Markaların Muhasebeleştirilmesi Sorunsalı Üzerine Bir İnceleme: Marka Denkliğinin Rolü

Bu çalışmada şirket içinde oluşturulan marka değerinin muhasebeleştirilmesi konusuincelenmiştir. Literatürdeki birçok çalışma da marka değerinin muhasebeleştirilmesinin nedenmümkün olmadığı farklı açılardan incelenmiştir. Ancak bu çalışmada marka değeri (brand value)farklı bir perspektiften ve tüm bileşenleriyle ele alınmıştır. Bu çalışma, bir markanın değerininbilançoda raporlanamamasının asıl sebebi olarak marka denkliği (brand equity) kavramını ortayakoymaktadır. Çalışmada, marka değeri ve marka denkliği kavramlarının nitelikleri ayrıntılarıylaaçıklanmış ve marka denkliği kavramının hangi özellikleri yüzünden varlık olarak bilançodaraporlanamaz nitelikte olduğu ortaya konmuştur.

A Study on The Problem of Accountıng of the Brands: the Role of Brand Equıty

In this study, the recognition of brand value created within the company is examined. Many studies in the literature have examined the reasons why it is not possible to recognition for the brand value. However, in this study, brand value is discussed from a different perspective and with all its components. This study reveals the concept of brand equity as the main reason for not reporting the value of a brand on the balance sheet. In the study, the characteristics of brand value and brand equity are explained in detail and it is revealed that the brand equivalence concept is not reportable on the balance sheet due to its features.

PDF

___

Aaker, D. A. (1992). The Value of Brand Equity. Journal of Business Strategy, 13(4), 27 - 32.
Aaker, D. A. (2007). Marka Değeri Yönetimi (Çeviri). (E. Orfanlı, Çev.) İstanbul: MediaCat.
Aaker, D. A. (2010). Güçlü Markalar Yaratmak (Çeviri) (Erdem Demir, Çev.) İstanbul: MediaCat
Akdoğan, N. (2015). Maliyet Muhasebesi Uygulamaları. Ankara: Gazi Kitabevi.
Alkibay, S. (2005). Profesyonel Spor Kulüplerinin Taraftar İlişkileri Yoluyla Marka Değeri Yaratmaları Üzerine Bir Araştırma. Hacettepe Üniversitesi İktisadi Ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 23(1), 83-108.
Altınkaynak, F., Durmuşkaya, S., & Özcan, E. (2018). Turizm Şirketlerinde Raporlanan Marka Değerinin Şirketlerin Karlılığına ve Sermaye Yapılarına Etkisi. İşletme Bilimi Dergisi (JOBS), 6(2), 45 - 60. doi:10.22139/jobs.435654
Altuna, O. K., ve Arslan, F. M. (2014). Popüler Türk Dizilerindeki Başrol Erkek Karşılaştırılması Ve Tüketicinin Satın Alma Niyetine Etkileri : Üniversite Öğrencileri Üzerine Bir Araştırma. Marmara üniversitesi İ.İ.B. Dergisi, 36(1), 187–214.
Anderson, J. (2011). Measuring the Financial Value of Brand Equity: the Perpetuity Perspective. Journal of Business Administration Online,, 10(1), 1-11.
Arslan, Y. (2017). Marka Denkliğinin Tüketici Temelli Öncülleri Üzerine Bir Araştırma: Perakende Sektörü Örneği. Yayımlanmamış Doktora Tezi Ayas, N. (2012). Marka Değeri Algılamalarının Tüketici Satın Alma Davranışı Üzerine Etkisi. Girişimcilik ve Kalkınma Dergisi, 7(1), 163- 183.
Aydın, G., & Ülengin, B. (2011). Tüketici Temelli Marka Değerinin Finansal Performans Üzerine Etkisi. ITU Journal Series D: Engineering, 10(2).
BrandFinance. The world's most valuable brands of 2018. http://brandirectory.com/league_tables/table/global-500-2018Erişim Tarihi:18.12.2018
Can, A. V. (2009). Maliyet Muhasebesi. Sakarya: Sakarya Yayıncılık.
Chernatony, L. d., & Riley, F. D. (1998). Defining A “Brand”: Beyond The Literature With Experts Interpretations. Journal of Marketing Management, 14(5), 417 - 443.
Clifton, R. (2014). Marka ve Markalaşma (Çeviri). (M. Ç. Şenerdi, Çev.) İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
Çabuk, S., ve Atılgan, Ö. K. (2011). Kadın Tüketı̇cı̇lerı̇n Algiladikları Marka Denklı̇ğı̇nı̇ Belı̇rleyen Faktörler : Markalı Hazır Giyim Ürünleri Üzerine Bir Çalışma. İşletme Fakültesi Dergisi,
Deran, A., İskenderoğlu, Ö., & Hatipoğlu, A. G. (2008). Marka Değerinin Hesaplanması ve Muhasebeleştirilmesi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Meslek Yüksek Okulu Dergisi, 10(1-2), 51-81.
Durgut, M. (2015). Türkiye Muhasebe ve Finansal Raporlama Standartları Kapsamında Marka Değerinin Muhasebeleştirilmesi. Karadeniz Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi(10), 243 - 262.
Ercan, M. K., Öztürk, M., Demirgüneş, K., Başçı, E., ve Küçükkaplan, İ. (2010). Marka Değerinin Tespiti. İMKB Yayınları, İstanbul.
Farquhar, P. H. (1989). Managing Brand Equity. Marketing Research, 1(3), 24 - 33.
Fırat, D., & Badem, A. C. (2008). Marka Değerleme Yöntemleri ve Marka Değerinin Mali Tablolara Yansıtılması. Muhasebe ve Finansman Dergisi, 210-219.
Interbrand. Best Global Brands 2018 : https://www.interbrand.com/bestbrands/best-global-brands/2018/ranking/, Erişim Tarihi:18.12.2018
Kamu Gözetim Kurulu. (2006, 03 31). Türkiye Finansal Raporlama Standartları 3 : İşletme Birleşmeleri. 26125 Sayılı Resmi Gazete.
Kamu Gözetim Kurulu. (2006,03 17). Türkiye Muhasebe Standartları 38: Maddi Olmayan Duran Varlıklar. 26111 Sayılı Resmi Gazete.
Karabınar, S., & Koç, A. (2017). Muhasebe Paradigmasında Bir Anomali: Marka ve Patent. IARSP 2017 International Social Sciences and Humanities (s. 373 - 380). Berlin: Karadeniz Teknik Üniversitesi.
Karadeniz, M. (2010). The Importance of Customer Based Strategic Brand Equity Managementfor Enterprises. Journal of Naval Science and Engineering, 6(2), 117–132.
Karalar, R., & Kiracı, H. (2007). Marka Değeri Bileşeni Olarak Marka Bağımlılığı: Kolalı İçecekler Üzerine Bir Araştırma.7(2),205 - 226.
Kocaman, S., & Güngör, İ. (2012). Destinasyonlarda Müşteri Temelli Marka Değerinin Ölçülmesi ve Marka Değeri Boyutlarının Genel Marka Değeri Üzerindeki Etkileri: Alanya Destinasyonu Örneği. Uluslararası Alanya İşletme Fakültesi Dergisi, 4(3), 143-161.
Koçak, A., Özer, A., & Enstitüsü, A. S. B. (2004). Marka Değeri Belirleyicileri: Bir Ölçek Değerlendirmesi. Ulusal Pazarlama Kongresi, 6-8.
Koçan, M., & Gerekan, B. (2017). Faaliyet Gider Türlerinin Marka Değeri Üzerine Etkisiİ: Brand FinanceTurkey-100’de Yer Alan Şirketlere Yönelik Bir Araştırma. Muhasebe Bilim Dünyası Dergisi, 19(4), 884- 914.
Koçoğlu, C. M., & Aksyo, R. Tüketici Temelli Marka Denkliği Bileşenleri Arasındaki İlişkiler Üzerine Bir Araştırma. Uluslararası İktisadi ve İdari İncelemeler Dergisi, (18), 71-90.
Maliye Bakanlığı. (1961, 1 4). Vergi Usul Kanunu 262. Madde. 10703 Sayılı Resmi Gazete.
Maliye Bakanlığı. (1961, 1 4). Vergi Usul Kanunu 269. Madde. 10703 Sayılı Resmi Gazete.
Maliye Bakanlığı. (1992, 12 26). Muhasebe Sistemi Uygulamaları Genel Tebliği. 21447 Sayılı Resmi Gazete .
Marangoz, M. (2007). Marka Değeri Algılamalarının Marka Yayılmaya Etkileri. Ege Akademik Bakış ,7(2), 459-483.
Özçelik, D. G., ve Torlak, Ö. (2011). Marka Kişiliği Algısı ile Etnosentrik Eğilimler Arasındaki İlişki: LEVIS ve MAVİ JEANS Üzerine Bir Uygulama. Ege Akademik Bakış, 11(3), 361–377.
Özgöz, A. (2013). Tüketici Algısı Açısından Kurumsal İtibar İle Marka Değeri İlişkisi. 2. Uluslararası İtibar Yönetimi Konferansı
Özkan, M., & Terzi, S. (2012). Finansal Raporlama Açısından Marka Değerinin Ölçümü ve Değerlendirilmesi. Öneri, 10(38), 87 - 96.
Özoğul, T., & Özel, Ç. H. (2015). Destinasyonlara Yönelik Tüketici Temelli Marka Denkliği Algılarının Ölçümü: Eskişehir Örneği. Journal of Alanya Faculty of Business/Alanya Isletme Fakültesi
Raggio, R. D., & Leone, R. P. (2007). The Theoretical Separation Of Brand Equity And Brand Value: Managerial İmplications For Strategic Planning. Journal of Brand Management, 14(5), 380 - 395.
Taşkın, Ç., ve Akat, Ö. (2010). Tüketici Temelli Marka Değerinin Yapısal Eşitlik Modelleme ile Ölçümü ve Dayanıklı Tüketim Malları Sektöründe Bir Araştırma. Business and Economics Research Journal, 1(2), 1–16.
Tek, Ö. B., ve Özgül, E. (2005). Modern Pazarlama İlkeleri Uygulamalı Yönetimsel Yaklaşım. İzmir: Birleşik Matbaacılık, 577.
Toksarı, M., & İnal, M. E. (2011). Tüketici Temelli Marka Değerinin Ölçümü: Kayseri'de Otomobil Kullanıcıları Üzerine Bir Uygulama. Cag University Journal of Social Sciences, 8(2).
Torlak, Ö., Doğan, V., ve Özkara, B. (2012). Bir Dizi Marka Değeri Bileşeninin Marka Bağlılığı Üzerindeki Etkilerinin İncelenmesi: Turkcell Örneği. In 11h Internatıonal Conference On Knowledge, Economy ve Management Proceedıngs 11. (sf. 0–13).
Tuğay, O., & Top, T. (2014, Nisan). TMS 38'e Göre Marka Değerlemesi ve Muhasebeleştirilmesi. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi(40), 221 - 228.
Uslu, A. (2006). İşletmelerin Tüketici Odaklı Marka Stratejisi. İstanbul Ticaret Odası
Vural, Z. (2013). Marka Ederi Boyutlarını Etkileyen Faktörler: Ürün Değeri, Marka Güveni, Marka Etkisi, Riskten Kaçınma, Menşei Ülke İmajı Ve Katılımı Kapsayan Tüketici-Temelli Bir Model. Yayımlanmamış Doktora Tezi
Yakın, V., Ay, C., ve Yakın, M. (2014). Reklamlarda Kullanılan Marka Kişilik Arketiplerinin Göstergebilimsel Analizi. Yönetim ve Ekonomi Dergisi, 21(1).
Yazgan, H., Çatı, K., & Kethüda, Ö. (2014). Tüketici Temelli Marka Değerinin Ağızdan Ağza Pazarlamaya Etkisi. Cumhuriyet Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 15(1), 237-252.
Yeniçeri, T., ve Yaraş, E. (2009). Tüketicilerin Farklı Perakendeci Denkliği Algılama Seviyelerine Göre Perakendeci Denkliği Boyutlarının Algılanmasında, Satınalma Niyetinde Ve Demografik Özelliklerdeki Farklılıklar. Öneri Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 8(31), 167–177.
Yıldırım, Y., & Aksu, İ. (2016). Stratejik Bir Varlik Olarak Marka: Hesaplama ve Raporlama. Akademik Yaklaşımlar Dergisi, 7(2), 1-18.
Yılmaz, B. B. (2012). Marka Değerinin Bilançodaki Yeri ve Türkiye Muhasebe Standardı 38'e Göre Marka Muhasebesi. Maliye Finans Yazıları(97), 9- 36.