Danimarka‟da yaşayan Hint yazar Tabish Khair, eserlerinde sömürgecilik sonrası anlatıma yer verir. Kendi öz kültürünü ve sonradan edindiği Batı kültürünü harmanlayarak çok kültürlü ve aynı zamanda sömürgecilik karşıtı bir kurgu yaratır. Tabish Khair‟in romanları sıklıkla Batı kültürünün baskıcı sesine direnir ve bir yazar olarak kendisi, Batı‟da göçmen olarak yaşadıklarında ya da sömürgeci kültürle etkileşime girdiklerinde ortaya çıkan kültürel şokları ve hoşnutsuzluklarına yoğunlaşarak, sömürge sonrası dönem karakterlerinin gerçek seslerini yansıtmaya çalışır. Kimlik karmaşası yaşayan keskin karakterler yarattığı, en çarpıcı romanlarından biri de son eseri Night of Happiness‟tır. Müslümanlar için önemli tarihlerden biri olan Berat Kandili gecesinden ismini alan roman ilk 2018 yılında basılmıştır ve günümüz Hindistan‟ının sömürge sonrası ve karmaşık atmosferinde eski sömürge karakterlerin hikayelerini anlatır. Bu bağlamda, bu çalışmanın amacı romandan belirli alıntılara değinerek günümüzdeki eski sömürge bireylerin psikolojik ve toplumsal bozukluklarını açığa çıkarmak, ve romanın sömürge karşıtı anlatımına ve Khair‟in mizahi toplumsal eleştiri tarzına ışık tutmak amacıyla Sömürgecilik Sonrası Dönem Edebiyat Kuramı‟nı esere uygulamaktır.

Tabish Khair, who is an Indian author settled in Denmark, employs a postcolonial discourse in his works. He creates multicultural and also anti-colonial fiction by blending his native culture with the adopted western one. Tabish Khair‟s novels, in particular, resist the hegemonic voice of the Western culture and as an author, he tries to reflect the original voice of postcolonial characters by focusing on their cultural clashes and discontents which emerge when these characters live in the West as immigrants or interact with the colonial culture. One of the most striking novels in which he portrays vivid characters with identity crisis is his latest novel; Night of Happiness. The novel, named after an important date for Muslims known as Shab-e-baraat night, was first published in 2018, and narrates the story of postcolonial characters who suffers from identity loss in the postcolonial, ambivalent atmosphere of contemporary India. In this sense, the aim of this article is to unfold the psychological and social defects of formerly colonized individuals in our contemporary era by referring to some specific quotations from the novel, and to apply Postcolonial Literary Theory to shed light on the novel‟s anti-colonial discourse, and Khair‟s humorous style of social criticism.