Zoopolis ya da Postmodern Fabl

Hayvan etiği son zamanların en tartışmalı konularından birisidir. Bu sayede hayvan hakları üzerine geniş bir literatür oluşmuştur. Ancak Will Kymlicka ve Sue Donaldson hayvan hakları hareketinin bir süredir tökezlediğini ve yeni bir yola ihtiyaç duyduğunu düşünmektedir. Onlar bu güçlüğü aşmak için Zoopolis: Hayvan Haklarının Siyasal Kuramı adlı kitabı yazdılar. Çözüm için önerilen çerçeve, faillik, egemenlik, insan üstünlüğü, rasyonalite, hislilik, vatandaşlık gibi siyaset felsefesi kavramlarının hayvan hakları meselesine teşmil edilmesidir. Düşünürlerin amaçları hem pozitif hem de negatif görevleri kapsayacak bir siyasal kuramın insan-hayvan ilişkisinin adil koşullarını yaratabileceğini ispatlamaktır. Bu görevi yerine getirebilmek için hayvanları üç farklı siyasi bağlama karşılık gelen üç sınıfa ayırırlar: Vatandaşlar olarak evcil, egemen topluluklar olarak vahşi ve yerleşimciler olarak eşik hayvanlar. Fakat biz Zoopolis'in bizzat kendisinin idealler ve gerçekler arasında "liminal" bir konumda sıkıştığını savunacağız. Dolayısıyla Zoopolis’in eksikliğini hissettiği şey, âraftan kurtulmak için alınması elzem esaslı bir karardır.

Zoopolis or Postmodern Fabl

Animal ethics, one of the most controversial topics of recent times, has produced a massive literature on animal rights. However, Will Kymlicka and Sue Donaldson believe that the animal rights movement has been stumbling for a while and needs a new path. Thus, they wrote a book on Zoopolis: The Political Theory of Animal Rights to prevail over the question difficulty. The proposed framework here for the solution is to extend the concepts of political philosophy such as agency, sovereignty, human supremacy, rationality, sentience, citizenship to the issue of animal rights. They aim to prove that a political theory which includes both positive and negative tasks can create fair conditions of the human-animal relationship. To be able to accomplish this task, they divide animals into three classes which correspond to three different political contexts: Domestic animals as citizens, wild animals as sovereign communities and liminal animals as denizens. Nevertheless, we will argue that Zoopolis itself is trapped in a "liminal" position between its own ideals and reality. Therefore, what Zoopolis lacks is an exact “decision” to get rid of staying in limbo. Zoopolis, Animal rights, sovereignity, agency, citizenship, sentience, rationality.

PDF

___

Beck, U. (2005). Siyasallığın İcadı. (Çev. N. Ülner). İstanbul: İletişim Yayınları.
Best, S. & K. (2011). Postmodern Teori. (Çev. M. Küçük). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
Bilgin, Ö. (2014). Sadakat Ahlakı. Ankara: Aktif Düşünce Yayınları.
Cochrane, A. & Garner, R. & O’Sullivan, S. (2018). Animal Ethics and the Political. Critical Review of International Social and Political Philosophy, 21 (2), 261- 277.
Cochrane, A. (2013). Cosmozoopolis: The Case Against Group-Differentiated Animal Rights. Law, Ethics and Philosophy, 1, 127-141.
Donaldson, S. & Kymlicka, W. (2014). Unruly Beasts: Animal Citizens and the Threat of Tyranny. Canadian Journal of Political Science, 47 (1), 23-45.
Donaldson, S. & Kymlicka, W. (2016). Zoopolis: Hayvan Haklarının Siyasal Kuramı. (Çev. M. Yıldırım). İstanbul: Koç Üniversitesi Yayınları.
Edmundson, W. A. (2015). Do Animals Need Citizenship? International Journal of Constitutional Law, 13 (3), 749-765.
Garner, R. (2002). Animal Rights, Political Theory and the Liberal Tradition. Contemporary Politics, 8 (1), 7-22.
Garner, R. (2017). Animals and Democratic Theory: Beyond an Anthropocentric Account. Contemporary Political Theory, 16 (4), 459-477.
Gormly, S. (2019). Deliberation, Unjust Exclusion, and the Rhetorical Turn. Contemporary Political Theory, 18 (2), 202-226.
Han, B.-C. (2019). Psikopolitika: Neoliberalizm ve Yeni İktidar Teknikleri. (Çev. H. Barışcan), İstanbul: Metis Yayınları.
Harari, Y. N. (2015). Hayvanlardan Tanrılara Sapiens: İnsan Türünün Kısa Bir Tarihi. (Çev. E. Genç), İstanbul: Kolektif Yayınları.
Harari, Y. N. (2016). Homo Deus: Yarının Kısa Bir Tarihi. (Çev. P. N. Taneli). İstanbul: Kolektif Yayınları.
Harari, Y. N. (2019). 21. Yüzyıl İçin 21 Ders. (Çev. S. Siral). İstanbul: Kolektif Yayınları.
Hinchcliffe, C. (2015). Animals and the Limits of Citizenship: Zoopolis and the Concept of Citizenship. The Journal of Political Philosophy, 23 (3), 302-320.
Hooley, D. (2018). Political Agency, Citizenship, and Non-Human Animals. Res Publica, 24 (4), 509-530.
Horta, O. (2013). Zoopolis, Intervention, and the State of Nature. Law, Ethics and Philosophy, 1, 113-125.
Kara, U. Y. (2014). Kimlik Oyunu: Video Oyunları, Yeni Medya ve Kimlik. İstanbul: İletişim Yayınları.
Kasperbauer, T. J. (2015). Rejecting Empathy for Animal Ethics. Ethical Theory and Moral Practise, 18 (4), 817-833.
Küçükalp, K. (2019). Yeni Hümanizm ve İnsan Kavramının Küçülmesi. İnsanı Yeniden Düşünmek: Modern Düşüncede Temel Tartışmalar. (Ed. L. Sunar & L. Karagöz). İstanbul: İlem Yayınları.
Kymlicka, W. & Donaldson, S. (2014). Animal Rights, Multiculturalism, and the Left. Journal of Social Philosophy, 45 (1), 116-135.
Kymlicka, W. (1998). Çokkültürlü Yurttaşlık: Azınlık Haklarının Liberal Teorisi. (Çev. A. Yılmaz). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
Kymlicka, W. (2017). Human Rights without Human Supremacism. Canadian Journal of Philosophy, 48 (6), 763-792.
Ladwig, B. (2015). Against Wild Animal Sovereignty: An Interest-Based Critique of Zoopolis. The Journal of Political Philosophy, 23 (3), 282-301.
Nurse, A. & Ryland, D. (2013). A Question of Citizenship. Journal of Animal Ethics, 3 (2), 201-207.
Özel, İ. (2013). Erbain: Kırk Yılın Şiirleri. İstanbul: Tiyo Yayınları.
Papadopoulos, D. (2010). Insurgent Posthumanism. Ephemera, 10 (2), 134-151.
Rodrigez, I. O. (2017). Animal Citizenship, Phenomenolgy, and Ontology: Some Reflections on Donaldson’s & Kymlicka’s Zoopolis. Bangladesh Journal of Bioethics, 8 (1), 21-32.
Rosello, D. H. (2017). “To Be Human, Nonetheless, Remains a Decision”: Humanism as Decisionism in Contemporary Critical Theory. Contemporary Political Theory, 16 (4), 439-458.
Saramago, J. (2015). Körlük. (Çev. I. Ergüden). İstanbul: Kırmızıkedi Yayınları.
Widder, N. (2014). Deleuze’den Sonra Siyaset Teorisi. (Çev. F. Ege). Ankara: Bilim ve Sosyalizm Yayınları.