İbn Haldun'da Siyasal Gücün Kullanılmasında 'Asa-biyet'in Önemi

Bu çalışmanın konusu, İbn Haldun’da siyasal gücün kullanılmasında "asabi-yet"in önemidir. İnsan varlığı için içtimai hayat zorunludur. Bu da onların ör-gütlenmelerini ve devlet kurmalarını gerekli kılar. Örgütlenmek, toplu hedeflere ulaşmak amacıyla bireylerin oluşturduğu siyasal kurumdur. Devlet, sınırları belli bir toprak üzerinde örgütlenmiş bir halkın siyasal statüsüdür. İbn Haldun devle-tin iki temele dayandığını düşünür. Bunlardan biri, asabiyettir. İkincisi ise, dev-letin her türlü giderini karşılayabilmek için ihtiyaç duyulan paradır. Asabiyet, uyrukların kendi yurtlarını yabancıların saldırılarından korumaları, istilacıları püskürtmeleri ve topraklarını genişletmeleri için sahip oldukları birlikteliktir. Devleti kurmak ve yönetmek için gerekli olan siyasal gücün temelini asabiyet oluşturur. İbn Haldun’a göre güçlü bir asabiyete sahip olmak için, şeceresi güçlü bir asalete sahip olmak gerekir. Dolayısıyla, devlet kurucusu olmak, hükümdar olmak, kişinin kendi soy birliğini korumasını ve sürdürmesini zaruri kılmakta-dır. Çünkü asabiyetin bozulması, devlet ve hükümdarlık için gerekli olan siyasal gücün ortadan kalkması demektir.

The Importance of Asabiyya in the Use of Political Power in Ibn Khaldun

The importance of “asabiyya” in the use of political power in Ibn Khaldun. Social life is necessary for human existence. This makes it necessary to their organization and establish the state. To organize, it is a political insti-tution created by individuals to reach collective goals. The state is the political status of a people whose borders are organized on a certain territory. Ibni Khaldun thinks that the state is based on two bases. One of them is “asabiyya”. Secondly, the state is the money needed to pay all expenses. “Asabiyya” is the unity that nations have to protect their homeland from the attacks of strangers, to invade the invaders and to expand their territory. It builds the foundation of the political power necessary to establish and govern the state. According to Ibn Khaldun, it is necessary to be noble to have a strong “asabiyya”. Therefore, state founder, to become ruler to be, the person makes it essential to preserve and maintain the unity of their lineage. Because the "asabiyya" deterioration means that the political power necessary for the state and the ruling is to demolition.

PDF

___

Apak, A. (2016). Erken Dönem İslam Tarihinde Asabiyet. İstanbul: Ensar Neşriyat.
Aristoteles. (1975). Politika. (Çev. M. Tunçay). İstanbul: Remzi Kitabevi.
Arslan, A. (1997). İbn Haldun’un İlim ve Fikir Dünyası. Ankara: Vadi Yayınları.
Bağce, H. E. (2005). İbn Haldun’un İdeolojik Kuramı: Karşılaştırmalı Bir Çözüm-leme. Doğu Batı Düşünce Dergisi, 31, 199-214.
Beck, U. (2013). Siyasallığın İcadı. (Çev. N. Ülner). İstanbul: İletişim Yayınları.
Cicero (2014). Devlet Üzerine. (Çev. C. C. Çevik). İstanbul: İthaki Yayınları. Durğun, S. (2017). Paul Ricoeur: Anlatı Olarak Tarih. Beytulhikme An International Journal of Philosophy, 7 (1), 165-204.
Duru, Z. (2014). Sosyolojide Temel Kavramlar ve Kurucu Fikirler. Ankara: Detay Yayıncılık.
Engels, F. (2008). Ütopik Sosyalizm ve Bilimsel Sosyalizm. (Çev. Komisyon). Ankara: Sol Yayınları.
Engels, F. (2015). Ailenin Özel Mülkiyetin ve Devletin Kökeni. (Çev. H. İlhan). Anka-ra: Alter Yayıncılık.
Farabi (1990). El-Medinetü’l-Fazıla. (Çev. A. Arslan). Ankara: Vadi Yayınları.
Giddens, A. & Sutton, P. W. (2014). Sosyolojide Temel Kavramlar. (Çev. A. Esgin). Ankara: Phoenix Yayınevi.
Güneş, H. (2016). Sosyoloji Terimleri Sözlüğü. Ankara: Ütopya Yayınevi.
İbn Haldun (1988). Mukaddime II. (Çev. Z. K. Ugan). İstanbul: Milli Eğitim Ba-kanlığı Yayınları.
İbn Haldun (1989). Mukaddime I. (Çev. Z. K. Ugan), İstanbul: Milli Eğitim Bakan-lığı Yayınları.
İbn Haldun (2017). Devlet. (Çev. O. Arpaçukuru). İstanbul: İlke Yayıncılık.
Lacoste, Y. (2012). İbn Haldun: Tarih Biliminin Doğuşu. (Çev. M. Sert), İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
Machiavelli, N. (2010). Hükümdar. (Çev. N. Adabağ). İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
Marks, K. & Engels, F. (2008). Alman İdeolojisi. (Çev. S. Belli). Ankara: Sol Yayın-ları.
Nozick, R. (2006). Anarşi, Devlet ve Ütopya. (Çev. A. Oktay). İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
Platon (1982). Diyaloglar I: Gorgias. (Çev. M. C. Anday), İstanbul: Remzi Kitabevi.
Platon (1986). Diyaloglar II: Protagoras. (Çev. T. Gökçöl). İstanbul: Remzi Kitabe-vi.
Platon (2002). Devlet. (Çev. H. Demirhan). İstanbul: Sosyal Yayınlar.
Platon (2014). Devlet Adamı. (Çev. F. Akderin). İstanbul: Say Yayınları.
Polat, S. & Polat, S. A. (2016). Bedevi Ümrandan Hazeri Ümrana Geçiş: Boş Za-man Kültürüne Bir Bakış. Kastamonu Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fa-kültesi Dergisi, 12, 572-583.
Rousseau, J.-J. (2010). Toplum Sözleşmesi. (Çev. V. Günyol), İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
Schmitt, C. (2006). Siyasal Kavramı. (Çev. E. Göztepe), İstanbul: Metis Yayınları.
Uludağ, S. (2015). İbn Haldun. Ankara: Harf Eğitim Yayıncılık.
Ziya, H. & Fahri, Z. (1940). İbn Haldun. İstanbul: Kanaat Kitabevi.