Öz Bir eserdeki kavramların ortaya çıkarılması, bu kavramların çalışılan eser içinde kolay ve hızlı bulunabilmesi amacıyla hazırlanan dizinler, bu özellikleriyle bilimsel çalışmalarda bir çeşit anahtar işlevi görmektedir. Çeşitli bilim dallarındaki örneklerine bakıldığında dizinlerin sahanın önceliklerine bağlı olarak araştırmacının/yazarın tercihlerini yansıttığı gözlenmektedir. Özel adlar, ekler, genel kelimeler gibi farklı ifadelerle anılan dizin çeşitlerinin ortaya çıkmasının sebebi de budur. Türk dili çalışmalarında kullanılan işlevsel dizin-sözlük de bunlardan biridir. Ancak bu çalışmaların geneline bakıldığında, işlevsel dizin-sözlüğün düzenlenmesi ile ilgili olarak yer alması gereken madde başları, alt başlıklar, bunlara bağlı tanıtıcı bilgiler gibi hususlarda tam bir uyumun olmadığı dikkati çekmektedir. Mevcut durum, Türk dili çalışmalarındaki dizin meselesine, araştırmacılar arasında bir uzlaşma zemini olabilecek yeni bir çerçeve çizmek gerekliliğini ortaya koymaktadır. İşlevsel dizin-sözlüğün içeriği ve düzenlenişine dair birtakım kural ve tavsiyelerin gündeme getirildiği aşağıdaki çalışma da bu ortak zemini bulmaya yöneliktir.