Metabolik Sendromun Tedavisi

Bugünlerde, metabolik sendrom bütün dünyada büyük bir sağlık problem oluşturmaktadır. Metabolik sendrom, yüksek kan basıncı, obezite, insülin rezistansı ve diabetes mellitus ile karakterizedir. Metabolik sendromlu hastalar yaşam şekillerini değiştirmelidir. Metabolik sendromlu hastaların tedavisinde fiziksel aktivite, diyetteki değişiklikler ve kilo kaybı gereklidir. Bu hastalar, yaşam şekli değişikliği ile tedaviyi başaramazsa, bazı ilaçlar kullanmalıdırlar. İlk olarak, insülin rezistansının tedavi edilmesi gerekir. İnsülin rezistansının ve diabetes mellitusun tedavisinde metformin, tiazolidinedionlar veya glitazonlar kullanılmalıdır. İkinci olarak, dislipidemi ve obezitenin statin ve fibratlarla tedavi edilmesi gerekir. Kardiyovasküler hastalıklar, hipertansiyon ve polikistik over sendromu gibi metabolik sendromun birleşenlerinin tedavisi genellikle insülin rezistansının, obezitenin ve dislipideminin tedavisi ile ilişkilidir. Çünkü, insülin rezistansı metabolik sendromun temel sebebini oluşturmaktadır. Metabolik sendrom erken tedavi edilmelidir, çünkü geciken tedaviler yetersiz kalmakta ve çok pahalı olmaktadır. Bu derlemenin amacı, metabolik sendrom, korunması ve tedavisini güncel bilgiler ışığında yansıtmaktır.

Treatment of Metabolic Syndrome

Nowadays, metabolic syndrome is becoming big public health problem in the world. It is characteristic with high blood pressure, obesity, insulin resistance and diabetes mellitus. Patients with metabolic syndrome should change their lifestyle. Physical activities, changing diet and weight loss are essential in the treatment. When patients with metabolic syndrome do not achieve their treatment, they should use some drugs. Firstly, treatment of insulin resistance is essential. Metformin, thiazolidinedions or glitazons should be used in the treatment of insulin resistance and diabetes mellitus. Secondly, dyslipidemia and obesity should be treated with statin and fibrat. Metabolic syndrome’s other components like cardiovascular disease, hypertension and polycystic ovary syndrome’s treatment is generally linked with the treatment of insulin resistance, obesity and dyslipidemia since the insulin resistance is the main factor in the metabolic syndrome. Metabolic syndrome should be early treated, because later treatments are inadequate and very expensive. The aim of this review is to reflect the metabolic syndrome, its prevention and treatment in the light of current knowledge availabl

PDF

___

Adiels M., Olofsson SO., Taskinen MR., Boren J., 2006. Diyabetik dislipidemi. Curr. Opin. Lipidol., 17, 238-246.
Aksoy DY., Gürlek A., 2004. Tip diyabetin tedavisinde yeni umut Thiazolidinedionlar. Hacettepe Tıp Dergisi., 35, 123-126.
Altunkaynak BZ., Özbek E., 2006. Obezite nedenleri ve tedavi seçenekleri. Van Tıp Dergisi., 13, 138—142. 2007. http://www.turkendokrin.org/files/pdf/metaboli k_sendrom.pdf. [Erişim:12.08.2012].
Anonim, Metabolik Sendrom Kılavuzu,. Ayvaz G., Kan E., 2010. Tip diyabetes mellitus tedavisinde oral antidiyabetik diyabetes mellitus tedavisi. MİSED., 23—24, 8—13.
ilaçlar tip Barter PJ., Rye KA., 2008. Is there role for fibrates in the management of dyslipidemia in the metabolic syndrome. Arterioscler. Thromb. Vasc. Biol., 28, 39-46.
Bolu ŞE., tedavisinde hipoglisemi. Endocrin-SpecialTopics.,1(1),92-100.
Büyüktuncer Z., Köksal G., Erbaş T., 2009. Metabolik sendrom ve diyet. Journal of Dialog in Endocrinology., 6, 220—225.
Can S., 2005. Hiperlipideminin ilaç tedavisi: Fibratlar. Türkiye Klinikleri J. Med. Sci., 1, 49—56.
Çakmak N., Çam N., 2005. Metabolik sendrom önemi ve tedavisi. MN Cardiology., 12(2), 133-138.
Çorakçı A., 2002. Tip II diabetes mellitusda ilaç seçimi. In ”İç Hastalıklarında Karar Verme”, Ed., İH Erikçi, Baykal, 427-434, GATA Basımevi, Ankara.
Day C., 1999. Thiazolidinediones new class of antidiabetic drugs. Diabetic Med., 16, 179—192.
Durak MS., Akbıyık F., Demirpençe E., 2007. Obezite patogenezi. Hacettepe Tıp Dergisi., 38, 167-172.
Erbaş T., 2006. Metabolik sendrom tedavisi. Tükiye Klinikleri J. Int. Med. Sci., 2, 84—88.
Ersanlı M., 2007. Dislipidemi tedavisinde statinlerin önemi. Türk Kardiyol. Dern. Arş., 35, 1-7.
Field BCT., Chaudhri OB., Bloom SR., 2009. Obesity treatment novel peripheral targets. Brit. J. Clin. Pharmaco|., 68, 830—843.
Frank N., Geor RJ., Bailey SR., Durham AE., Johnson PJ., 2010. Equine Metabolic Syndrome., Vet Intern Med., 24(3), 467—475.
German AJ., 2006. The growing problem of obesity in dogs and cats.J Nutr., 136, 1940—1946.
Gören B., Fen T., 2008. Metabolik sendrom. Türkiye Klinikleri J. Med. Sci., 28, 686—696.
Grundy SM., 2004. Obesity, metabolic syndrome, and cardiovascular disease. J. Clin. Endocrinol. Metab., 89, 2595—2600.
Grundy SM., 1998. Statin trials and goals of cholesterol lowering therapy. Circulation., 97, 1436—1439.
Gupta A., Guyomard V., Zaman MJS., Rehman HU., Myint PK., 2010. Systematic review on evidence of the effectiveness of cholesterol—Iowering drugs. Adv. Ther., 27, 348—364.
Gülçelik NE., Gürlek A., Usman A., 2007. Obezitenin medikal tedavisi. Hacettepe Tıp Dergisi., 38, 212— 217.
Gültekin H., Şahin S., 2005. Oreksinler (hipokretinler): Antiobezite tedavisinde yeni hedef moleküller. Genel Tıp Derg., 15, 85-90.
Halford JCG., Boyland EJ., Blundell JE., Kirkham TC., Harrold JA., 2010. Pharmacological management of appetite expression an obesity. Nature Reviews Endocrinol., 6, 255-269.
Harte AL., Mcternan PG., Mcternan CL., Smith SA., Barnett AH.,
inhibits the insulin-mediated increase in PAl—1 Kumar S., 2003. Rosiglitazone secretion in human abdominal subcutaneous adipocytes. Diabetes Obes Metab., 5, 302-310.
He K., Liu K., Daviglus ML., Morris SJ., Loria CM., Van Horn L., Jacobs Jr., Savage PJ., 2006. Magnesium intake and incidence of metabolic syndrome among young adults. Circulation., 113, 1675— 1682.
Hollander P., 2003. Orlistat in the treatment of obesity. Prim. Care Clin. Office Pract., 30, 427— 440.
Hsu YW., Chu DC., Ku PW., Liou TS., Chou P., 2010. Pharmacotherapy for obesity past, present and future. J. Exp. Clin. Med., 2, 118—123.
lnzucchi SE., 2002. Oral antihyperglycemic therapy for type diyabetes. J. Am. Med. Assoc., 287, 360— 372.
Inzucchi, SE., Mcguire D., 2008. New drugs for the treatment of diyabetes Part II: Incretin based therapy and beyond. Circulation., 117, 574—584.
Kalak S., Akkuş İ., Çağlayan O., Can ÜG., Zeren EM., 1996. Diyabetes mellitus ve serbest radikaller. Türkiye Klinikleri J. Med. Sci., 16, 206-211.
Kansra UC., Sircar S., 2000. Insulin therapy practical points. J. Indian Acad. Clin. Med., 1(3), 285-293.
Karakoç MA., Konca C., 2010. Diyabetes mellitusta insülin tedavisi. MİSED., 23-24, 14-18.
Kaya A., 2003. Obezite ve hipertansiyon. Türk Jem., 7(2), 13-21.
Kayıkçıoğlu M., Can HL., Özerkan F., Kültürsaray H., Payzin S., Soydan İ., 2002. Tip || kombine hiperlipidemili olgularda fibrat tedavisinin Iipid profili, c-reaktif protein ve fibrinojen düzeylerine etkisi. Türk Kardiyol. Dern. Arş., 30, 88—92. Kern PA., Di Lu T.,
Ranganathan G., 2003. Adiponectin expression Gregorio GB., RassouIi N., from human adipose tissue. Diabetes., 52, 1779— 1785.
Knowler WC., Barrett-Connor E., Fowler SE., Hamman RF., Lachin JM., Walker EA., Nathan DM., 2002.
Reduction in the incidence of type diyabetes with lifestyle intervention or metformin. New Engl. J. Med., 346, 393-403.
Laloner F., Staels B., 2010. Fibrates, glitazones, and peroxisome proliferator-activated receptors. Arterioscler Thromb. Vasc. Biol., 30, 894—899.
Lamarche B., Lemieux |., Despres JP., 1999. The Small Dense LDL phenotype and the risk of coronary heart disease: epidemiology, patho-physiology and therapeutic aspects. Diabetes Metab., 25, 199-211.
Lebovitz HE., 2002. Differentiating members of the thiazolidinedione class: Diabetes-Metab. Res., 18, 23-29.
Leo VD., Marca A., Petraglia F., 2002. Insulin—lowering agents in the management of polycystic ovary sendrome. Endocr. Rev., 24, 633—667.
Marsh JD., Keyrouz SG., 2010. Stroke prevention and treatment. J. Am. Coll. Cardiol., 56, 683—691.
Meigs JB., 2003. The metabolic sydrome. Brit. Med. J., 327, 61—62.
Nachimuthu S., Rağği P., 2006. Novel agents to manage dyslipidemias and impact atherosclerosis. Cardiovasc. Hematol. Disord. Drug. Targets., 6, 209-217.
Oğuz A., 2008. Metabolik sendrom. KIin. Psikofarmakol. B., 18, 57—61.
Pacheko CA., Parrott MA., Raskin P., 2002. The Treatment of hypertension in adult patients with diabetes. Diabetes Care., 25, 134-147. Padwal R.,
therapy and incidence of type diabetes. Diabetes Care., 27, 247—255.
Laupacis A., 2004. Antihypertensive Yıldız BO., 2005. Polikistik over sendromu. Hacettepe Tip Dergisi., 36, 168—174.
Sağkan O., Aykın A., 1991. Günümüzde hipertansiyon tedavisinde ilaç seçimi. Turkiye Klinikleri J. Med. Sci., 11(3), 166—170.
Sarafidis PA., Bakris GL., 2006. Antihypertensive treatment with beta—blockers and the spectrum of glycaemic control. Q. J. Med., 99, 431-436.
Sarti C., Gallagher J., 2006. Metabolik sendrom prevalansı, KKH riski ve tedavisi. Diabetes Complicat., 2, 106-120.
Schoonjans K., Auwerx J., 2000. Thiazolidinediones an update. Lancet., 355, 1008-1010.
Siscovick DS., Raghunatan TE., Psaty BM., Koepsell TD., Wicklund KG., Lin X., Cobb L., Rautaharju PM., Copass MK., Wagner EH., 1994. Diuretic theraphy for hypertension and the risk of primary cardiac arrest. N. Engl. J. Med., 330, 1852—1857.
Song Y., Ridker PM., Manson JE., Cook NR., Buring JE., Liu S.,
2005. Magnesium intake, c—reactive and the prevalence of metabolic syndrome in middIle—aged and older US women. Diabetes Care., 28, 1438—1444.
Soyuer F., Ünlühizarcı K., 2010. Diyabetes mellitus ve fiziksel aktivite. Journal of Endocrinology., 7(2), 72-76.
Stafylas PC., Sarafidis PA., 2008. Carvedilol in hypertension treatment. Vasc. Health. Risk. Manag., 4, 23-30.
Şahin M., Delibaşı T., 2010. İnsülin direncinde farmakoterapi. Journal of Dialog In Endocrinology., 7(1), 42-46.
Tanakol R., 2003. Obezite tedavisinde orlistat. Türk Jem., 7(2), 87—97.
Tsilchorozidou T., Overton C., Conway GS., 2004. The pathophysiology of polycystic ovary syndrome. CIin Endocrinol., 60, 1—17.
Tuğrul A., 2002. Diyabetes mellitus ve hipertansiyon. Balkan Med J., 19(1), 44—54.
Turner RC., Cull CA., Frighi V., Holman RR., 1999. with diet, metformin or ınsulin patients with type diyabetes mellitus. J. Am. Med. Assoc., 281, 2005—2012.
Van Bortel LMAB., Struijker-Boudier HAJ., Safar ME., 2001. Pulse pressure, arterial stiffness, and drug treatment of hypertension. Hypertension., 38, 914—921.
Verges B., 2004. Clinical interest of PPARS ligands. Diabetes Metab. J., 30, 7—12.
Yetkin İ., Çimen AR., 2010. Obezite ve güncel tedavi yöntemleri. MİSED., 23-24, 68-77.
Yüksel H., 2005. Statin—Fibrat kombinasyon tedavisi. Türk Kardiyol. Dern. Arş., 33, 170—176