Kalça veya Diz Protezi Cerrahisi Sonrası Klinikte Bakım Verenlerin Yükü ve Stres Düzeyi

Amaç: Bu çalışma kalça veya diz protezi ameliyatı olmuş hastaya klinikte bakım veren bireylerin bakım yükü ve stres düzeyini belirlemek amacıyla yapılmıştır. Gereç ve Yöntem: Tanımlayıcı ve kesitsel özellikteki araştırma verileri Ocak- Temmuz 2018 tarihleri arasında elde edilmiştir. Araştırmanın örneklemini, bir araştırma hastanesinin ortopedi kliniğinde kalça veya diz protezi ameliyatı olmuş hastaya bakım veren ve örneklem ölçütlerini karşılayan 58 bakım veren birey oluşturdu. Verilerin toplanmasında; “Hasta ve Bakım Veren Tanıtım Formu”, “Bakım Verme Yükü Ölçeği”, “Bakım Veren Stres Ölçeği” ve “Günlük Yaşam Aktiviteleri Ölçeği” kullanıldı. Bulgular: Bakım verenlerin bakım verme yükü ölçeği puan ortalamasının 22.25±11.50 olduğu, bakım veren stres ölçeği puan ortalamasının 4.51±2.74 olduğu saptanmıştır. Sonuç: Çalışma sonucunda, kalça veya diz protezi ameliyatı olmuş hastaya hastanede bakım verenlerin bakım yükü ve bakım veren stres ölçeği puan ortalamasının düşük düzeyde olduğu, fakat tam bağımlı düz

The Burden and Stress Level of Caregivers in Clinics to Patients After Hip or Knee Prosthesis Surge

Aim: The purpose of the study was assessment of the caregivers burden and stress level of care in clinics to patients after hip or knee prosthesis surgery. Materials and Methods: The descriptive and cross-sectional research data were obtained between January and July 2018. The sample of the study consisted of 58 people who met the sampling criteria of caregiver who underwent hip or knee prosthesis surgery at a orthopedics clinic of a research hospital. In the collection of data were used to “Patient and Caregiver Information Form”, “Caregivers Burden Scale”, “Caregiver Stress Scale” and “Daily Living Activities Scale”. Results: The mean value of the caregiver burden was 22.25±11.50 and the mean score of caregiver stress scale was 4.51±2.74. Conclusion: In the results of study, it was found that the average care load and care stress scale score of the caregivers of the patients who had hip or knee prosthesis surgery were low, but he caregiver's care burden and caregiver stress scale mean scores of the individuals who were fully dependent on the daily life activities scale were increased.

PDF

___

Ak, M., Yavuz, F., Lapsekili, N., Türkçapar, M.H. (2012). Kronik psikiyatrik bozukluğu bulunan hastaların ve bakım verenlerin bakım yükü açısından değerlendirilmesi. Düşünen Adam Psikiyatri ve Nörolojik Bilimler Dergisi, 25, 330-337.
Akgün Şahin, Z., Polat, H., Ergüney, S. (2009). Kemoterepi alan hastalara bakım verenlerin bakım verme yüklerinin belirlenmesi. Atatürk Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi, 12:2.
Atagün, M.İ., Balaban, Ö.D., Atagün, Z., Elagöz, M., Özpolat, A.Y. (2011). Kronik hastalıklarda bakım verme yükü. Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar-Current Approaches in Psychiatry,3, 513-352.
Bayram, H., Bilik, Ö. (2015). Majör ortopedik cerrahi uygulanan hastalara klinikte bakım verenlerin bakım yükünün ve etkileyen faktörlerin değerlendirilmesi. 7. Ulusal Ortopedi ve Travmatoloji Hemşireliği Kongresi; 27 Ekim -1 Kasım, Antalya.
Etters, L., Goodall, D., Harrison, B.E. (2008). Caregiver burden among dementia patient caregivers: A review of the literature. Journal of the American Academy of Nurse Practitioners, 20, 423-428.
Girgis, A., Lambert, S., Johnson, C., Waller, A., Currow, D. (2013). Physical, psychosocial, relationship, and economic burden of caring for people with cancer: A Review. Journal of Oncology Practice, 9, 197-202.
Gök Uğur, H., Çatıker, A. (2019). Evde bakım hastalarının bakım vericilerindeki stres düzeyi ve etkileyen faktörlerin belirlenmesi. Ege Üniversitesi Hemşirelik Fakültesi Dergisi, 35(3), 115-122.
Hartke, R.J., King, R.B. (2003). Telephone group intervention for older stroke caregivers. Topic in Stroke Rehabilitation, 9(4), 65-81.
İnci, F.H., Erdem, M. (2008). Bakım verme yükü ölçeği’nin türkçe'ye uyarlanması geçerlilik ve güvenilirliği. Atatürk Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi, 11(4), 85-94.
Kalınkara, V., Kalaycı, I. (2017) Yaşlıya evde bakım hizmeti veren bireylerde yaşam doyumu, bakım yükü ve tükenmişlik. Yaşlı Sorunları Araştırma Dergisi (YSAD), 10(2), 19-39.
Katz, S., Ford, A.B., Moskowitz. R.W., Jackson. B.A., Jaffe. M.W. (1963). Studies of illness in the Aged. The Index of ADL: A Standardized Measure of Biological and Psychosocial Function. JAMA, 185, 914- 919.
Kızılcı, S., Söylemez, B.A., Uğur, Ö., Sezgin, D., Küçükgüçlü, Ö. (2013). İç hastalıkları kliniklerinde çalışan hemşirelerin refakatçiler hakkındaki görüş ve deneyimleri. Anadolu Hemşirelik ve Sağlık Bilimleri Dergisi, 16 (4), 241-249.
Koç, S., Büker, N., Şavkın, R., Kıter, E. (2012). Ortopedi ve travmatoloji hastalarının bağımsızlık ve depresyon düzeylerinin hemşirelik bakımından memnuniyet düzeyi üzerine etkisi. Kartal Eğitim ve Araştırma Hastanesi Tıp Dergisi, 23(3), 130-136.
Mollaoğlu, M., Ozkan Tuncay, F., Kars Fertelli, T. (2011). İnmeli hasta bakım vericilerinde bakım yükü ve etkileyen faktörler. Dokuz Eylül Üniversitesi Hemşirelik Fakültesi Elektronik Dergisi, 4(3), 125-130.
Montin, L., Suomine, T., Leino-kilpi, H. (2002). The experiences patient undergoing total hip replacement. Journal of Ortohopedic Nursing, 6, 23-29.
Oupra, R., Griffiths, R., Pryor, J., Mott, S. (2010). Effectiveness of supportive educative learning programme on the level of strain eperienced by caregivers of stroke patients in Thailand. Health and Social Care in the Community, 18(1), 10-20.
Özer, S. (2010). Kalp yetersizliğinde aile /bakım verici yükü. Türk Kardiyol Dern Kardiyovasküler Hemşirelik Dergisi, 1(1), 3-7.
Robinson BC. (1983).Validation of A Caregiver Strain Index. Journals of Gerontology,38(3): 344-8.
Pürlüsoy, G., Sunay, D., Şengezer, T., Yalçıntaş, A. (2011). Diyaliz hastalarının bakıcılarında bakı yükü ve depresyon. Türkiye Aile Hekimliği Dergisi, 15(1), 17-23.
Sales, E. (2003). Family burden and qualty of life. Quality of life research, 12 (1), 33-41.
Savcı, A., Bilik, Ö. (2014). Ortopedi ve travmatoloji kliniğinde geriatrik değerlendirme. Dokuz Eylül Üniversitesi Hemşirelik Fakültesi Elektronik Dergisi 7(2), 156-163.
Showalter, A., Burger, S., Salyer, J. (2000). Patients’ and their spouses’ needs after total joint arthroplasty; A pilot study. Orthopaedic Nursing, 9(1), 49-57, 62.
Şirzai, H., Ünsal Delialioğlu, S., Sarı, İ.F., Özel. S. (2015). İnme ve bakım verme yükü. Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon Bilimleri Dergisi, 18, 162-169.
Taşdelen, P., Ateş, M. (2012). Evde bakım gerektiren hastaların bakım gereksinimleri ile bakım verenlerin yükünün değerlendirilmesi. Hemşirelikte Eğitim ve Araştırma Dergisi, 9(3), 22-29.
Tel, H., Demirkol, D., Kara, S., Aydın, D. (2012). KOAH’lı Hastaların bakım vericilerinde bakım yükü ve yaşam kalitesi. Türk Toraks Dergisi, 13, 87-92.
Tel, H., Guler, N., Tel, H. (2011). Yaşlıların evde günlük yaşam aktivitelerini sürdürme durumu ve yaşam kaliteleri. Hemşirelikte Eğitim ve Araştırma Dergisi, 13(2), 59-67.
Tuna Malak, A., Dicle, A. (2008). Beyin tümörlü hastalarda bakım verenlerin yükü ve etkileyen faktörler. Türk Nöroşirürji Dergisi, 18(2), 118-12.
Uğur, Ö., Fadıloğlu, Ç. (2006). Onkoloji hastasına evde bakım verenlerin bakım yükünün incelenmesi. Ege Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Doktora Tezi, İzmir.
Zarit, S.H., Reever, K.E., Bach-Peterson, J. (1980). Relatives of theimpaired elderly: correlates of feelings of burden. Gerontologist, 20, 649-655.
Zaybak, A., Güneş, Ü., İsmailoğlu, E.G., Ülker, E. (2012). Yatağa bağımlı hastalara bakım veren bireylerin bakım yüklerinin belirlenmesi. Anadolu Hemşirelik ve Sağlık Bilimleri Dergisi, 15(1), 48-54.