İkinci Dünya Savaşı’nın sonucunda yeni bir Avrupa dünya görüşü yaratma arzusunun artmasıyla birlikte, dilbilimsel yeni çalışmalar bağlamında deneysel eğilimler ivme kazanmaya başlar. Konkrete Poesie (somut şiir) söz konusu dönemde yıldızı parlayan önemli bir yazınsal türdür.  Konkrete Poesie, şiirin, şiirdeki sözcüklerin imgesel olmasının yanı  sıra, görsel kullanımını da amaç edinen sıra dışı bir türüdür.  Alman yazınında 1950’li yıllarda kabul gören Konktere Poesie’nin Avrupa kanadını Alman şairler oluşturmuştur.  Bu türün yaygınlaşma sürecinde etkili olan önemli isimlerden biri ise İsviçreli Eugen Gomringer’dir. Konkrete  Poesie,  İkinci  Dünya Savaşı'ndan sonraki  karışık sosyal ve duygusal atmosfer  sonucunda  1950’lerde   ortaya çıkmış ve   giderek daha yaygın hale gelmeyi başarmıştır. Sadece bireysel birtakım öyküleri içermek yerine,  kolektif bellek/yaşanmışlıkların aktarımı konusunda da etkin bir biçimde kullanılmıştır. Konkrete  Poesie, Nazilerin neden oldukları başta dildeki bozulmaya yönelik tepkilerin dile getirilmesi bakımından, bu tür uygulamalara yönelik kullanımlara karşı bir tepki olarak da değerlendirilmektedir. Çalışmamızda, İkinci Dünya Savaşı sonrası Almanya’sında yaygınlık kazanan bu türün Eugen Gomringer örneğinde incelenmesi amaç edinilmiştir.