KAMU SAĞLIK KURULUŞLARINDA İNSAN KAYNAKLARI YÖNETİMİ (TÜRKİYE-ALMANYA KARŞILAŞTIRMASI)

İnsan kaynakları yönetimi, çalışan kaynağının nasıl bulunacağını ve bulunan kaynaklardan nasıl yararlanılacağını, kaliteli ve yüksek verimin alınabilmesi için yapılması gereken faaliyetleri içerir. İnsan kaynakları yönetimi insan odaklıdır. İşletmelerin başarıya ulaşmaları için doğru personelleri bulmak, onlarla çalışmak, onları motive etmek, değerlendirmek ve kariyer gelişimlerine katkıda bulunmak lazımdır. İnsan kaynakları yönetimi de bunları yapmayı amaçlar. İnsan kaynakları işletmelerin ihtiyacı olan insan gücünün bulunmasından ve bu gücün etkili, nitelikli ve verimli bir şekilde yönlendirilmesinden sorumludur. İşletmeleri verimli kılmayı, kaynakların etkin yönetimini hedefleyen insan kaynakları, örgütlerin politikaları kapsamında işletmelerin karlılığı ve verimliliğini artırmaya çalışır. Bunun için performans yönetimi ile çalışanları mutlu etmeye çalışır. Mutlu çalışanlar üstün performans göstererek kurumların başarısında kilit rol oynarlar. Bu bilgiler ışığında çalışmada tarihsel gelişim süreci ile birlikte insan kaynakları yönetimi, performans yönetimi ve insan kaynakları yönetimi arasındaki farklılıkları ve sağlık sektöründe insan kaynakları yönetiminin özelliklerini literatür kapsamında incelenmiştir. Ayrıca çalışmada Türkiye-Almanya kamu sağlık sistemi özet şekilde karşılaştırılmıştır.

Anahtar Kelimeler:

Personel Yönetimi, İnsan Kaynakları Yönetimi, Stratejik Yönetim, Sağlık Yönetimi.

HUMAN RESOURCES MANAGEMENT IN PUBLIC HEALTH INSTITUTIONS (TURKEY-GERMANY COMPARISON)

Human resources management includes how to find the employee resource and how to make use of the found resources, and the activities that must be done in order to obtain high quality and high efficiency. Human resource management is people-oriented. In order for businesses to be successful, it is necessary to find the right personnel, work with them, motivate them, evaluate them and contribute to their career development. Human resource management also aims to do this. Human resources are responsible for finding the manpower that businesses need and directing this power in an effective, qualified and efficient manner. Human resources, which aim to make businesses productive and manage resources effectively, try to increase the profitability and efficiency of businesses within the scope of the policies of the organizations. For this, it tries to make the employees happy with performance management. Happy employees play a key role in the success of institutions by showing superior performance. In the light of this information, the historical development process, the differences between human resources management, performance management and human resources management and the characteristics of human resources management in the health sector are examined within the scope of the literature. In addition, Turkey-Germany public health system was compared in summary form in the study.

Keywords:

Personnel Management, Human Resources Management, Strategic Management, Health Management.,

PDF

___

Ashbaugh, S., & Miranda, R. (2002). Technology for human resources management: Seven questions and answers. Public Personnel Management, 31(1), 7-20.
Bayat, B. (2008). İnsan Kaynaklari Yönetiminin Stratejik Niteliği. Gazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 10(3), 67-91.
Bingöl, D. (2010). İnsan Kaynakları Yönetimi. Beta Yayınları.
Becker, B. E., & Huselid, M. A. (2006). Strategic human resources management: where do we go from here?. Journal of management, 32(6), 898-925.
Berry, L. L., & Seltman, K. D. (2008). Management lessons from mayo clinic (p. 4). McGraw-Hill Professional Publishing.
Boudreau, J., Hopp, W., McClain, J. O., & Thomas, L. J. (2003). On the interface between operations and human resources management. Manufacturing & Service Operations Management, 5(3), 179-202.
Civek, F., & Özkahveci, E. Weber Bürokrasi Kuramı Ve İnsan Kaynakları Yönetimi Üzerine Kavramsal Bir Değerlendirme. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (39), 364-394.
Çalışkan, H. (2019). Sağlık Kurumlarında Stratejik İnsan Kaynakları Yönetiminin Örgütsel İnovasyona Etkisi. Hacettepe Sağlık İdaresi Dergisi, 22(2), 341-358,
Çapar, S. (2010). Almanya’da Kamu Personel Sistemi. Türk İdare Dergisi(466), 47-63.
Daniel, D. P., & Laura, P. (2011). Effıcıency Of Human Resources Management In Raılway Transport. Journal of Academic Research in Economics, 3(3).
Dereli, B. (2005). Çokuluslu İşletmelerde İnsan Kaynakları Yönetimi. İstanbul Ticaret Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi(7), 59-81.
Devanna, M. A., Fombrun, C., & Tichy, N. (1981). Human resources management: A strategic perspective. Organizational Dynamics, 9(3), 51-67.
Eroğlu, O. (2016). 1923'ten Günümüze Türkiye'de İnsan Kaynakları Yönetiminin Gelişimi. Uluslararası Yönetim İktisat ve İşletme Dergisi, 12(29), 181-193
Fasoli, D. R., Haddock, K.S. (2010). Results of an Integrative Review of Patient Classifi cation Systems . Annual Review of Nursing Research; 28 (1): 295-31.
Ferris, G. R., Hochwarter, W. A., Buckley, M. R., Harrell-Cook, G., & Frink, D. D. (1999). Human resources management: Some new directions. Journal of management, 25(3), 385-415.
Ferris, G. R., & Judge, T. A. (1991). Personnel/human resources management: A political influence perspective. Journal of management, 17(2), 447-488.
Georgios Frixou, R. N., & George Charalambous, M. D. (2016). Human resources assessment as a component of effective management-implications for the health sector. International Journal of caring sciences, 9(1),
Gündüzyeli, B. Factors Affecting Brand Awareness. Avrupa Bilim ve Teknoloji Dergisi, (31), 675-680.
Homedes, N., & Ugalde, A. (2005). Human resources: the Cinderella of health sector reform in Latin America. Human Resources for Health, 3(1),
Kabene, S. M., Orchard, C., Howard, J. M., Soriano, M. A., & Leduc, R. (2006). The İmportance Of Human Resources Management İn Health Care: A Global Context. Human Resources For Health, 4(1), 1-17.
Karamalak, L., Özkil, A., & Sabuncuoğlu, İ. İnsan Kaynakları Yönetiminde Kullanılan Karar Destek Sistemlerinin İncelenmesi Ve Değerlendirilmesi. Kara Harp Okulu Bilim Dergisi, 21(2).
Kiliçarslan, M., & Kaptanoglu, R. Ö. (2019). Leaning And Productivity in The Financing Of Health Services. Avrupa Bilim ve Teknoloji Dergisi, (15), 297-301.
Sunter, M. (2019). Sağlık Kurumlarında İnsan Kaynakları Yönetiminin Önemi. Verimlilik Dergisi, (3), 143-160.
Lengnick-Hall, C. A., & Lengnick-Hall, M. L. (1988). Strategic human resources management: A review of the literature and a proposed typology. Academy of management Review, 13(3), 454-470.
Linstead, S. (2000). Comment: gender blindness or gender suppression? A comment on Fiona Wilson's research note. Organization Studies, 21(1), 297-303.
Martineau, T., & Buchan, J. (2000). Human resources and the success of health sector reform. Human Resource Development Journal, 4(3), 174-183.
Öğüt, A., Akgemci, T., & Demirsel, M. (2004). Stratejik İnsan Kaynakları Yönetimibağlamında Örgütlerde İşgören Motivasyonu Süreci. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (12), 277-290.
Özdemir, S. S., Polat, E., & Met, Ö. L. (2015). Bodrum'da Faaliyet Gösteren Konaklama İşletmelerince Verilen İş İlanlarındaki İşgören Niteliklerinin Analizi. Sosyal ve Beşeri Bilimler Araştırmaları Dergisi, 16(34), 121-138.
Roos, N. P., & Roos Jr, L. L. (1968). Changing patterns of Turkish public administration. Middle Eastern Studies, 4(3), 270-295.
Sarıyıldız, A. Y. (2021). Sağlık Kurumlarında Yeşil İnsan Kaynakları Yönetimi ve Uygulamaları. Sakarya Üniversitesi İşletme Enstitüsü Dergisi, 155-159.
Schuler, R. S. (1992). Strategic human resources management: Linking the people with the strategic needs of the business. Organizational dynamics, 21(1), 18-32,
Ssengooba, F., Rahman, S. A., Hongoro, C., Rutebemberwa, E., Mustafa, A., Kielmann, T., & McPake, B. (2007). Health sector reforms and human resources for health in Uganda and Bangladesh: mechanisms of effect. Human resources for health, 5(1), 1-13,
Şahin, D., & Yılmaz, S. (2021). Endüstri 4.0 Uygulamalarının Sağlık Kurumlarında İnsan Kaynakları Yönetimine Etkilerinin Değerlendirilmesi. Uluslararası Sağlık Yönetimi ve Stratejileri Araştırma Dergisi, 7(1), 142-155,
Taylor, F. W. (1914). Scientific management: reply from Mr. FW Taylor. The Sociological Review, 7(3), 266-269.
Tompkins, J. (2002). Strategic human resources management in government: Unresolved issues. Public Personnel Management, 31(1), 95-110,
Tunçer, P. (2013). Örgütlerde performans değerlendirme ve motivasyon. Sayıştay Dergisi, (88), 87-108.