Sulama Birlikleri Personelinin Mesleki Açıdan Yeterlilikleri: Kahramanmaraş İli Örneği

Bu çalışmada Kahramanmaraş İlinde faaliyet gösteren Kartalkaya Sağ Sahil, Kartalkaya Sol Sahil, Andırın ve Kalealtı sulama birliklerinde çalışan personelin yaşı, eğitim düzeyi, kitle iletişiminden yararlanma, yakın ve uzak çevreyle olan ilişkiler, sosyal haklar, sulama birliği-çiftçi ilişkileri ve birlik elemanlarının yeterlilik düzeyleri incelenmiştir. Araştırmada deneklerin çoğunlukla orta yaş grubunda olduğu, tarım eğitimi konusunda yetersiz olduğu, kitle iletişiminden yeterince yararlandığı, yakın ve uzak çevresiyle ilişki halinde olduğu, sosyal güvencelerinin düşük olduğu, sulama birliği-çiftçi ilişkilerinde bazı sorunlar yaşadığı belirlenmiştir. Sulama birliği personelinin en yeterli oldukları konular çiftçilerle olan diyalog, hangi çiftçinin ne zaman su alacağı, ve bölgedeki sulama sorunlarının bilinmesi konularıdır.

Anahtar Kelimeler:

Sulama birlikleri, personel mesleki yeterliliği

PDF

___

Çakmak, B., 2002. Kızılırmak havzası sulama birliklerinde sulama sistem performansının değerlendirilmesi. KSÜ Fen ve Mühendislik Dergisi, 5(2): 130-141.
Erkan, S. M., 1995. Sulama Birliklerine Devir İçin Hukuki Mevzuatla Yapılması Gerekli Değişiklikler. DSI 20. Bölge Müdürlüğü,. Kahramanmaraş.
Değirmenci, H., 2001. Devredilen sulama şebekelerinin karşılaştırma göstergeleriyle değerlendirilmesi. Uludağ Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, (15)31-40.
Değirmenci, H., Demir, A. O., 2002. Sulama Yönetim Devirlerinin İzlenmesi ve Değerlendirilmesi. Su Havzalarında Toprak ve Su Kaynaklarının Korunması, Geliştirilmesi ve Yönetimi Sempozyumu, 18-20 Eylül Antakya/Hatay 38 s.
Güvercin, Ö., Boz, İ., 2003. Üreticilerin sulu tarım konusundaki deneyimleri ve sulama birliklerine bakış: Düziçi ilçesi örneği. KSÜ Fen ve Mühendislik Dergisi 6(2), 80-90.
İnan, İ. H., 1996. Tarımsal Yayım. Trakya Üniversitesi Tekirdağ Ziraat Fakültesi Yayın No: 151 Ders Kitabı No: 12, Tekirdağ, 102 s.
Oktay, E., Kumuk, T., 1993. The role of the extension agent in the face to face communication. Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 30(3),177-183.
Özçatalbaş, O., Gürgen, Y., 1996. Tarımsal Yayım ve Haberleşme. Baki Kitabevi, Adana, 385 s.
Özkaya, T., 1996. Tarımsal Yayım ve Haberleşme. E.Ü. Ziraat Fakültesi Ofset Atelyesi, Bornova-İzmir, 170 s.
Taluğ, C., 1982. Meyseb Tarımsal Yayım Çalışmalarının Değerlendirilmesi Üzerine Bir Araştırma. A.Ü. Ziraat. Fakültesi., Doçentlik Tezi (Yayınlanmamış), Ankara.
Tekinel, O., Yazar, A., Kanber., R. 1994. For an Efficient Water Resource Management, Possibilities of Farmers Participation in Operation and Maintenance of Irrigation Projects in Turkey. International Conference on Land and Water Resources Management in the Mediterranean Region, 4-8 September. Instituto Agronomic Mediterranean, Bari, Italy
Tekinel, O., 1999. Participatory Approach in Planning and Management of Irrigation Schemes. Advances Short Course on Integrated Rural Water Management: Agricultural Water Demands, September 20- October 2, Adana, Turkey, pp.9.
Tekinel, O. 2002. The Importance of Participatory Irrigation System for Water and Food Security. 40th Anniversary of the Fountation of CIHEAM and Follow-up Meeting on Towards a Sustainable Agriculture Development: New Approaches, Antalya, Proceedings CIHEAM-IAM Bari, April 15-21, Turkey.
Sayın, S., Döker, E., Çevikbaş, R., Bal, M., 1993. Türkiye’de Sulu Tarım Yatırımlarına Ve İşletme-Bakım Faaliyetlerine Çiftçi Katılımı İnceleme Raporu. (Ulusal Çalışma Grubu). Ankara, 38 s.
Uçan, K., 2001, Türkiye’de sulama tesislerinin işletilmesinde sulama birlikleri. Tarım ve Köy, Tarım ve Köyişleri Bakanlığı Dergisi, (138) 18-23.
Yurttaş, Z., 2000. Tarımsal Yayım ve Haberleşme. A.Ü. Ziraat Fakültesi Yayınları, No:67, Erzurum.