Erkek Refakatçilerin Toplumsal Cinsiyet Eşitliği Hakkındaki Düşünceleri

Amaç: Bu çalışma hastaların erkek refakatçilerin toplumsal cinsiyet eşitliği hakkındaki düşüncelerini belirlemek amacıyla yapılmıştır. Gereç ve Yöntemler: Tanımlayıcı olarak yapılan çalışmanın örneklemini, İstanbul ilindeki bir Eğitim ve Araştırma Hastanesi’nde yatan 240 hastanın erkek refakatçileri oluşturmuştur. Veriler araştırmacı tarafından oluşturulan anket formu ve Erkeklerin Toplumsal Cinsiyet Eşitliği (ETCE) Ölçeği ile değerlendirilmiştir. Verilerin değerlendirilmesinde, sayı-yüzdelik hesaplamaları t testi, Kruskal Wallis testi, Mann Whitney U testi verileri analiz olarak Tukey HSD kullanılmıştır. Bulgular: Katılımcıların %37.9’u üniversite mezunudur. Katılımcıların çoğu evli %52.1 ve %67.5’i yaşamının büyük bölümünü ilde geçirmiştir. Katılımcıların %82.9’u çalışmakta olup %12.1’i toplumsal cinsiyet kavramını duymadığını ifade etmektedir. Katılımcıların ETCE’ den aldıkları genel puan ortalaması 50.43±14.61’dır. Katılımcıların yaş grubu, yakınlarının cinsiyeti, medeni durumu ve çocuk sahibi olma, çalışma durumu, ölçek toplamı ve alt boyutlarından elde edilen toplam puan ortalamaları üzerinde istatistiksel açıdan anlamlı farklılık saptanmamıştır(p>0.05). Öğrenim durumu, aile tipi, en uzun süre yaşadıkları yer arasında ölçek toplamı ve alt boyutlarından elde edilen toplam puan ortalamaları üzerinde istatistiksel açıdan anlamlı farklılık saptanmıştır (p

Opinions of Male Companions on Gender Equality

Objective: This study was conducted to determine the patients' male companions' thoughts on gender equality. Material and Methods: The sample of the descriptive study was composed of the male companions of 240 patients hospitalized in a Training and Research Hospital in Istanbul. The data were evaluated using a questionnaire form created by the researcher and the Men's Gender Equality (ETCE) Scale. In the evaluation of the data, Tukey HSD was used as the analysis of the number-percentage calculations t test, Kruskal Wallis test, Mann Whitney U test. Results: 37.9% of the participants are university graduates. Most of the respondents were married 52.1% and 67.5% spent most of their life in the province. 82.9% of the participants were working and 12.1% said they did not hear the concept of collective gender. The average overall score of the participants from ETCE is 50.43±14.61. There were no statistically significant differences in the age group, gender of relatives, marital status, childbearing, working status, scale total and overall score averages(p>0.05). Statistically significant differences were found between education status, family type, the place where they lived for the longest period of time on the total scale and the total score averages obtained from their lower dimensions (p>0.05). Conclusion: It may be suggested to include the issue of gender equality in the education programs conducted by healthcare professionals in hospitals for patients and their relatives.

PDF

___

Akın A. (2007). Toplumsal cinsiyet eşitsizliği ve sağlık, Toplum Hekimliği Bülteni, 26(2); 1-9.
Angın E, Yazıcı Z, Orçan KA, Kanak M, Yurtsever KM, Oral T, Pekdoğan S, Öztürk SA. Yapıcı M. (2015). Erken çocukluk döneminde gelişim, Eğiten Kitap Yayıncılık, 1. Baskı, Ankara, 173-193.
Atış F. (2010). Ebelik-Hemşirelik 1. 4. sınıf öğrencilerinin toplumsal cinsiyet rollerine ilişkin tutumlarının belirlenmesi Çukurova Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Ebelik Anabilim Dalı Yüksek Lisans Tezi, Adana.
Aydın M, Bekar EÖ, Gören ŞY, Sungur MA. (2016). Hemşirelik öğrencilerinin toplumsal cinsiyet rollerine ilişkinin tutumları, AİBÜ Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 1(16); 223-242.
Berktay F. (2000). Tek tanrılı dinler karşısında kadın, Metis Yayınları, İstanbul, 16.
Cedaw (2005). Concluding Comments: Turkey. Advance Unedited Version. http://www.Un.Org/Womenwatch/Daw/Cedaw/Reports/Docs/Concludecomments/TuRkey.Rev.1.Pdf. Erişim Tarihi: 08.11.2018.
Coşkun A. (2012). Kadın sağlığı ve hastalıkları hemşireliği el kitabı, İstanbul, Koç Üniversitesi Yayınları, 15-37.
Çelik Bekleviç A. (2013). Bir üniversite hastanesi araştırma görevlilerinin toplumsal cinsiyet rolleri tutum ölçeği ve çalışma yaşamında toplumsal cinsiyet rolleri algısının değerlendirilmesi. Bülent Ecevit Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Halk Sağlığı Anabilim Dalı Yüksek Lisans Tezi, Zonguldak.
Çiçek B, Çopur Z. (2018). Bireylerin kadınların çalışmasına ve toplumsal cinsiyet rollerine ilişkin tutumları, International Journal Of Eurasian Education And Culture, 4; 3-15.
Direk N, Irmak B. (2017). Dokuz eylül üniversitesi tıp fakültesi öğrencilerinde toplumsal cinsiyet rollerine yönelik tutumlar, Deü Tıp Fakültesi Dergisi, 31(3);121-128.
Dökmen ZY. (2004). Toplumsal cinsiyet sosyal-psikolojik açıklamalar, İstanbul, Sistem Yayıncılık, 17-40. Erişim Tarihi: 13.10.2018.
Gedük Aydemir E. (2018). Hemşirelik mesleğinin gelişen rolleri, HSP; 5 (2):253-258.
Gül P, Taşkın L, Eroğlu K. (2008). Başkent üniversitesi öğrenci yurdunda kalan gençlerin toplumsal cinsiyet rol kalıplarına ilişkin tutumları. Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi Hemşirelik Dergisi, 15(1); 47-57.
Günay G, Bener Ö. (2011). Kadınların toplumsal cinsiyet rolleri çerçevesinde aile içi yaşamı algılama biçimleri, Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi,15(3); 157-171.
Gürer Z, Gürer M. (2020). Toplumsal cinsiyet rolleri bağlamında Türkiye'deki televizyon dizilerinde sunulan kadın stereotipi, Alanya Akademik Bakış Dergisi, 4/3,631-650 Kul Uçtu A, Karahan N. (2016). Sağlık yüksekokulu öğrencilerinin cinsiyet rolleri, toplumsal cinsiyet algısı ve şiddet eğilimleri arasındaki ilişkinin incelenmesi, İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 5(8); 2882-2905.
Oğuz GY. (2002). Toplumsal yaşamda kadın, Eskişehir, 1.Baskı, Anadolu Üniversitesi Açıköğretim Fakültesi Kitabı, 1-18.
Öngen B, Aytaç S. (2013). Üniversite öğrencilerinin toplumsal cinsiyet rollerine ilişkin tutumları ve yaşam değerleri”, Sosyoloji Konferansları, 48; 3.
Özcan A. (2012). Toplumsal cinsiyet eğitiminin üniversite öğrencilerinin toplumsal cinsiyet rol tutumlarına etkisi, Erciyes Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Hemşirelik Anabilim Yüksek Lisans Tezi, Kayseri.
Polat H. (2019). Medyada kadın ve temsil biçimi: tv dizileri üzerinden bir tartışma, Karadeniz İletişim Araştırmaları Dergisi, 2.
Salman G. (2018). Cinsiyet ve toplumsal cinsiyet kavramları, https://www.Tavsiyeediyorum.Com/Makale_8251.Htm, Erişim Tarihi: 19.11.2018.
Şimşek H. (2011). Toplumsal cinsiyet eşitsizliğinin kadın üreme sağlığına etkisi: Türkiye örneği, DEÜ Tıp Fakültesi Dergisi, 25(2); 119–126.
T.C. Başbakanlık Kadının statüsü genel müdürlüğü, (2008). www.İlkadim.Bel.Tr/Yerel-Eşitlik/9.Pdf. Erişim Tarihi: 13.11.2018.
Terzioğlu F, Taşkın L. (2008). Kadının toplumsal cinsiyet rolünün liderlik davranışlarına ve hemşirelik mesleğine yansımaları, C.Ü. Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi,12(2); 63-66.
Türk Tabipler Birliği (2008). Kadın hekimlik ve kadın sağlığı kolu Türkiye’de toplumsal cinsiyet”, Kadın ve Sağlık Raporu, Ankara, Erişim Adresi: http://www.Ttb.Org.Tr/Haberarsiv_Goster.Php?Guid=667237c4-9232-11e7 B66d1540034f819c Erişim Tarihi: 08.11.2018.
Uçan G, Baydur H. (2016). Türk erkeklerinde toplumsal cinsiyet eşitliği ölçeği’nin geçerlilik ve güvenilirlik çalışması, The Journal Of Academic Social Science Studies, 47; 289-308.
Who. (2005). Addressing Violence Against Women And Achieving The Millenium Development Goals, http://www.who.İnt/Gender/Documents/Mdgs&Vawsept05.Pdf. Erişim Tarihi: 13.10.2018.
Yıldız E, Keçeci O. (2016). Ege Üniversitesi spor bilimleri fakültesi öğrencilerinin toplumsal cinsiyet rollerine ilişkin bakış açıları, Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 9 (47); 1307-9581.
Zeyneloğlu S. (2008). Ankara’da hemşirelik öğrenimi gören üniversite öğrencilerinin toplumsal cinsiyet rollerine ilişkin tutumları, Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Doğum ve Kadın Hastalıkları Hemşireliği Anabilim Dalı Doktora Tezi, Ankara.