Yeni Bir Ahlaki Doğalcılık Türü Olarak Cornell Realizm

Cornell realizm, 1980’lerde ortaya çıkan yeni bir ahlaki doğalcılık türüdür. Bu görüşü yeni ve ayırıcı kılan, ahlaki özelliklerin ne diğer doğal özelliklere in-dirgenebilen ne de diğer doğal özelliklerle çözümlenebilen kendine has özellik-ler olduğunu ortaya koymasıdır. Cornell realistler yalnızca yeni bir ahlaki doğal-cılık türü ortaya koymamış, ahlaki yargılarımızın en iyi açıklamasının ahlaki özellikler olduğunu iddia ederek ahlaki realizm savunması da yapmışlardır. Bü-tün bunların yanında, Cornell realizm bir ahlaki doğalcılık türü olarak doğalcı metafiziğin felsefi zayıflıklarını taşımaktadır ve ahlaki yargılarımıza ilişkin bir takım işlevleri açıklamada başarısızdır.

Cornell Realism as a New Type of Moral Naturalism

Cornell realism is a new type of moral naturalism which emerged in the 1980’s. What makes this view distinctive is its suggestion that moral prop-erties are sui generis properties neither reducible to nor analyzable in terms of other natural properties. Cornell realists not only formulated a new type of moral naturalism, but they also defended moral realism that the best explana-tion of our moral judgments is the existence of moral properties. Besides all these, Cornell realism as a naturalist theory is bearing the philosophical weak-nesses of metaphysical naturalism and unsuccessful in explaining some func-tions of our moral judgments.

PDF

___

Boyd, R. N. (1988). How to Be a Moral Realist. Essays on Moral Realism. (Ed. G.
Sayre-McCord). New York: Cornell University Press, 181-228.
Copp, D. (1990). Explanation and Justification in Ethics. Ethics, 100 (2), 237-258.
Dancy, J. (2006). Moral Nonnaturalism. The Oxford Handbook of Ethical Theory. (Ed. D. Copp). New York: Oxford University Press, 122-145.
Jackson, F. (1998). From Metaphysics to Ethics A Defence of Conceptual Analysis. Oxford: Oxford University Press.
Joyce, R. (2006) The Evolution of Morality. Massachusetts: MIT Press.
Leuenberger, S. (2008). Supervenience in Metaphysics. Philosophy Compass, 3 (4), 749-762.
Miller, A. (2003). An Introduction to Contemporary Metaethics. Oxford: Polity Press.
Pojman, L. P. & Fieser, J. (2012). Ethics: Discovering Right and Wrong. Belmont: Wadsworth Publishing.
Railton, P. (1986). Moral Realism. The Philosophical Review, 95 (2), 163-207.
Sayre-McCord, G. (1988). Moral Theory and Explanatory Impotence. Essays on Moral Realism. (Ed. G. Sayre-McCord). New York: Cornell University Press, 256-281.
Sayre-McCord, G. (2006). Moral Realism. The Oxford Handbook of Ethical Theory. (Ed. D. Copp). New York: Oxford University Press, 39-62.
Sturgeon, N. L. (1988). Moral Explanations. Essays on Moral Realism. (Ed. G. Sayre-McCord). New York: Cornell University Press, 229-255.
Sturgeon, N. L. (2006). Moral Naturalism. The Oxford Handbook of Ethical Theory. (Ed. D. Copp). New York: Oxford University Press, 91-121.
Yöney, F. (2015). Ahlak Felsefesinde Olgu-Değer Ayrımı ve Nesnelci Ahlaki Rea-lizm Açısından Değerlendirilmesi. Felsefe Dünyası, 61, 241-268.
Yöney, F. (2018). Çağdaş Ahlaki Doğaüstücülük ve Russ Shafer-Landau. Kaygı, 30, 225-237.