Öğretmen adaylarının popüler müziğe ilişkin görüşleri

Bu çalışmanın amacı, öğretmen adaylarının popüler müziğe ilişkin tutumlarının çeşitli değişkenler açısından incelemektir. Araştırmada tarama modeli kullanılmıştır. Araştırmanın evrenini Atatürk Üniversitesi Kâzım Karabekir Eğitim Fakültesi Türkçe, Sınıf ve Okulöncesi Öğretmenliği Bölümlerinde öğrenim gören öğretmen adayları; örneklemini ise adı geçen bölümlerde öğrenim gören 274 öğretmen adayı oluşturmaktadır. Veriler, araştırmacılar tarafından hazırlanan “Popüler Müziğe İlişkin Tutum Anketi [PMİTA]” ile elde edilmiştir. Verilerin analizinde tek yönlü varyans analizi kullanılmıştır. Yapılan bu çalışmayla öğretmen adaylarının; popüler müziğe yönelik tutumlarının yüksek düzeyde olduğu, ilköğretim ikinci kademede popüler müziğin bir öğretim aracı olarak kullanılabilmesi için gereken algısal hazırlığa sahip oldukları anlaşılmıştır.

Attitudes of teacher candidates toward popular music

The purpose of this study is to examine teacher candidates’ attitudes regarding popular music in terms of different volabiles. Two hundred seventy four teacher candidates who study departments of Turkish Language Education, Classroom Education and Preschool Education in the Faculty of Kâzım Karabekir at the University of Atatürk have participated. The data were collected by “The Attitude Survey Toward the Popular Music” which has been developed by researchers. One way ANOVA was used to analyze of the data. By the this study it is obvious that teacher candidates’ attitudes toward popular music are high level and teacher candidates have the perceptual preparation necessary for using popular music as a teaching tool in second level primary school.

PDF

___

Asaf, Ö. (1989). Yalnızlık Paylaşılmaz. İstanbul: Adam Yayınları.
Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, E., & Demirel, F. (2011). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
Dürük, E. F. (2011). “Türk Popüler Müzik Üretimi ve Ürünlerindeki Karma Yapıyı Hazırlayan Toplumsal ve Müziksel Etkenler”. Sosyal ve Beşeri Bilimler Dergisi, 3(1), 33-42.
Erdoğan, İ. (1999). Popüler Kültür Alanında Egemenlik ve Mücadele. Popüler Kültür ve İktidar: Popüler Kültür Üzerine Kuramsal İncelemeler. (der. Nazife Güngör), Ankara: Vadi Yayınları.
Güngör, N. (1999). Popüler Kültür ve İktidar. (der. Nazife Güngör). Ankara: Vadi Yayınları.
Özbek, M. (2002). Popüler Kültür ve Orhan Gencebay Arabeski. İstanbul: İletişim Yayınları.
Paker, O. (2008). “Popüler Müzik, Günlük İdeoloji ve Benlik İnşası: Sezen Aksu Şarkıları Üzerinden Bir İnceleme”. İletişim Fakültesi Dergisi, 34, 87-106.
Sakar, M. H. (2009). “Popüler Müzik ve Müzik Eğitimi”. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 2(8), 385-393.
Schudson, M. (1999). Popüler Kültür ve İktidar. (der. Nazife Güngör). Ankara: Vadi Yayınları.
Sevim, O., & Varışoğlu, B. (Basımda). “Öğretmen adaylarının temel dil becerilerinde yaşanan sorunlarla ilgili düşünceleri: Atatürk Üniversitesi Örneği”. Gaziantep Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi.
Ülger, B. (2003). “Konfüçyüsçülüğün Sanata Bakış Açısı ve Bir Kültür Üretimi Olarak Popüler Müzik: Konfüçyüs’ün Mesajı Kırmızıgül ile Somutlaşıyor”. Sosyal Bilimler Dergisi, 1-38.
Wicke, P. (2006). Mozart’tan Madonna’ya Popüler Müziğin Bir Kültür Tarihi. (Çev. Serpil Dalaman). İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.