Menkul Kıymet Yatırımcıların Risk Alma Eğilimleri

Finansal yatırım kararlarının en önemli faktörlerinin başında gelen risk kavramının bir göstergesi olarak Risk İştahı Endeksi, Merkezi Kayıt Kuruluşu tarafından farklı yatırımcı türleri için hazırlanmaktadır. Bu çalışmada Yabancı, Yerli, Yerli Gerçek ve Yerli Tüzel yatırımcı risk iştahı endeksleri arasındaki ilişki incelenmiştir. 04.01.2008-07.08.2020 dönemi haftalık verileri ile oluşturulan VAR modelleri ile analizler gerçekleştirilmiştir. Değişkenlerin uzun dönemde birlikte hareket ettikleri, tüm risk iştahı endeksi çiftlerinin birbiri ile karşılıklı nedenselliğe sahip olduğu sonucuna varılmıştır. Ayrıca değişkenlerin yaklaşık iki haftalık sürede % 3,5’luk şoklarla etkili olduğu ve tüm yatırımcı türlerinin Yabancı Yatırımcı risk iştahından ortalama % 80 civarında etkilendiği tespit edilmiştir.

Risk Taking Tendencies of Securities Investors

As an indicator of the concept of risk, which is one of the most important factors in financial investment decisions, the Risk Appetite Index is prepared by the Central Registry Agency for different types of investors. In this study, the relationship between Foreign, Domestic, Domestic Real and Domestic Legal Investor Risk Appetite Indices has been examined. Analyzes were carried out with VAR models created with weekly data for the period 04.01.2008-07.08.2020. It is concluded that the variables act together in the long run and all risk appetite index pairs have mutual causality with each other. In addition, it has been determined that the variables are effective with 3.5% shocks in about two weeks and all types of investors are affected by the Foreign Investor risk appetite by an average of 80%.

PDF

___

1. Aaron, M., ve Illing, M.A. (2003). Brief Survey of Risk-Appetite Indexes, Bank of Canada Financial System Review,
2. Akdağ, S. ve İskenderoğlu, Ö. (2019). Risk İştahı Endeksinin Markov Rejim Modeli ile İncelenmesi: Türkiye Örneği. Ege Akademik Bakış, 19 (2): 265-275.
3. Akıncı, G.Y., Akınca, M. ve Yılmaz, Ö. (2014). Finansal Gelişmişliğin Makroekonomik Belirleyicileri: Türkiye İçin Bir VAR Modeli. Uluslararası Alanya İşletme Fakültesi Dergisi, 6 (1): 1-15.
4. Altay, E. ve Yaşar Akçalı, B. (2012). İMKB’de Yatırımcı Risk İştahı ile Borsa Krizleri Arasındaki İlişkinin Analizi. BDDK Bankacılık ve Finansal Piyasalar, 6 (1): 45-79.
5. Anbar, A. ve Eker, M. (2009). Bireysel Yatırımcıların Finansal Risk Algılamalarını Etkileyen Demografik ve Sosyoekonomik Faktörler. ZKÜ Sosyal Bilimler Dergisi, 5 (9): 129–150.
6. Ang, A., Hodrick, R. J., Xing, Y., ve Zhang, X. (2006). The Cross-Section Of Volatility And Expected Returns. The Journal of Finance, 61(1): 259–299.
7. Ang, A., Hodrick, R. J., Xing, Y., ve Zhang, X. (2009). High İdiosyncratic Volatility And Low Returns: International and Further US Evidence. Journal Of Financial Economics, 91(1): 1–23.
8. Baker, M., ve Wurgler, J. (2006). Investor sentiment and the cross-section of stock returns. The Journal of Finance, 61(4): 1645–1680.
9. Bali, T. G., ve Cakici, N. (2008). Idiosyncratic Volatility and The Cross Section of Expected Returns. Journal of Financial and Quantitative Analysis, 43(1): 29–58.
10. Bayazıt Hayta, A. (2014). Bireysel Yatırımcıların Finansal Risk Algısına Etki Eden Psikolojik Önyargılar. TSA, 18 (3): 329-352.
11. Bolak, M. (2004). Risk ve Yönetimi. Birsen Yayınevi. İstanbul.
12. Brown, D. P., ve Ferreira, M. A. (2016). Idiosyncratic Volatility of Small Public Firms And Entrepreneurial Risk. Quarterly Journal of Finance, 6(1): 1–59.
13. Brown, G. W., ve Cliff, M. T. (2004). Investor Sentiment and The Near-Term Stock Market. Journal of Empirical Finance, 11(1): 1–27.
14. Charemza, W.W. ve Deadman, D.F. (1993). New Directions in Econometric Practice. UK: Edward Elgar Publishing
15. Chua, C. T., Goh, J., ve Zhang, Z. (2010). Expected Volatility, Unexpected Volatility, And The Cross-Section Of Stock Returns. Journal of Financial Research, 33(2): 103–123.
16. Çelik, S., Dönmez, E. ve Acar, B. (2017). Risk İştahının Belirleyicileri: Türkiye Örneği. Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Özel Sayı 10: 153-162.
17. Dickey D.A. ve Fuller,W.A. (1981). Likelihood Ratio Statistics For Autoregressive Time Series With A Unit Root. Econometrica, 49: 1057-1072.
18. Dickey, D.A. ve Fuller, W.A. (1979). Distribution of The Estimators for Autoregressive Time Series With A Unit Root. Journal of the American Statistical Association, 74: 427-431.
19. Fama, E.F. ve French, K.R. (2015). A Five Factor Asset Pricing Model. Journal of Financial Economics, 116(1): 1-22.
20. Fettahoğlu, S. (2019). Relationship Between Credit Default Swap Premium and Risk Appetite According to Types of Investors: Evidence From Turkish Stock Exchange. Muhasebe ve Finansman Dergisi, 84: 265-278.
21. Fu, F. (2009). Idiosyncratic Risk and The Cross-Section of Expected Stock Returns. Journal of Financial Economics, 91(1): 24–37.
22. Granger, C.W.J. (1969). Investigating Causal Relations by Econometric Models ve Cross-Spectral Methods. Econometrica, 37 (3): 424-438.
23. Gu, M., Kang, W., & Xu, B. (2018). Limits of Arbitrage and İdiosyncratic Volatility: Evidence From China Stock Market. Journal of Banking & Finance, 86: 240–258.
24. Hermosillo, B.G. (2008). Investors’ Risk Appetite and Global Financial Market Conditions Prepared by Brenda González-Hermosillo. IMF Working Paper. Monetary and Capital Markets Department: 1-78.
25. Hillson, D. ve Murray, R. (2011). Using Risk Appetite And Risk Attitude To Support Appropriate Risk Taking: A New Taxonomy And Model. Journal of Project, Program & Portfolio Management, 2 (1): 29-46.
26. Hur, J., Pettengill, G., & Singh, V. (2014). Market States and The Risk-Based Explanation of The Size Premium. Journal of Empirical Finance, 28: 139–150.
27. İskenderoğlu, Ö. ve Akdağ, S. (2019). Risk İştahı ile Petrol Fiyatları, Döviz Kuru, Altın Fiyatları ve Faiz Oranları Arasında Nedensellik Analizi: Türkiye Örneği. Doğuş Üniversitesi Dergisi, 20 (1): 1-14.
28. Kaya, A. (2019). Stres, Yönetimi Ve Finansal Stres. Kriter Yayınevi. İstanbul.
29. Kök, D. ve Uyğur, M. E. (2014). Finansal Piyasalarda Fiyat Etkileşimi: BİST 100 ve Seçilmiş Finansal Göstergeler İçin VAR Analizi. Pamukkale İşletme ve Bilişim Yönetimi Dergisi, 1 (1): 1-23.
30. Kumar, Manmohan S. ve Avinash Persaud (2002). Pure Cointagion and Investors’ Shifting Risk Appetite: Analytical Issues and Empirical Evidence. International Finance, 5(3): 401-426.
31. Liu, M.H., Margaritis, D. ve Tourani-Rad, A. (2012). Risk Appetite, Carry Trade and Exchange Rates. Global Finance Journal, 23: 48–63.
32. Malkiel, B. G., ve Xu, Y. (2002). Idiosyncratic Risk and Security Returns. University of Texas at Dallas.
33. Maraval, A. M. (2017). Indicators of Risk Appetite and Applications in Trading. Department of Mathematics, Imperial College London. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi.
34. Misina, M. (2003). What Does the Risk-Appetite Index Measure?. Bank to Canada Working Paper. No: 2003-23.
35. Misina, M. (2005). Benchmark Index of Risk Appetite. SRN: https://ssrn.com/ abstract=817445, Erişim Tarihi: 21.12.2020.
36. MKK. (2020). Merkezi Kayıt Kuruluşu.
37. Qadan, M. (2019). Risk Appetite, İdiosyncratic Volatility and Expected Returns. International Review of Financial Analysis, 65: 1-12.
38. Qadan, M. ve Idilbi-Bayaa, Y. (2020). Risk Appetite And Oil Prices. Energy Economics. 85: 1-12.
39. Saraç, M. ve Kahyaoğlu, M. B. (2011) Bireysel Yatırımcıların Risk Alma Eğilimine Etki Eden Sosyo-Ekonomik ve Demografik Faktörlerin Analizi. BDDK Bankacılık ve Finansal Piyasalar, 5 (2):135-157.
40. Saraç, T. B., İskenderoğlu Ö. ve Akdağ, S. (2016). Yerli ve Yabancı Yatırımcılara Ait Risk İştahlarının İncelenmesi: Türkiye Örneği. Sosyoekonomi Dergisi, 24 (30): 29-44.
41. Shi, Y., Liu, W. M., & Ho, K. Y. (2016). Public News Arrival and The İdiosyncratic Volatility Puzzle. Journal of Empirical Finance, 37: 159–172.
42. Tinic, S. M., ve West, R. R. (1986). Risk, return, and equilibrium: A revisit. The Journal of Political Economy: 126–147.
43. Tversky, A. ve Kahneman, D. (1974). Judgment under Uncertainty: Heuristics and Biases. Science. 185(4157): 1124-1131.
44. Wang, L. H., Lin, C. H., Kang, J. H., ve Fung, H. G. (2016). Idiosyncratic Volatility and Excess Return: Evidence from The Greater China Region. Finance Research Letters, 19: 126–129
45. Yılmaz, Ö. ve Akıncı, M. (2011). İktisadi Büyüme İle Cari İşlemler Bilançosu Arasındaki İlişki: Türkiye Örneği. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 15(2): 363-377.