TÜRKİYE’DEKİ CEVİZ ARTIKLARININ ENERJİ POTANSİYELİ VE DEĞERLENDİRME OLANAKLARI

Petrol, kömür ve doğalgaz gibi yenilenemeyen enerji kaynaklarının kısıtlı olmaları ve ayrıca çevre kirliliği oluşturmaları nedeniyle biyokütle kullanımı enerji sorununu çözmek için giderek önem kazanmaktadır. Bu çalışmada, Türkiye’deki ceviz kabuğu ve budama materyallerinin yıllar itibariyle ve tarım bölgeleri bazında ortalama değerleri ve diğer enerji kaynaklarına eşde- ğer karşılıkları belirlenmiştir. Yapılan araştırmada, Türkiye’de yılda yaklaşık 95 bin ton ceviz kabuğu ve budama materyali üretilmektedir. Bu artıklar yaklaşık 1.79 PJ enerjiye eşdeğerdir. Bu enerji değeri, Ülkemizin 2002 yılı birincil enerji kaynakları i- çerisindeki üretilen doğalgaz enerjisinin %15’ini karşılayabilecek düzeydedir. Ceviz artıklarından üretilebilecek toplam enerji miktarının diğer enerji kaynaklarıyla karşı- laştırması yapıldığında, yaklaşık 295 bin varil petrole ve 60.8 bin ton kömüre eşdeğerdir.

Anahtar Kelimeler:

Biyokütle, Ceviz Budama Artığı, Ceviz Kabuğu, Enerji Eşdeğeri

PDF

___

Anonim, 1999. Tarım İstatistikleri Özeti 1979-1998. Devlet İstatistik Enstitüsü, Yayın No: 2275.
Anonim a, 2002. Türkiye İstatistik Yıllığı. Yayın No: 2779.
Anonymous, 2002. Agricultural Production- Crops Primary (Walnuts). Food and Ag- riculture Organization of the United Na- tions (FAO). collections?subset=agriculture.
__________, 2003. Eubionet Biomass Sur- vey in Europe – Country Report of Greece. European Bioenergy Networks, 38 p.
__________, 2004. Devlet İstatistik Enstitü- sü. 1999-2003 Yılları Tarım Bölgeleri Ürün Verileri, On-line veri sağlama.
Anonim, 2005. Ceviz. http://www.ceviz. gen.tr
Anonymous, 2005. Biomass Heating Project Analysis. Walnut Shell For Biomass Combustion-Small Commercial Biomass Heating system. http://www.retscreen.net
Blasi, C.D., V, Tanzai and M. Lanzetta, 1997. A Study on the Production of Ag- ricultural Residues in Italy. Biomass and Bioenergy, 12(5):321-31.
Bridgwater, A. V. 1994. Catalysis in Thermal Biomass Conversion. Applied Catalysis A: General, Volume 116, Issues 1-2, p.5- 47.
_____________, and G.V.C. Peacocke, 2000. Fast Pyrolysis Processes for Bio- mass. Renewable and Sustainable. En- ergy Reviews, 4:1–73.
Bridgwater, A. V., 2003. Renewable fuels and chemicals by thermal processing of biomass. Chemical Engineering Journal 91: 87–102.
Douglas, W.W., J.J. Ahern and K., Ochwat 2004. Assessment of biofuels in Califor- nia and potential for future utilization. CISSCbiofuelsReport_DWW_JJA, Cali- fornia Inst. for the Study of Specialty Crops, California Polytechnic State Uni- versity. 42p.
Ebeling, J.M., and B.M. Jenkins, 1985. Physical and chemical properties of bio- mass fuels. Transactions of the ASAE, 28(3): 898-902.
McKendry, P., 2002. Energy production from biomass (part 2): conversion Tech- nologies. Bioresource Technology, 83: 47–54.
Olgun, H., M. Doğru ve C.R. Howarth, 1999. Katı atıkların enerji dönüşümünde kullanılması ve gazlaştırıcılar. IV. Ulusal Tesisat Mühendisliği Kongresi ve Sergisi, s.835-853.
Strehler, A., 1988. Biomass combustion technologies (heat from straw and wood). FAO. CNRE Guideline No:1, 88 p.
Şen, S.M., 1986. Ceviz Yetiştiriciliği. 229 s., Eser Matbaası, Samsun.
Taner, F., I Ardic, B, Halisdemir and E. Pehlivan, 2004. Biomass use and poten- tial in Turkey. Biomass and Agriculture: Sustainability, Markets and Polices; OECD Publication Service, pp. 439-453.
Ünal, H., 2001. Sap ve saman yakıcıların iş- letim ve tasarım parametrelerinin belir- lenmesine yönelik model çalışması (Ya- yınlanmamış, Doktora Tezi). U.Ü. Fen Bilimleri Enstitüsü Tarım Makinaları A.B.D.,143 s., Bursa.