Hermeneutiğin Ontolojik Temellendirilişi: Heidegger ve

Ontological Groundwork for Hermeneutics: Heidegger and Gadamer

Heidegger transformed Schleiermacher and Dielthey"s hermeneutic approaches epistemological and procedural implications on an ontological basis and in Time and Being by using "hermeneutic cycle" he have brought a thinking experience in to hermeneutics. Heideggerian pretense claims that understanding has an ontological not epistemological basis. This claim had a broad repercussion in Gadamer who have brought his thesis about universality of hermeneutics in philosophy. Heidegger and Gadamer"s importance in hermeneutic tradition is that they have based Husserl"s phenomenological methodology (which has an epistemological implication) in an ontological context. Both in Heidegger"s and Gadamer"s philosophy, ontology correspond to understanding existence of humanly existence in Dasein style. In this context; the basic structure of both philosophers hermeneutic approach consists of the original link between phenomena and logos as verbalism which is; the essential relation between language, understanding and rendition

___

Bernstein, R. J. (2009). Objektivizmin ve Rölativizmin Ötesi (çev. F. Yılmaz). İstan- bul: Paradigma Yayınları.
Bubner, R. (1993). Modern Alman Felsefesi (çev. A. Yardımlı). İstanbul: İdea Yayı- nevi.
Caputo, J. D. (2002). Varlık Düşüncesi ve İnsanlığın Diyalogu: Heidegger ve Rorty. İnsan Bilimlerine Prolegomena: Dil, Gelenek ve Yorum (der. & çev. H. Arslan). İstanbul: Paradigma Yayınları.
Carman, T. (2006). The Principle of Phenomenology. The Cambridge Companion to Heidegger (ed. C. B. Guignon). Cambridge: Cambridge University Press.
Dostal, R. J. (2006). Time and Phenomenology in Husserl and Heidegger. The Cambridge Companion to Heidegger (ed. C. B. Guignon). Cambridge: Cambrid- ge University Press.
Frede, D. (2006). The Question of Being: Heidegger"s Project. The Cambridge Companion to Heidegger (ed. C. B. Guignon). Cambridge: Cambridge Univer- sity Press.
Gadamer, H.-G. (1976). Philosophical Hermeneutics (ed. & trans. D. E. Linge). Ber- keley: University of California Pres.
Gadamer, H.-G. (2002a). Hermeneutik Problemin Evrenselliği. Hermeneutik ve Hümaniter Disiplinler (der. & çev. H. Arslan). İstanbul: Paradigma Yayınları.
Gadamer, H.-G. (2002b). Kuşkucu Hermeneutik. Hermeneutik ve Hümaniter Disip- linler (der. & çev. H. Arslan). İstanbul: Paradigma Yayınları.
Gadamer, H.-G. (2002c). Eleştirmenlerime Cevap. Hermeneutik ve Hümaniter Disiplinler (der. & çev. H. Arslan). İstanbul: Paradigma Yayınları.
Gadamer, H.-G. (2002d). Metin ve Yorum. Hermeneutik ve Hümaniter Disiplinler (der. & çev. H. Arslan). İstanbul: Paradigma Yayınları.
Gadamer, H.-G. (2002e). İnsan ve Dil. İnsan Bilimlerine Prolegomena: Dil, Gelenek ve Yorum (der. & çev. H. Arslan). İstanbul: Paradigma Yayınları.
Gadamer, H.-G. (2002f). Hermeneutik Refleksiyonun Kapsamı ve Fonksiyonu. Retorik, Hermeneutik ve Sosyal Bilimler: İnsan Bilimlerinde Retoriğe Dönüş (der. & çev. H. Arslan). İstanbul: Paradigma Yayınları.
Gadamer, H.-G. (2002g). Hermeneutik ve Logosentrizm. Hermeneutik ve Hümani- ter Disiplinler (der. & çev. H. Arslan). İstanbul: Paradigma Yayınları.
Gadamer, H.-G. (2003). Hermeneutik. Hermeneutik Üzerine Yazılar (der. & çev. D. Özlem: Ankara: İnkılap Kitabevi.
Gadamer, H.-G. (2008). Hakikat ve Yöntem I (çev. H. Arslan & İ. Yavuzcan). İs- tanbul: Paradigma Yayınları.
Gadamer, H.-G. (2009). Hakikat ve Yöntem II (çev. H. Arslan & İ. Yavuzcan). İstanbul: Paradigma Yayınları.
Gorner, P. (2007). Heidegger's Being and Time: An Introduction. New York: Camb- ridge University Press.
Grondin, J. (2003). The Philosophy of Gadamer (trans. K. Plant). Chesham: Acumen Publishing.
Heidegger, M. (2001). Sein und Zeit. Tübingen: Max Niemeyer Verlag.
Heidegger, M. (2002a). Dilin Doğası. İnsan Bilimlerine Prolegomena: Dil, Gelenek ve Yorum (der. & çev. H. Arslan). İstanbul: Paradigma Yayınları.
Heidegger, M. (2002b). Hümanizm Üzerine Mektup. Hümanizmin Özü (der. & çev. A. Aydoğan). İstanbul: İz Yayıncılık.
Heidegger, M. (2008). Varlık ve Zaman (çev. H. Ökten). İstanbul: Agora Kitaplığı.
Hekman, S. (1999). Bilgi Sosyolojisi ve Hermeneutik (çev. H. Arslan & B. Balkız). İstanbul: Paradigma Yayınları.
Hoy, D. C. (2006). Heidegger and the Hermeneutic Turn. The Cambridge Compa- nion to Heidegger (ed. C. B. Guignon). Cambridge: Cambridge University Press.
Ormitson, G. L. & Schrift, A. D. (2002). Hermeneutiğe Giriş. Hermeneutik ve Hümaniter Disiplinler (der. & çev. H. Arslan). İstanbul: Paradigma Yayınları.
Palmer, R. E. (1969). Hermeneutics: Interpretation Theory in Schleiermacher, Dilthey, Heidegger, and Gadamer. Evanston: Northwestern University Press.
Wachterhauser, B. R. (2002). Anlamada Tarih ve Dil. İnsan Bilimlerine Prolegome- na: Dil, Gelenek ve Yorum (der. & çev. H. Arslan). İstanbul: Paradigma Yayın- ları.
Wright, K. (2002). Gadamer: Dilin Spekülatif Yapısı. İnsan Bilimlerine Prolegome- na: Dil, Gelenek ve Yorum (der. & çev. H. Arslan). İstanbul: Paradigma Yayın- ları.
Öz: Scheleiermacher ve Dilthey"ın hermeneutik yaklaşımlarının
epistemolojik ve yöntemsel içerimini ontolojik bir temelde dönü
şüme uğratan Heidegger, Varlık ve Zaman"da gerçekleştirdiği
"hermeneutik döngü" aracılığıyla hermeneutiğe yeni bir düşünce
deneyimi kazandırmıştır. Anlamanın epistemolojik değil ontolojik
bir zemine sahip olduğunu söyleyen Heideggerci iddia, hermene
utiğin evrenselliği tezini felsefeye taşıyan Gadamer"de yankısını
bulmuştur. Heidegger ve Gadamer"in hermeneutik gelenek açısın
dan önemi epistemolojik bir içerime sahip olan Husserl"in fenome
nolojik metodolojisini ontolojik bağlamda temellendirmiş olmala
rıdır. Hem Heidegger"de hem de Gademer'de ontoloji dünyada
Dasein tarzında varolan insansal varlığın anlayan varlığına karşılık
gelir. Bu bağlamda her iki düşünürün hermeneutik yaklaşımının temel iskeletini fenomenler ve söz olarak logos arasındaki kökensel bağ yani; anlama, yorumlama ve dil arasındaki özsel ilişki oluştu- rur.
Anahtar Kelimeler: Heidegger, Gademer, hermeneutik, hermene
utik döngü, ontoloji, gelenek.