TÜRKİYE VE DÜNYADA ALTERNATİF-TAMAMLAYICI TIP KULLANIMI

Sağlık alanında bilimsel ve modern tedaviler dışındaki tedavilerin büyük bir kısmı tamamlayıcı ve alternatif tıp olarak isimlendirilmektedir. Özellikle son yıllarda tamamlayıcı ya da alternatif tıp deyimi hem güncel hayatta hem de akademik literatürde sıklıkla karşımıza çıkmaktadır. Alternatif veya tamamlayıcı tıp olarak kullanılan yöntemlerin büyük bir kısmı geleneksel olarak günümüze kadar aktarılan halk arasında “kocakarı ilaçları” olarak da isimlendiren yöntemlerden başkası değildir. Çalışmanın amacı hızla artan tamamlayıcı tıp kavramının artma nedenlerinin akademik disiplinler açısından araştırılmasıdır. Çalışma içerisinde verilen örneklerde alternatif -tamamlayıcı tıp kullanımının sağlık endüstrisini ne şekilde etkilediği, bazı dünya ülkelerinin sağlık endüstrisi açısından alternatif –tamamlayıcı tıp kullanımına verdiği devlet desteği, , sağlık hizmet sunucuların alternatif/tamamlayıcı tıp kullanımına ne şekilde yaklaştığı ve hasta –sağlık personeli arasındaki etkileşim konuları ele alınmıştır. Yapılan literatür incelemede alternatif-tamamlayıcı tıp kullanımının çok faklı yönleri ile ele alındığı gözlemlenmektedir. Çalışmaların sonuçlarına göre bazı dünya ülkelerinde alternatif-tamamlayıcı tıp kullanımına sağlık sigortası dahil devlet desteği verildiği, bazı ülkelerde hastaların alternatif-tamamlayıcı tıp kullanım tercihlerini sağlık çalışanlarından dahi gizleme ihtiyacı duyduğu ortaya çıkmıştır. Hasta- sağlık çalışanı iletişimine odaklanan çalışmalarda ise bazı çalışmalarda sağlık çalışanlarının kullanıma destekçi hatta yatkın olduğu bazılarında ise tepkili davranışlar sergilediği ortaya çıkmıştır. Bulgular tamamlayıcı tıbbın tıp disiplininde bilimsel yolla test edilemediği için pek tasvip etmediğini ancak buna rağmen tüm dünyada kullanımının ve araştırılmasının hızla arttığı yönündedir. Sonuçta geçmişimizle de bağlantısı olan alternatif tıp yöntemlerinin hem günlük yaşamda kullanımı hem de farklı disiplinlerde araştırılma oranı artmaktadır.

Anahtar Kelimeler:

Alternatif - Tamamlayıcı Tıp, Sağlık Endüstrisi, Sağlık Çalışanı -Hasta İletişimi, Sağlık Yönetimi.

USE OF ALTERNATIVE-COMPLEMENTARY MEDICINE IN TURKEY AND IN THE WORLD

In the field of health, most of the treatments other than scientific and modern treatments are called complementary and alternative medicine. Especially in recent years, the term complementary or alternative medicine is frequently encountered in both current life and academic literature. Most of the methods used as alternative or complementary medicine are traditionally conveyed to the present day, and the methods that are also called "old women's medicine" among the people. The aim of the study is to investigate the reasons for the increase in the rapidly increasing concept of complementary medicine in terms of academic disciplines. In the examples given in the study, how the use of alternative-complementary medicine affects the health industry, the state support given by some world countries to the use of alternative-complementary medicine in terms of the health industry, how the health service providers approach the use of alternative/complementary medicine and the interaction between the patient and the health personnel It is discussed. In the literature review, it is observed that the use of alternative-complementary medicine is handled with many different aspects. According to the results of the studies, it has been revealed that in some countries of the world, state support, including health insurance, is given to the use of alternative-complementary medicine, and in some countries, patients need to hide their preferences for alternative-complementary medicine use even from healthcare professionals. In studies focusing on patient-health worker communication, it has been revealed that in some studies, health workers are supportive and even prone to use, and in others, they display reactive behaviors. The findings are that complementary medicine is not approved because it cannot be scientifically tested in the medical discipline, but despite this, its use and research is increasing rapidly all over the world. As a result, the use of alternative medicine methods, which are also related to our past, in daily life and the rate of research in different disciplines are increasing.

Keywords:

Alternative - Complementary Medicine, Health Industry, Health Professional-Patient Communication, Health Management,

PDF

___

Aslan, Ö. A., Vural, H., Kömürcü, Ş., & Özet, A. (2006). Use of complementary and alternative medicine by cancer patients in Turkey: a survey. Journal of Alternative & Complementary Medicine, 12(4), 355-356.
Aydilek, R., & Bozkanat, E., (1997)., Bronşial Astmada Alternatif Tedaviler. Turkiye Klinikleri Journal of Medical Sciences, 17(5), 362-364.
Berman, B. M., Singh, B. K., Lao, L., Singh, B. B., Ferentz, K. S., & Hartnoll, S. M. (1995). Physicians' attitudes toward complementary or alternative medicine: a regional survey. The Journal of the American Board of Family Practice, 8(5), 361-366
Ceylan, S., Hamzaoğlu, O., Kömürcü, S., Beyan, C., and Yalcin, A., (2002)., Survey of the use of complementary and alternative medicine among Turkish cancer patients. Complementary Therapies in Medicine, 10(2), 94-99.
Chi, C., Lee, J. L., Lai, J. S., Chen, S. C., Chen, C. Y., & Chang, S. K., (1997), Utilization of Chinese medicine in Taiwan. Alternative therapies in health and medicine, 3(4), 40-53.
Dokken D, Sydnor-Greenberg N. (2000) Exploring complementary and alternative medicine in pediatrics: parents and professionals working together for new understanding. Pediatr Nurs, 26 (4) , 383-390.
Eardley, S., Bishop, F. L., Prescott, P., Cardini, F., Brinkhaus, B., Santos-Rey, K., ... & Lewith, G. (2012). A systematic literature review of complementary and alternative medicine prevalence in EU. Complementary Medicine Research, 19(Suppl. 2), 18-28
Edirne, T., Arica, S. G., Gucuk, S., Yildizhan, R., Kolusari, A., Adali, E., and Can, M., (2010)., Use of complementary and alternative medicines by a sample of Turkish women for infertility enhancement: a descriptive study. BMC complementary and alternative medicine, 10(1), 11.
Eisenberg, D. M., Kessler, R. C., Foster, C., Norlock, F. E., Calkins, D. R., and Delbanco, T. L. (1993). Unconventional medicine in the United States--prevalence, costs, and patterns of use. New England Journal of Medicine, 328(4), 246-252.
Emslie M, Campbell M, Walker K., (1996), Complementary therapies in a local health care setting. Part 1: Is there real public demand? Complementary Therapeutic Medicine, 4, 39- 42.
Ernst, E., (2000)., Prevalence of use of complementary/alternative medicine: a systematic review. Bulletin of the world health organization, 78(2), 258-266.
Friedman, T., Slayton, W. B., Allen, L. S., Pollock, B. H., Dumont-Driscoll, M., Mehta, P., & Graham-Pole, J., (1997)., Use of alternative therapies for children with cancer. Pediatrics, 100(6), e1-e1.
Hagen, L. E., Schneider, R., Stephens, D., Modrusan, D., and Feldman, B. M., (2003)., Use of complementary and alternative medicine by pediatric rheumatology patients. Arthritis Care & Research, 49(1), 3-6.
Häussermann D., (1997), Increased confidence in natural therapies, Deutsches Ärzteblatt, 94: 1857-1858.
Hurvitz, E. A., Leonard, C., Ayyangar, R., and Nelson, V. S., (2003)., Complementary and alternative medicine use in families of children with cerebral palsy. Developmental Medicine & Child Neurology, 45(6), 364-370.
Inanç, N., Sahin, H., Çiçek, B., and Tasc, S., (2006)., Use of herbs or vitamin/mineral supplements by patients with cancer in Kayseri, Turkey. Cancer nursing, 29(1), 17-20.
Jean, D., and Cyr, C., (2007)., Use of complementary and alternative medicine in a general pediatric clinic. Pediatrics, 120(1), e138-e141.
Karadeniz, C., Pınarlı, F. G., Oğuz, A., Gürsel, T., and Canter, B., (2007)., Complementary/alternative medicine use in a pediatric oncology unit in Turkey. Pediatric blood & cancer, 48(5), 540-543.
Karahancı, O. N., Öztoprak, Ü. Y., Ersoy, M., Ünsal, Ç. Z., Hayırlıdağ, M., & Büken, N. Ö. (2015). Geleneksel ve tamamlayıcı tıp uygulamaları yönetmeliği ile yönetmelik taslağı’nın karşılaştırılması. Türkiye Biyoetik Dergisi, 2(2), 117-26,
Kav, S., Hanoğlu, Z. ve Algıer, L., (2008)., . Türkiyede Kanserli Hastalarda Tamamlayıcı ve Alternatif Tedavi Yöntemlerinin Kullanımı: Literatür Taraması, Uluslararası Hemotoloji-Onkoloji Dergisi, 1(18), 32-38.
Lim, A., Cranswick, N., Skull, S., and South, M., (2005)., Survey of complementary and alternative medicine use at a tertiary children's hospital. Journal of paediatrics and child health, 41(8), 424-427.
MacLennan AH, Wilson DH, Taylor AW. (1996), Prevalence and cost of alternative medicine in Australia. Lancet, 347: 569-573.
McHuges, M., & Timmermann, B. N. (2005). A review of the use of CAM therapy and the sources of accurate and reliable information. Journal of Managed Care Pharmacy, 11(8), 695-703.
Molassiotis, A., Fernadez-Ortega, P., Pud, D., Ozden, G., Scott, J. A., Panteli, V., ... and Madsen, E., (2005)., Use of complementary and alternative medicine in cancer patients: a European survey. Annals of oncology, 16(4), 655-663.
Muslu, G. K., & Öztürk, C., (2008)., Tamamlayıcı ve alternatif tedaviler ve çocuklarda kullanımı. Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Dergisi, 51(1), 62-67.
Orhan, F., Sekerel, B. E., Kocabas, C. N., Sackesen, C., Adalioglu, G., ve Tuncer, A., (2003)., Complementary and alternative medicine in children with asthma. Annals of Allergy, Asthma & Immunology, 90(6), 611-615.
Özcan, M. E. (2007). Türkiye'de Bilimsel Tıp Araştırmacılığının Gelişimi ve Geleceği: Bazı Öneriler. Klinik Psikofarmakoloji Bulteni, 17(1),
Samur, M., (2001)., Factors associated with utilization of nonproven cancer therapies in Turkey. Supportive care in cancer, 9(6), 452-458.
Shenfield, G., Lim, E., and Allen, H., (2002)., Survey of the use of complementary medicines and therapies in children with asthma. Journal of paediatrics and child health, 38(3), 252-257.
Sinha, D., and Efron, D., (2005)., Complementary and alternative medicine use in children with attention deficit hyperactivity disorder. Journal of paediatrics and child health, 41(1‐2), 23-26.
Suzuki, N., (2004)., Complementary and alternative medicine: a Japanese perspective. Evidence-Based Complementary and Alternative Medicine, 1(2), 113-118.
Paramore LC., (1997), Use of alternative therapies: estimates from the 1994 Robert Wood Johnson Foundation National Access to Care Survey. Journal of Pain and Symptom Management, 13: 83-89.
Rees, L., & Weil, A. (2001). Integrated medicine: imbues orthodox medicine with the values of complementary medicine. Bmj, 322(7279), 119-120 Tabish, S. A. (2008). Complementary and alternative healthcare: is it evidence-based?. International journal of health sciences, 2(1), V
Taş, F., Ustuner, Z., Can, G., Eralp, Y., Camlica, H., Basaran, M., ... and Topuz, E., (2005)., The prevalence and determinants of the use of complementary and alternative medicine in adult Turkish cancer patients. Acta Oncologica, 44(2), 161-167.
Uğurluel, G., Karahan, A., Edirne, T. ve Şahin, A.H. (2007). Ayaktan Kemoterapi Ünitesinde Tedavi Alan Hastaların Tamamlayıcı ve Alternatif Tıp Uygulamalarına Başvurma Sıklığı ve Nedenleri, Van Tıp Dergisi, 14(3), 68-73.
Yılmaz, E., & Çöl, M. (2014). Kanıta dayalı tıp. Journal of Clinical and Analytical Medicine, 5(6), 537-42.
Zollman, C., & Vickers, A. (1999). What is complementary medicine?. Bmj, 319(7211), 693-696.