Erol DURAN, Ertuğ DURUKAN, Mehmet ÇÖZELİ, Fazilet GÖKLER

SIRA SENDE: Değerler Eğitimi Oyunu Ve Etki Değerlendirmesi

Tasarladığımız “Sıra Sende!” oyunun kuralı; tanıdığımız ya da tanımadığımız birine iyilik yapıyoruz, sıra sende kartı bırakıp hızla uzaklaşıyoruz ya da kartı bırakıp onun bizi göremeyeceği bir yerden onu izliyoruz. “Sıra Sende!” oyunu; yapılan iyiliğin kim tarafından yapıldığının bilinmediği, kim tarafından yapıldığı bilinmediği için borçlu kalınmayacağı, iyilik yapan kişinin bir karşılık beklemediği, kişinin önce kendi mutluluğu için kendi isteği ile harekete geçtiği, kartı bir sonrakine devrettiği için iyiliklerin katlanarak çoğalacağı bir oyundur. Tasarladığımız “Sıra Sende!” oyunu ile öğretmen, öğrenci, veli ve okul personelinin aktif katılımı ile okulda değerlerle ilgili olumlu bir hareketlilik ve iyilik yapmanın kalıcılığı sağlanmaya çalışılmıştır. Bu araştırma, Sıra Sende! Oyununun etkisinin incelenmesine yönelik nitel bir çalışma biçiminde tasarlanmıştır. Araştırma içerisinde anket, katılımlı gözlem yöntemi ve görüşme teknikleri uygulanmıştır. Öğrenciler toplumda iyilik yapma davranışında ki azalmayı, toplumda artan maddiyata bağlılık ve yapılan iyiliklerde çıkar gözetilmesi ya da çıkar olarak anlaşılmasına bağlamaktadırlar. Hayatın hızlı akışının güvensizlik ve duyarsızlığı da beraberinde getirdiği yapılan iyiliğin Allah rızası için olduğunu unutturduğunu düşündükleri söylenebilir. Öğrencilerin maddiyata bağlı olmadan yapılabilecek iyilikleri, hoşgörülü olmak, güler yüz göstermek ve tebessüm etmek olarak cevaplamaları toplumsal olaylara duyarlı olduklarının da bir göstergesi olarak görülebilir. Öğrenci, öğretmen, veli ve personelin birlikte yer almasının değerler eğitimi açısından verimli olduğu Sıra sende projesi için; okul değerler kültürü oluşturmada etkili, iyilik yapmak, iyilikleri paylaşmak, iyilik yapmanın verdiği keyfi yaşamak ve iyilikleri devamlı kılmak için etkili bir çalışma olduğunu söyleyebiliriz.

Anahtar Kelimeler:

Değerler Eğitimi, İyilik, Oyun, Okul Kültürü

IT'S YOUR TURN: Values Education Game Impact Assessment

The rules of the game we designed “It's Your Turn!” is to do a favour to someone we know or don't know, leave the it’s your turn card and walk away quickly, or we leave the card and follow him from a place where he can't see us. This game is a game where it is not known who made the good deed, no one will be indebted for it, the person who does the good does not expect anything in return, the person first takes action for his own happiness, and the favours will multiply exponentially because the card is handed over to the next one. With this game we have designed, it has been tried to ensure a positive activity related to values and the permanence of doing good in the school with the active participation of teachers, students, parents and school personnel. This research was designed as a qualitative study to examine the effect of the game "It's your turn!". Questionnaire, participatory observation method and interview techniques were used in the research. The students attribute the decrease in the behaviour of doing good in the society to the increasing materiality in the society and to the fact that the favours are taken into account or understood as an interest. It can be said that they think that the fast flow of life brings with it insecurity and insensitivity, making them forget that the good they do is for the sake of God. Students' answers to the good things that can be done without being dependent on material things as being tolerant, and smiling can be seen as an indicator of their sensitivity to social events. For this project where the participation of students, teachers, parents and staff together is productive in terms of values education; We can say that it is an effective work in creating a culture of school values, doing good, sharing goodness, experiencing the pleasure of doing good and maintaining goodness.

Keywords:

Values Education, Kindness, Play, School Culture,

PDF

___

BOSTAN, T., BOSTAN, A., & FARSAK, Ş. (2021). Özel Yetenekli Öğrencilerin Yaşam Doyumu ve Öz Duyarlık Düzeylerinin Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi. Atlas Sosyal Bilimler Dergisi, 1(6), 83-111.
BOSTAN, T., BOSTAN, A., SARPKAYA, S., & YABACI, A. (2020a). Lise öğrencilerinin siber zorbalık düzeyleri ve siber zorbalığa karşı verdikleri tepkilerin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Premium e-Journal of Social Sciences (PEJOSS), 4(9), 321-332.
BOSTAN, T., BOSTAN, A., SARPKAYA, S., & YABACI, A. (2020b). Lise öğrencilerinin aleksitimi düzeylerinin yalnızlık ve demografik değişkenler açısından incelenmesi. Journal of Social and Humanities Sciences Research, 7(59), 2651-2663.
CEVHERLİ, K. (2014). Okul Öncesinde Değerler Eğitim: Boğaziçi Eğitim Modeli, Yüksek Lisans Tezi, Sakarya: Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü
DİLMAÇ, B. (2002). İnsanca Değerler Eğitimi. Ankara: Nobel Yayınları.
DOĞANAY, A. (2011). Değerler Eğitimi. C. Öztürk (ed.) Hayat Bilgisi ve Sosyal Bilgiler Öğretimi. ss. 225–226. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
EKŞİ, H. (2003). Temel İnsani Değerlerin Kazanılmasında Bir Yaklaşım: Karakter Eğitimi Programları. Değerler Eğitimi Dergisi. Cilt I, Sayı 1.(79–96).
ELBİR, B., & BAĞCI, C. (2013). Değerler Eğitimi Üzerine Yapılmış Lisansüstü Düzeyindeki Çalışmaların Değerlendirilmesi. Electronic Turkish Studies, 8(1).
ERGÜN, S. (2013). Ergenlere Verilen Değerler Eğitiminin Öz Düzenleme Stratejilerini Üzerindeki Etkisinin Sınanması, Yüksek Lisans Tezi, Konya: Necmettin Erbakan Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
GÜÇLÜ, M., Türkiye’de Değerler Eğitimi Konusunda Yapılan Araştırmalar, Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, Cilt: 8 Sayı: ,Haziran 2015, www.sosyalarastirmalar.com Issn: 1307-9581
KAĞITÇIBAŞI, Ç. ve KUŞDİL, M. E. (2000). Türk Öğretmenlerinin Değer Yönelimleri ve Schwartz Değer Kuramı. Türk Psikoloji Dergisi, 15(45). (59–76).
ÖZENSEL, E., Sosyolojik Bir Olgu Olarak Değerler, Değerler Eğitimi Dergisi, C.1, S. 3, 2003
TEZCAN, M. (1974). Türklerle ilgili stereotipler (kalıp yargılar) ve Türk değerleri üzerine bir deneme. Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Fakültesi Yayınları.
TURAN, S. ve Aktan, D. (2008). Okul Hayatında Var Olan ve Olması Düşünülen Sosyal Değerler. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi.
YİĞİT, B. (2007). Okul Aile-Çevre İlişkisi ve Eğitimdeki Önemi. Eğitime Bakış Dergisi, 3 (8), 55 – 61.