrut 1403/1983, Cilt III.
GÜNDAY, Hüseyin ve ŞAHİN, Şener, İşlevsel Özellikleri ve Tercüme Teknikleri Açısından Arapça’da Edatlar, İstanbul 2000, Rağbet Yayınları.
GÜVEN, Şahin, Kur’an’ın Anlaşılması ve Yorumlanmasında Çokanlamlılık Sorunu, İstanbul 2005, Denge Yayınları.
İBN ATİYYE, Ebu Muhammed Abdülhak b. Galib, el-Muharrerü'l-Veciz fî Tefsîri'l-Kitâbi'l-Azîz, Beyrut 1422/2001, Daru’l-Kütübi’l-İlmiyye, Cilt VI.
İBN HİŞAM, Cemaluddin el-Ensarî, Muğni’l-Lebîb an Kütübi’l-E’arîb, Beyrut 1412/1992, Daru’l-Fikr.
İBN KESÎR, Ebü'l-Fida İmadüddin İsmail b. Ömer, Tefsîru’l-Kur’ani’l-Azîm, Kahire 2010, Dâru’l-Kütübi ve’l-Vesâiki’l-Kavmiyye, Cilt IV.
İBN NUREDDİN, Hatib Mevzii, Mesâbihu’l-Meânî fî Hurûfi’l-Meânî, (Thk: Aiz b. Nafi’ b. Dayfullah Ömer), Kahire 1414/2994, Daru’l-Menâr.
İSLAMOĞLU, Mustafa, Hayat Kitabı Kur’an, İstanbul 2011, Düşün Yayıncılık, Cilt II.
KAÇAR, Halil İbrahim, “Arapça’da Meânî (Semantik) Açısından Atıf (Bağlama) Edatları”, Cumhuriyet Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, Sivas 2012, Cilt XVI, Sayı 2.
KARAGÖZ, Mustafa. Dilbilimsel Tefsir ve Kur’an’ı Anlamaya Katkısı, Ankara 2010, Ankara Okulu Yayınları.
KARAKAYA, Mehmet Murat, Kur’an’ın Anlaşılmasında Dil Problemi, İstanbul 2003, Marifet Yayınları.
KARAMAN, Hayreddin, ÇAĞRICI, Mustafa, DÖNMEZ, İbrahim Kafi ve GÜMÜŞ Sadreddin, Kur’an Yolu Türkçe Meâl ve Tefsir, Ankara 2014, DİB Yayınları, Cilt V.
el-MÂVERDÎ, Ebu’l-Hasan Ali b. Muhammed b. Habîb, en-Nüket ve’l-Uyûn, Beyrut trs., Daru’l-Kütübi’l-İlmiyye, Cilt VI.
en-NESEFÎ, Ebu’l-Berekât, Tefsîru’n Nesefî (Medâriku’t-Tenzîl an Hakâiku’tTe’vîl), Thk: Şeyh Mervân Muhammed eş-Şe’âr, Beyrût 1416/1996, Dâru’n-Nefâis, Cilt IV.
ÖZDOĞAN, Mehmet Akif, Arapça Gramerinde Anlam ve Biçim Açısından Farklı Kullanımlar, Kahramanmaraş 2015, Noya Medya.
ÖZTÜRK, Mustafa, Kur’an-ı Kerim Meali, İstanbul 2013, Düşün Yayıncılık. er-RÂZÎ, Fahruddîn, Tefsiru’l-Kebîr (Mefâtîhu’l-Ğayb), Thk: Seyyid İmrân, Kahire 1433/2012, Daru’l-Hadîs, Cilt XVI.
es-SABÛNÎ, Muhammed, Safvetü’t-Tefâsîr, İstanbul trs., Dersaâdet, Cilt III. SELMÂN, Ali Casim, Mevsûatü Meânî’l-Hurûfi’l-Arabiyye, Amman 2003, Daru Esame.
ŞENER, Abdulkadir, Sofuoğlu, Cemal ve YILDIRIM, Mustafa, Yüce Kur'an ve Açıklamalı-Yorumlu Meâli, İzmir 2011, Tibyan Yayıncılık.
ez-ZEMAHŞERÎ, Cârullah Ebü’l-Kâsım Mahmûd b. Ömer, el-Keşşaf an Hakaiki Gavamizi’t-Tenzil ve Uyuni’l-Ekavil fî Vucühi’t-Te’vil, (Thk: Şeyh Adil Ahmed Abdulmevcud ve Şeyh Ali Muhammed el-Muavviz), Riyad 1418/1998, Mektebetü’l-Ubeykan, Cilt VI.
ez-ZERKEŞÎ, Muhammed b.Abdillah, el-Burhân fî Ulûmi’l-Kurân, Kahire 1422/2006, Dâru’l-Hadîs.