Maclntyre’ın Klasik Aristotelesçi Erdem Geleneğine İlişkin Yorumu

Öz 1980’li yıllarda tekrar gündeme gelen erdem teorisinin en önemli temsilcilerinden biri olan Alasdair Maclntyre’ın seçilmesinin sebebi, onun Aristoteles’ten hareketle geliştirdiği erdem anlayışı ve bu anlayışın önemli bir bölümü olan erdem kavramının, erdemin doğasına ilişkin diğer anlayışlardan daha kapsamlı bir yaklaşıma sahip olmasıdır. Çalışmanın amacı Alasdair Maclntyre aracılığıyla Aristoteles’in erdem ve insani iyi anlayışının, günümüz toplumsal, siyasal ve kültürel ortamında da geçerli olup olamayacağını incelemektir.

___

Aristoteles (2005). Nikhomakhos’a Etik, çev. Saffet Babür, Ankara: Kebikeç Yay.

Cevizci, A. (2003). “Arete”, Felsefe Ansiklopedisi, Cilt 1, Ed. Ahmet Cevizci, İstanbul: Etik Yay.

Honderich, T. (1995). “Virtues”, The Oxford Companion to Philosophy, New York: Ox- ford University Press.

Hünler, S. Z. (1997). İki Adalet Arasında, Ankara: Vadi Yay.

Maclntyre, A. (2001a). Erdem Peşinde, çev. Muttalip Özcan, İstanbul: Ayrıntı Yay.

Maclntyre, A. (2001b). Ethik’in Kısa Tarihi, çev. Hakkı Hünler, İstanbul: Paradigma Yay.

Montes�uieu (1998). Kanunların Ruhu Üzerine, Cilt:1. çev. Fehmi Baldaş, İstanbul: Top- lumsal Dönüşüm Yay.

Özcan, M. (2001). Aristoteles Etiği ve Maclntyre’ın Erdem Görüşü, (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Hacettepe Üniversitesi, Ankara, Türkiye.

Pence, G. (1993). “Virtue Theory”, A Companion to Ethics, Ed. Peter Singer, Oxford, UK: Cambridge Mass.

Ross, D. (2002). Aristoteles, çev. Ahmet Arslan – İhsan Oktay Anar – Özcan Kavasoğlu

– Zerrin Kurtoğlu, İstanbul: Kabalcı Yayınevi. Tekerek, İ. (2007). “Aristoteles’te Etik”, Kaygı, Sayı:8., ss. 91-105

Üskül, Z. Ö. (2003). Bireyselciliğe Tarihsel Bakış, İstanbul: Büke Yayıncılık.

Warburton, N. (2000). Felsefeye Giriş, çev. Ahmet Cevizci, İstanbul: Paradigma Yay.

Zagzebski, L. T. (1998). Virtues of the Mind, Cambridge: Cambridge University Press.