Aykut CAMCI, Mehmet ZAMAN, Salih BİRİNCİ

Rekreasyon Alanlarında İnovatif Uygulamalara Bir Örnek: Sivas Paşabahçe Mesire Alanı ve Hobbit (Yamaç) Evleri

Öz Günümüzde sanayileşme, teknoloji ve şehirleşmenin artmasıyla birlikte ortaya çıkan rekabet ortamı, kalabalık gruplar ve hızlı şehir hayatının yarattığı olumsuzluklar bireyleri ruhsal ve bedensel olarak yormaktadır. Bu sebeple zihinsel ve bedensel açıdan dinlenme ihtiyacı hisseden bireyler, uzun süreli tatillere fırsat bulamadıkları için kendilerine kısa süreli boş zamanlar yaratmaktadırlar. Ortaya çıkan bu boş zaman olgusu rekreasyon kavramını ortaya çıkarmıştır. Rekreasyon, bireylerin günlük rutin işleri dışında kalan zamanlarda yaptıkları faaliyetler olarak bilinmektedir. Şehrin yarattığı stres ve baskı ortamından uzaklaşmak isteyen bireyler çoğunlukla park, botanik bahçesi, mesire alanı, doğal koruma alanları gibi ortamları tercih etmektedirler. Bu kapsamda Sivas şehrinde yaşayan bireylerin şehrin gürültüsü ve yoğunluğundan uzaklaşmak amacıyla boş zamanlarını değerlendirmek için tercih ettikleri destinasyonlar arasında son yıllarda Paşabahçe Mesire Alanının ilk sıralarda geldiği dikkat çekmektedir. Bu çalışmada mesire alanının rekreasyonel faaliyetler için sunduğu çekicilikler ile 2017 yılında Türkiyenin en iyi yönetilen rekreasyon projesi olarak seçilmesinde önemli bir unsur olan hobbit (yamaç) evleri rekratif inovatif kaynak olarak incelenmiştir. Çalışma sonucunda araştırma konusunu oluşturan bu mesire alanının rekreasyon potansiyelinin yapılan inovasyon çalışmaları ile birlikte ziyaretçilerde ilgi uyandırdığı ve tercih edilmesinde ön plana çıktığı tespit edilmiştir.

Anahtar Kelimeler:

Hobbit Evleri, Paşabahçe Mesire Alanı

PDF

___

Ağyar, E., Kalkan, A., Çerez, H. (2012). Sağlık Çalışanlarının Sportif Rekreasyona Katılımlarının İncelenmesi (Antalya Araştırma ve Eğitim Hastanesi Örneği). I. Rekreasyon Araştırmaları Kongresi 12-15 Nisan 2012 Kemer, Antalya. 15-29.

Aksoy, Y., Turan Çelik, A., Atalay, H. (2009). İstanbul Fatih İlçesi Yeşil Alan Yeterliliğinin Marmara Depremi Öncesi ve Sonrası Değerleri Kullanılarak İncelenmesi. Uludağ Üniversitesi Mühendislik-Mimarlık Fakültesi Dergisi, 2 (14), 137-150.

Ardahan, F., Yerlisu Lapa, T., (2011). Açık Alan Rekreasyonu: Bisiklete Kullanıcıları ve Yürüyüşçülerinin Doğa Sporu Yapma Nedenleri ve Elde Ettikleri Faydalar. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 1 (8), 1327-1341.

Argan, M. (2007). Eğlence Pazarlaması. Ankara: Detay Yayıncılık.

Argan, M., May, F., Yetim, G., Ertez, K., Lakeç, Y. (2012). Rekreasyon Mabetleri Olarak Alışveriş Merkezleri. I. Rekreasyon Araştırmaları Kongresi 12-15 Nisan 2012 Kemer, Antalya. 73-87.

Aşıkkutlu, S., H., Daşdandır, A., Kayacan, B., Kütük Şahin, B., Uzun, O., Demir, Z., Müderrisoğlu, H. (2012). Korunan Alanlarda Rekreasyonel Olanak Dağılımı (ROD) Yöntemi ile İdeal Rekreasyonel Yönetim Bölgelerinin Oluşturulması. I. Rekreasyon Araştırmaları Kongresi 12-15 Nisan 2012 Kemer, Antalya. 103-119.

Gül, M., Gül, K. (2016). Üniversite Öğrencilerinin Rekreasyonel Faaliyetlere Katılımını Engelleyen Faktörlerin Analizi: Sındırgı Meslek Yüksekokulu Öğrencilerine Yönelik Bir Araştırma. 17. Ulusal Turizm Kongresi Akademi Sektör Buluşması. Ankara: Detay Yayıncılık.

Hacıoğlu, N., Gökdeniz, A., Dinç, Y. (2015) Boş Zaman ve Rekreasyon Yönetimi Örnek Animasyon Uygulamaları. Ankara: Detay Yayıncılık.

Hall, C., M., Williams, M., A. (2008). Tourism and İnnovation. New York: Routledge.

Irmak, M., A., Bilge, C., Demier, M. (2018). Paşabahçe Mesire Alanının (Sivas) Kırsal Peyzaj Tasarım İlkeleri Açısından Değerlendirilmesi. Uluslararası Kentleşme ve Çevre Sorunları Sempozyumu 28-30 Haziran 2018 Eskişehir. 516-524.

Kervankıran, İ. (2011). Afyonkarahisar İlinde Başlıca Doğal, Tarihi ve Kültürel Kaynakların Sürdürülebilir Turizm Açısından Değerlendirilmesi. (Yayımlanmamış Doktora Tezi), Afyon: Afyon Kocatepe Üniversitesi.

Kızılırmak, İ., Albayrak, A. (2013). İnovasyon Örneği Olarak Moleküler Mutfağın İstanbul’daki Restoran İşletmelerinde Uygulanmasına Yönelik Bir Araştırma. 14. Ulusal Turizm Kongresi 05-08 2013 Kayseri. 55-72.

Manning, R., E., Anderson, L., E. (2012). Managing Outdoor Recreation Case Studies in the National Parks. Cambridge: CABI.

Mercer, D. (2004). Encyclopedia of Leisure and Outdoor Recreation (ed. John M. Jenkins and John J. Pigram). New York: Routledge.

Önder, S. (2003). Selçuk Üniversitesi Öğrencilerinin Rekreasyonel Eğilim ve Taleplerinin Belirlenmesi Üzerinde Bir Araştırma. Selçuk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 17 (32), 31-38

Özgüç, N. (2011). Turizm Coğrafyası Özellikler ve Bölgeler. İstanbul: Çantay Kitabevi.

Peters, M., Pikkemaat, B. (2006). Innovation and Tourism. Journal of Quality Assurance in Hospitality&Tourism, 3-4 (6), 1-6.

Torkildsen, G. (2005). Leisure and Recreation Management. New York: Routledge.

Yıldız, G. (2014). Rekreasyon Araştırmaları İçin Temel Bir Değişkenin Kavramsal ve Operasyonel Tanımlarıyla Sunumu ve Geleneksel Ön Kabullere Yönelik Eleştirel Sınamalar. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Mersin: Mersin Üniversitesi.

Yüzbaşıoğlu, N., Doğan, O. (2018). Sağlık Turizmi İşletmelerinde İnovasyon Sürecine İlişkin Bir Literatür Taraması. VII. Ulusal III. Uluslararası Doğu Akdeniz Turizm Sempozyumu 20-21 Nisan 2018. 213-222.