Hüsnü PULLUKÇU, Oğuz Reşat SİPAHİ, Tansu YAMAZHAN, Şöhret AYDEMİR, ALPER TÜNGER

1999-2006 yılları arasında dışkı kültürlerinden izole edilen 439 Shigella kökeninin tür dağılımı ve antibakteriyel direnç durumları

Shigella türleri tüm dünyada en sık gastroenterit etkenleri arasındadır. Dirençli kökenler ile ortaya çıkan infeksiyonlarda tekrarlama sıklığı ve kompikasyonlar, empirik tedavide uygun antibiyotik seçiminin önemini artırmaktadır. Bu çalışmada bakteriyoloji laboratuvarımıza 1999-2006 yılları arasında gönderilmiş ve Shigella kökenleri üremiş dışkı örneklerinin sonuçları retrospektif olarak incelenmiştir. İzole edilen 439 adet Shigella kökeninin 16’sı S.boydii (% 4), 19’u S.dysenteriae (% 4), 108’i S.flexneri (% 25) ve 296’sı S.sonnei (% 67)’dir. Trimetoprim/sülfametoksazol, ampisilin ve kloramfenikole direnç oranları sırasıyla % 69, % 24 ve % 12 olarak saptanmıştır. Siprofloksasin ve sefotaksime direnç saptanmamıştır. Bölgemizde ampisilin ve trimetoprim/sülfametoksazolün ampirik tedavideki rollerini kaybettikleri görülmüştür. Bununla birlikte izole edilen kökenlerde siprofloksasin ve üçüncü kuşak sefalosporinlere direnç görülmemesi oldukça sevindiricidir.

Anahtar Kelimeler:

İlaç direnci, bakteriyel, Gastroenterit, Shigella, Geriyedönük çalışma, Mikrobiyal duyarlılık testleri

Species distribution and antibacterial resistance patterns of 439 Shigella spp. strains isolated from stool cultures between 1999-2006

Shigella species are among the most common gastroenteritis agents worldwide. Relapses and complications in infections with resistant strains increase the importance of appropriate antibiotic selection in treatment. In this study results of all stool cultures yielding Shigella performed in our hospital’s bacteriology laboratory between 1999 and 2006 were investigated retrospectively. Of 439 Shigella strains 16 (4 %) were S.boydii, 19 (4 %) S.dysenteriae, 108 (25 %) S.flexneri and 296 (67 %) S.sonnei. Rates of resistance to trimethoprim/sulfamethoxazole, ampicillin and chloramphenicol were 69 %, 24 % and 12 %, respectively. Resistance to ciprofloxacin and cefotaxime was not detected. As a result, it was seen that in our region ampicillin and trimethoprim/sulfamethoxazole lost their roles in the empirical treatment. By the way it is pleasing that no resistance was detected to ciprofloxacin and cefotaxime.

Keywords:

Drug Resistance, Bacterial, Gastroenteritis, Shigella, Retrospective Studies, Microbial Sensitivity Tests,

PDF

___

1. Ağel HE, Durmaz B, Refik M, Aşgın N: Dışkı kültürlerinden izole edilen Salmonella ve Shigella suşlarının antibiyotik direnç durumları, Turgut Özal Tıp Merkezi Dergisi 1999;6(4):313-6.
2. Alıcı O, Açıkgöz ZC, Gamberzade S, Göçer S, Karahocagil MK: Antibiotic resistance rates of Shigella species isolated from stool cultures in the years 1999-2003, Mikrobiyol Bült 2006;40(l-2):9-14:
3. Birengel S, Kurt H, Boşça A, Erdem B, Tekeli E: Salmonella ve Shigella cinsi bakterilerin çeşitli antibiyotiklere in vitro duyarlılıkları, İnfeksiyon Derg 1998;12(4):471-6.
4. Cesur S, Albayrak F, Birengel S, Sözen TH: 1997-1999 yıllarında dışkı Örneklerinden izole edilen Salmonella ve Shigella suşlarımn ampisilin, trimetoprim-sulfametoksazol, kloramfenikol ve siprofloksasine karşı duyarlılıkları, İnfeksiyon Derg 2004;18(l):65-8.
5. Clinical and Laboratory Standards Institute: Performance Standards for Antimicrobial Susceptibility Testing, 15th Information Supplement, Document M100-A15, CLSI, Wayne, Pa(2005).
6. Gündüz T, Tünger Ö, Sürücüoğlu S, Özbakkaloğlu B: Manisa bölgesinde soyutlanan Salmonella ve Shigella suşlarımn antibiyotiklere duyarlılıkları, Türk Mikrobiyol Cem Derg 2002;32(3-4):216-9.
7. Maraki S, Georgiladakis A, Tselentis Y, Samonis G: A 5 year study of the bacterial pathogens associated with acute diarrhea on the is land of Crete, Greece, and their resistance to antibiotics, Eur J Epidemiol 2003;18(l):85-90.
8. Özkalp B: Shigella cinsi bakterilerin çeşitli antibiyotiklere in vitro duyarlılık durumu, İnfeksiyon Derg 2000;14(4):515-7.
9. Özmert EN, Göktürk B, Yurdakök K, Yalçın SS, Gür D: Shigella antibiotic resistance in central Turkey: comparison of the years 1987-1994 and 1995-2002, J Pediatr Gastroenterol Nutr 2005;40(3):359-62.
10. Peirano G, Souza FS, Rodrigues DP, Shigella Study Group: Frequency of serovars and antimicrobial resistance in Shigella spp. from Brazil, Mem Inst Oswaldo Cruz 2006;.101(3):245-50.
11. Penatti MP, Hollanda LM, Nakazato G et al: Epidemiological characterization of resistance and PCR typing of Shigella flexneri and Shigella sonnei strains isolated from bacillary dysentery cases in Southeast Brazil, Braz J Med Biol Res 2007;40(2):249-58.
12. Salam MA, Bennish ML: Antimicrobial therapy for shigellosis, Rev Infect Dis 1991;13(Suppl 4):S332-41.
13. Talukder KA, Islam Z, Dutta DK et al: Antibiotic resistance and genetic diversity of Shigella sonnei isolated from patients with diarr hoea between 1999 and 2003 in Bangladesh, J Med Microbiol 2006;55(9):1257-63.
14. World Health Organization: The treatment and prevention of acute diarrhoea: Practical guidelines, WHO, Geneva (1989).
15. World Health Organization: Antimicrobial resistance in shigellosis, cholera, and campylobacteriosis, WHO/CDS/CSR/DRS/2001-.8
16. Yazgı H, Ertek M, Erol S, Aktaş O: Erzurum yöresinde izole edilen Shigella türleri ve antibiyotiklere duyarlılıkları, Türk Mikrobiyol.Cem Derg 2001;31(3-4):169-73.